اس دبلیو‌ام، شرکتی ایتالیایی است که حدود نیم قرن در ساخت موتورسیکلت سابقه داشت و نام اصلی‌اش هم  SVVM بود. ولی بعد از آنکه یکی از زیرمجموعه‌های برلیانس، سهامش را خریداری کرد، نام این برند را در سال ۲۰۱۶ به  SWM تغییر دادند و نخستین قدم اس‌دبلیو‌ام در عرصه خودروسازی نیز از همین‌جا شروع شد.  G۰۱ یک کراس‌اور جمع‌وجور است و هرچند مانند اکثر رقبایش از موتور ۵/ ۱ لیتری توربو بهره می‌برد و انبوهی آپشن دارد، اما از نظر فنی، نقدهایی به آن وارد است از جمله آنکه این خودرو موفق به کسب تنها ۲ ستاره ایمنی از موسسه چینی C-NCAP شده است.

واقعیت آن است که با اینکه  SWM در آن تست تصادف، نتیجه ضعیفی کسب کرد، اما خودروی تست شده فاقد کنترل پایداری بوده و به همین دلیل در Active Safety Test  نتوانسته موفق باشد. خودروی تست شده حتی فاقد ایربگ جانبی بوده و باز هم در Side Impact Test و Whiplash Test نتایج خوبی نگرفته است. شرکت سین، پیش از واردات و شروع کار، فراخوانی برای پیش‌فروش سه ماهه این خودرو با قیمت پایه ۸۵۰ میلیون تومان اعلام کرد. این قیمت‌گذاری مربوط به سال ۹۸ است که این قیمت و رقم قابل توجه بوده است. همان زمان جمعیتی حدود ۴۰۰ نفر برای دریافت این خودرو ثبت‌نام می‌کنند، اما امید سه‌ماهه‌شان تا سال ۱۴۰۲ کشیده می‌شود. آن هم بدون دریافت خودرو، بازگشت سرمایه یا حداقل پاسخی قانع‌کننده در مورد این تاخیر.  روز گذشته جمعی از مال‌باختگان در قامت معترض، در مقابل دفتر این شرکت در خیابان قائم‌مقام تجمع کردند. ساختمانی سه طبقه که اکنون خالی است، اما دست معترضان به جای دیگری بند نیست.

معترضان خشمگین که حدود ۲۰۰ نفر بودند، ساختمان سنگ سفید را با شعارهایی با رنگ‌های قرمز، سیاه و سبز سرتا پا پوشاندند. شعارهایی که بیشتر خطاب به مدیران شرکت از جمله «ع.‌م»، «ع» و «ر» بود. شعارهایی که با خشم چندین و چند بار تکرار ‌شد. ماموران پلیس نیز برای کنترل شرایط حاضر شدند.  شرکت «سین» خودرو قرار بود خط تولید  SWM را در بهار ۹۹ آغاز کند. یکی از معترضان که سرمایه‌ای معادل ۸۵۰ میلیون تومان سال ۹۸ خود را باخته، تعداد کسانی را که برای دریافت خودرو ثبت‌نام کرده بودند، اعدادی بین ۴۰۰ تا ۹۰۰ نفر می‌داند. این مال‌باخته می‌گوید حداقل ارزش امروزی خودرو ۵/ ۲ میلیارد تومان است، اما کسی قرار نیست به آنها پاسخ دهد.  

یکی از معترضان مال‌باخته می‌گوید که قطعات حدود ۲۷۰ دستگاه خودرو وارد شده و در گمرک خاک می‌خورد، اما به دلایلی که یکی از آنها می‌تواند بدهی مالیاتی باشد، اجازه ترخیص ندارد و ورود به خط تولید را پیدا نمی‌کند. همه، شکایت‌هایشان را در دستگاه قضایی به ثبت رسانده‌اند، اما دست‌شان از همه جا کوتاه است. مدیران ملک و املاک و دارایی قابل توقیف و تبدیل به پول به نام‌شان نیست. زمان پاسخ‌گویی حاضر نمی‌شوند و تنها چاره تجمع‌هایی است که چند ماه یک بار صورت می‌گیرد تا خشم‌شان را خالی کنند. تجمعی که به امروز موکول شده است تا بدون کسب نتیجه در روزگاری که ارزش دارایی‌ها مدام نزول می‌کند، به تجمع بعدی بینجامد.