سردرگمی تماشاگران تلویزیون در ترافیک پخش مجموعه‌ها
پخش چند مجموعه نمایشی از شبکه‌های مختلف تلویزیون در ماه‌های اخیر مخاطبان را سردرگم کرده و در این ازدحام امکان دیده شدن و ارزیابی منصفانه مجموعه‌ها به حداقل رسیده است.
پخش چند مجموعه همزمان از شبکه‌های مختلف از اوایل تابستان امسال شروع شد و در حالی که به نظر می‌رسید این سیاست موقت حاصل شرایط اجتماعی است، با آغاز فصل پاییز همچنان شبکه‌های تلویزیون دست و دلبازانه مجموعه‌های مختلف را روی آنتن فرستادند و این ماجرا همچنان ادامه دارد.
به گزارش مهر، در این ماه‌ها مسوولان تلویزیون بی‌توجه به پیامدهای منفی این جریان، اصرار دارند آنچه در طول یک سال تولید کرده‌اند، به سرعت خرج کنند. پخش مجموعه‌های «مسافران»، «شمس‌العماره» و «دلنوازان» همزمان در شبکه‌های مختلف به قربانی شدن این مجموعه‌ها انجامید و سه مجموعه که می‌توانستند پربیننده باشند، مخاطبان هم را کاهش دادند.
در هفته‌های اخیر باز هم این موج ادامه پیدا کرده و مجموعه‌های «جست‌وجوگران»، «آشپزباشی»، «یک لحظه دیرتر»، «به کجا چنین شتابان»، «گاوصندوق»، «کلانتر» و «خسته‌دلان» از شبکه‌های مختلف روی آنتن رفته‌اند. پخش این حجم برنامه با سنت تلویزیون و عادت مخاطب همخوانی ندارد و از دیگر سو نمایش این تعداد مجموعه باعث می‌شود بیننده در تراکم پخش تعدادی از آنها را از دست بدهد.
در شرایطی که توان شبکه‌های تلویزیونی مشخص است، به نظر می‌رسد این گونه پر کردن آنتن و سرگرم شدن مخاطب نمی‌تواند در طولانی‌مدت ادامه داشته باشد و به هر حال یک روز انبان تلویزیون خالی می‌شود. با توجه به انتظاری که صدا و سیما در این مدت به وجود آورده، در آینده نزدیک و با پایان پخش مجموعه‌های متعدد و جدید میزان مخاطبان هم ریزش می‌کند و تلاشی که در این ماه‌ها برای جذب مخاطب انجام داده، بی‌نتیجه باقی مانده است.
در حالی که هنوز سه ماه تا پایان سال مانده، ماه محرم و نوروز در پیش است. به نظر می‌رسد مسوولان سازمان صدا و سیما در یک ماراتن نفسگیر با خود تلاش می‌کنند همچنان به این شیوه ادامه دهند و به باکس‌های خالی روزهای آینده توجه نکنند، آیا رقابت شبکه‌ها برای پخش مجموعه‌ها این فضا را به وجود آورده که مدیران سازمان افقی دورتر از امروز را ببینند؟ آیا در این فضای غبارآلود مدیران می‌توانند به روزها و شب‌هایی فکر کنند که شبکه‌ها برای پر کردن آنتن به پخش مجموعه‌های مراکز استان روی می‌آورند، زمانی که سریال‌ها تمام می‌شوند و چرخ تولید هنوز راه نیفتاده است. با توجه به مشکل همیشگی کمبود بودجه تلویزیون می‌توان انتظار داشت به زودی مشکل پر کردن آنتن به یکی از معضل‌های بزرگ سازمان تبدیل شود.
در آن روزها و شب‌ها شبکه‌ها برای رقابت با یکدیگر برگ برنده برای رو کردن ندارند و این پایان ماجرایی است که با اهداف کوتاه‌مدت بدون کارشناسی شروع شده و به شکلی غیر قابل باور و با سرعت پیش می‌رود.
ارسال نظر