به گزارش ایلنا، ظریف با اشاره به ایام دهه فجر و ایام پیروزی انقلاب گفت: انقلاب ما، مبتنی بر مردم بود. اگر به نوشته‌هایی که در آغاز انقلاب توسط تحلیلگران خارجی و اساتید علوم سیاسی منتشر شد، توجه کنید، انقلاب ایران را به دلیل اینکه توسط مردم انجام شد، یک انقلاب متفاوت در جهان می‌دانستند. ریچارد فالک از اساتید برجسته حقوق بین‌الملل می‌گفت که این انقلاب، آغازگر یک نظم نوین است. این، آرزوی ما بود و امیدواریم این آرزو با واقعیت منطبق باشد.

ظریف با بیان اینکه امروز در حال ورود به دنیایی هستیم که انسان‌ها در آن صاحب نقش هستند، تصریح کرد: پس از سخنرانی محور شرارت بوش در هفتم فوریه ۲۰۰۲، شارون به آمریکا رفت و آمریکایی‌ها بنا داشتند که هژمونی این کشور را نهادینه کنند. در آن برهه این بحث بود که با پیروزی در جنگ افغانستان بر یک گروه غارنشین، نمی‌توان این هژمونی را نهادینه کرد و صحبت از این بود که باید به یک کشور جدی حمله کرد. در سفر شارون، واشنگتن پست نوشت که بغداد آدرس غلط و آدرس درست، تهران است! ظریف گفت: دو دلیل مطرح بود که چرا نباید به ایران حمله کرد؛ دلیل اول، دوازده سال قطعنامه‌های مکرر شورای امنیت سازمان ملل علیه عراق، جنگ با این کشور را موجه و کم‌هزینه می‌کرد. دومین دلیل هم این بود که جغرافیای وسیع ایران، همراه با مردمی که با حکومت هستند، باعث خواهد شد که نتوانیم به صورت برق‌آسا موفق شویم. بنابراین اینجا مردم بودند که سلاح ما را نجات دادند، نه سلاح ما که مردم را نجات دهد.

وی افزود: تحریم‌ها کمر کشور را شکسته اما مردم باعث دوام آوردن ایران شده‌اند. کشورهایی با تحریم‌های به مراتب کمتر با چالش‌های به مراتب جدی‌تری مواجه هستند. این، مردم و بخش خصوصی هستند که از شکست کشور در دوره تحریم‌ها جلوگیری کرده‌اند. وی یادآور شد: بازدارندگی ایران و ستون استوار آن، مردم ایران هستند. اگر جنگ عراق و سایر قضایا را نگاه کنید، باز هم خواهید دید که ستون، مردم هستند.

تفاوت حضور با نفوذ

ظریف در بخش دیگری از سخنانش گفت: آمریکا امروز از پس حوثی‌ها برنمی‌آید. آیا اسرائیل توانست با این همه توان نظامی و حتی داشتن بمب اتم از پس حماس بربیاید؟ آیا توانست از پس دو میلیون آدم در غزه با وجود همه جنایات، آدم‌کشی‌ها و خون ریختن‌ها بربیاید؟ امروز محبوبیت حماس در غزه، نسبت به قبل از هفتم اکتبر قابل قیاس نیست. جهان تغییر کرده و امروز می‌بینیم که کشوری مانند آمریکا از پس یک گروه مانند حوثی‌ها برنمی‌آید.

وی افزود: ما پاسخ هر چیز را با پهپاد و موشک تصور کردیم، اما در نظر نداشتیم که نفوذ با حضور متفاوت است. در جهان کنونی، دولت‌ها مهم هستند. البته نمی‌گویم که آمریکا افول کرده! آمریکا تا ۳۰، ۴۰ سال آینده قدرت بزرگی در دنیا خواهد بود اما دیگر قدرت هژمونیک نخواهیم داشت، نه آمریکا و نه هیچ کشور دیگری. در زمان حمله به کنگره آمریکا، یک آقایی با من تماس گرفت و گفت که بنویس؛ آمریکا نابود می‌شود [مسولیتش]، با من! گفتم؛ من وزیرخارجه هستم، یعنی چه که این‌طور بنویس، با من! وی افزود: نفوذ ما در منطقه برای ما مهم است، اما به این شرط که نفوذ را با حضور اشتباه نگیریم. هیچ کشوری دوست ندارد که نیروی خارجی در خاک کشورش حضور داشته باشد. این مساله را آمریکا متوجه شده و از سال ۲۰۰۴ به این سو از حضور فراری است. حضور هزینه‌آفرین است، اما ما چون حضور را با نفوذ اشتباه گرفتیم، نفوذ را هم نفی می‌کنیم. نباید از آن سوی بام افتاد.