انجمن برنج ایران پس از گذشت چند هفته از اعلام تاسیس آن و به دنبال انحلال انجمن حمایت از برنج، در نهایت دیروز اعلام موجودیت کرد. هر چند که تاسیس و انحلال تشکل‌ها به مانند زاد و ولد و مرگ و میر یک موجود یا مجموعه زنده، دلیلی بر زندگی و جریان یافتن آن است و به خودی خود می‌تواند، مبارک انگاشته شود، با این حال و به‌دلیل مشکلات برآمده از ذهنیت تاریخی ایرانیان نسبت به فعالیت‌‌های گروهی که به ضعیف بودن انگیزه مشارکت در چنین عرصه‌هایی برمی‌گردد، در نظر گرفتن دو نکته را در تشکیل انجمن یاد شده یادآور می‌شویم:

جمیل علیزاده شایق رییس هیات‌مدیره و دبیر انجمن برنج ایران که اتفاقا دبیر انجمن سابق «حمایت از برنج ایران» نیز بوده از صاحبنظران، متخصصان، کارشناسان، تولیدکنندگان برنج، کارخانه‌داران و تمامی فعالان برنج به عنوان گروه‌‌هایی که می‌توانند به عضویت انجمن درآیند، نام برده است. با این حال به نظر می‌رسد برای مشخص شدن سازوکار فعالیت تشکل یادشده، اهداف آن و مهم‌تر از همه تفاوت‌های اساسی آن با انجمن منحل شده «حمایت از برنج ایران» ضروری است که وی یا یکی دیگر از اعضای مسوول انجمن تازه شکل گرفته اطلاعاتی را به منظور روشن شدن افکار عمومی ارائه دهد.

نکته دوم به آسیب‌شناسی چرایی، چگونگی و دلایل انحلال انجمن «حمایت از برنج ایران» ضرورت تاسیس یک تشکل دیگر برمی‌گردد.

به نظر می‌رسد در صورت ارائه تحلیلی جامع، از سوی دست‌اندرکاران تشکل سابق و فعلی، گام بلندی در تقویت فرآیند تشکل‌گرایی برداشته خواهد شد. گامی که نه تنها به تقویت بنیان‌های تشکل تازه تاسیس خواهد انجامید، بلکه تجربه‌ای برای آمیزه تشکل‌گرایی هم خواهد بود.