خلع ناصرالملک
گروه تاریخ‌اقتصاد- ناصرالملک در آذر 1286 از رییس الوزرایی خلع شد. یحیی دولت‌آبادی می‌نویسد: «چون شاه از رییس‌الوزرایی ناصرالملک دلتنگ است و با وجود او اجرای مقاصد خود را مشکل می‌داند، این است که نهایت اصرار را به برهم زدن کابینه و خلع ناصرالملک دارد. ناصرالملک به ملاحظه ملیون با اینکه بی‌نهایت ترسناک است از استعفا دادن هم می‌ترسد. با وجود این یک روز پیش از واقعه، زبانی استعفا داده به دربار نمی‌رود. وزرای دیگر هم از رفتن به حضور شاه خودداری می‌کنند. روز شنبه بعدازظهر شاه آنها را احضار می‌کند. مردد هستند بروند یا نروند، بالاخره طرف عصر مصمم می‌شوند بروند، سببش این است که می‌شنوند حکم شده اگر نیایند جبرا آنها را ببرند؛ ناچار ناصرالملک و مشیرالدوله و مؤتمن‌الملک با هم به دربار می‌روند.... مقابل اتاق حاجب‌الدوله که می‌رسند به ناصرالملک می‌گویند شما در این اتاق بنشینید. ناصرالملک می‌گوید مرا شاه احضار فرموده‌اند. می‌گویند، بلی ولی، حالا حکم این است که شما در این اتاق بمانید.» مهدی ملک‌زاده ضمن شرح وقایع میدان توپخانه، می‌نویسد: «در همان روز (روز واقعه میدان توپخانه) ناصرالملک رییس‌الوزرا از طرف محمدعلی شاه دستگیر و زندانی شد، وزرا از کار برکنار شدند.» کسروی نیز ضمن اشاره به بحران روابط میان شاه و مشروطه‌خواهان می‌نویسد: «حال به‌این سان پیش می‌رفت، تا روزشنبه بیست‌ودوم آذر ماه (۸ ذیقعده) کابینه ناصرالملک که آشوب را نزدیک دیده از آن دوری می‌خواست، از کار کناره گرفت و چگونگی آن را به شاه آگاهی داد.» او در جای دیگری می‌نویسد که در روز نخست واقعه میدان توپخانه، شاه اعضای هیات دولت را احضار کرد، «ناصرالملک به بهانه ناخوشی از رفتن باز می‌ایستاد، ولی سرانجام ناگزیر گردید و رفت. محمدعلی میرزا به او دشنام‌ها داده و دستور چوب زدن داد. سپس گفت او را در اتاق حاجب‌الدوله باز دارند.»