گزارش یونسکو در مورد آموزش در جهان

برای ششمین بار سازمان یونسکو گزارش خود پیرامون آموزش در جهان را ارائه داد. این گزارش هر ساله وضعیت آموزش در کلیه کشورها را بازتاب می‌‌دهد. دبستانی در مایانگه واقع در رواندا

اگرچه در آخرین گزارش آمده که آموزش ابتدایی در مدارس کشورهای فقیر بهبود قابل ملاحظه‌ای یافته است، ولی با این حال پول کافی وجود ندارد تا آموزش در مدارس برای همه کودکان امکان‌پذیر گردد.

آموزش برای همگان تا سال ۲۰۱۵، این پروژه‌ای بود که در نشست سران در مورد آموزش جهانی در شهر داکار مورد توافق ۱۶۴ کشور جهان قرار گرفت.

حال، هفت سال پس از این توافق، سازمان یونسکو، وابسته به سازمان ملل بیلان کار نیمه اول پروژه خود را ارائه می‌دهد. از نظر رونالد برن‌اکر، دبیرکل کمیسیون یونسکوی آلمان پیشرفت‌هایی در این زمینه صورت گرفته است. او می‌گوید: شمار کودکانی که در مدارس ثبت‌نام کرده‌اند به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته و بر شمار دخترانی که به مدرسه می‌روند، افزوده شده است و این خبر خوبی است.

برن‌اکر می‌افزاید که آموزش برای همگان با بودجه کنونی قابل تحقق نیست و در این رابطه نمونه‌ای را ذکر می‌کند: آمار بی‌سوادان در میان بزرگسالان همچنان بدون تغییر بالا مانده است. در سطح جهان، از هر پنج نفر، یک نفر نه می‌تواند بخواند و نه بنویسد. به‌ویژه باید تصریح کرد که دو سوم بی‌سوادان را زنان تشکیل می‌دهند. در این زمینه کار کمی صورت گرفته است.

براساس این آمار ۷۷۴ میلیون انسان قادر به خواندن و نوشتن نیستند. در داکار توافق شده بود که شمار بی‌سوادان در میان بزرگسالان به نصف تقلیل داده شود‌، برای تمام کودکان آموزش در مدارس ابتدایی امکان‌پذیر گردد و دختران و زنان در عرصه آموزش از امکانات برابر برخوردار شوند.

از نظر یونسکو، سالانه ۱۱میلیارد دلار و استخدام ۱۸میلیون معلم ضروری است تا فقط یک هدف این پروژه تحقق‌ پذیرد و آن آموزش ابتدایی برای کودکان است.

در کیفیت آموزش نیز نارسایی‌هایی وجود دارد و هزینه به تحصیل گماردن کودکان هنوز بسیار بالا است. اغلب خانواده‌ها هنوز نمی‌توانند این هزینه را متقبل شوند. علاوه بر این، کودکانی که با کار خود به خانواده‌هایشان کمک مالی می‌کنند، قادر نیستند به مدرسه بروند. شمار این کودکان در سطح جهان به ۲۱۸میلیون نفر می‌رسد.

از سوی دیگر ویروس ایدز نیز مشکل‌زا است، زیرا که بسیاری از قربانیان معلم‌ها هستند. برای مثال میان سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ در تانزانیا ۴۲درصد مرگ و میر در میان معلمان ناشی از بیماری ایدز بوده است. از این رو این کشور به شدت از کمبود معلم در رنج است.