گروه تاریخ اقتصاد- جنوب ایران، از دیرباز در تسلط بریتانیا بود. نبود تمرکز سیاسی و نظامی در ایران، دوری مسافت بین جنوب و مرکز و نبود راه‌های ارتباطی، سبب شده بود که مرکز کشور جدا شود و به عمال بریتانیا امکان داده شود بدون نیاز به دخالت‌های پرجنجال سیاسی، سلطه خود را هر روز گسترش دهند.
نفوذ سیاسی بریتانیا، در جنوب، چنان بود که نمایندگی سیاسی آن کشور در بندربوشهر، به مرکز حل و عقد کلیه امور خلیج فارس تبدیل شده بود و کنسول بریتانیا در بوشهر، فرمانروای نواحی پیرامون خلیج فارس شمرده می‌شد. در واقع، آن ناحیه‌ها، بی‌سروصدا، از سوی بریتانیا به اشغال در آمده بود. پس از قرارداد ۱۹۰۷، جنوب به گونه رسمی به مناطق زیر نفوذ انگلیس درآمد. در پی وجود ناآرامی‌ها علیه سلطه بیگانه در ۱۲۹۴ ه. ش انگلیسی‌ها، بوشهر را تصرف کردند. سپس شیراز را زیر نفوذ خود درآورده، آهنگ لارستان کردند. در سال ۱۲۹۶. انگلیسی‌ها به بهانه حفظ تجارت، به طور رسمی، اقدام به تشکیل پلیس جنوب کردند و مخارج آن را از بودجه دولت ایران، برآوردند و اعمال نفوذ خود را بر بنادر گسترش دادند.
منبع: اسنادی درباره هجوم انگلیس و روس به ایران، محمد ترکمان