طی روزهای اخیر وبلاگ‌ها و مطبوعات بین‌المللی مملو از خبرهای مربوط به کمپین روابط عمومی شده که از سوی حسن روحانی، رییس‌جمهوری ایران و محمدجواد ظریف، وزیر خارجه وی به راه افتاده است. به گزارش سایت فرارو به نقل از موسسه بروکینگز، توییت‌هایی را که از سوی حساب‌های کاربری منسوب به این دو مرد - البته رییس‌جمهوری صراحتا این حساب کاربری را تایید نکرده- منتشر می‌شود می‌توان با اشاره به موضع‌گیری عمومی معتدل‌تر ایران در مورد سوریه و فاصله قائل شدن میان دولت جدید روحانی با رییس‌جمهوری سابق ایران اعتبار بخشید. ظریف همچنین عضو فیس‌بوک است و به طور منظم در مورد مسائل اساسی از جمله سوریه مطلب منتشر می‌کند، همچنین در این سایت و توییتر سوال و جواب‌های غیرمعمولی با خوانندگان از جمله دختر نانسی پلوسی، رییس سابق مجلس نمایندگان آمریکا در مورد مسائل مختلف از جمله برنامه هسته‌ای ایران، سوریه و موضع رسمی این کشور در مورد هولوکاست داشته است. همه این اتفاقات برای ایران خوب است و نسبت به سخنان حساسیت‌برانگیز احمدی‌نژاد که سال‌ها با بیانی تند مطرح می‌شد، تغییری بزرگ محسوب می‌شود که مورد استقبال قرار گرفته است. مطمئنا بسیاری از ایرانی‌ها از اینکه روحانی با بهبود تدریجی جایگاه ایران در جهان، به دنبال عمل به بخشی از برنامه‌ای است که در مبارزات انتخاباتی خود مطرح کرده بود، مسرور هستند. و اگر این مساله با عملی شدن وعده یکی از مهم‌ترین منصوبین وی مبنی بر افزایش تلاش دولت برای کاهش محدودیت‌ها و بهبود شرایط دسترسی به اینترنت در ایران همراه شود، تعداد بیشتری از مردم پذیرای دیپلماسی عمومی این رییس‌جمهور خواهند شد. با این حال هیجان و شور رسانه‌ها در مورد چند توییت صورت گرفته به نظر کمی بیش از اندازه می‌رسد؛ کمپین رسانه‌های اجتماعی جدید ایران داستان‌های تحسین برانگیز در نشریاتی چون نیویورک تایمز، واشنگتن پست، تایم و بی بی سی - که البته تعداد اندکی از این رسانه‌ها هستند- را به صورت گسترده منتشر کرده اند. جمهوری اسلامی ایران دارای بیشترین جمعیت یهودی‌های خارج از اسرائیل در خاورمیانه است و حکومت این کشور به ابراز اظهارات سخاوتمندانه در مورد این اجتماع شهرت دارد، البته شاید تا به امروز هرگز این اظهارات به اندازه آنچه در توییتر منتشر شد، جذاب نبوده باشند. با این حال تمایل مقامات دولتی به برخورداری از شبکه‌های تلویزیونی بین‌المللی در دفتر کارشان باعث نشده که ممنوعیت رسمی استفاده از دیش ماهواره یا اعمال دوره‌ای این قانون بر مردم ایران لغو شود. روحانی سزاوار برخورداری از اعتبار واقعی برای آغاز تغییر در مسیر سیاست‌های ایران است و می‌توان امیدوار بود که دولت یازدهم و سیاست‌هایش روزی بازتاب چشم‌انداز شهروندانش باشد. اما زندگی با توییت به معنای مرگ با توییت است و مشاور دیپلماسی عمومی روحانی باید نگاهی به گذشته و تجربه محمد خاتمی، رییس‌جمهوری اصلاح‌طلب ایران داشته باشد که شفقت و نزاکت بلاغی وی، تردیدها را در خارج تشدید کرد. روحانی نیز مانند بسیاری از سیاست‌مداران ایران، پیشنهادهای کلامی اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا در مورد ایران را رد کرده و تاکید دارد که واشنگتن باید بر اساس عملش مورد قضاوت قرار گیرد نه حرف‌هایش. طبیعتا جهان نیز معیار مشابهی را در مورد جمهوری اسلامی اعمال خواهد کرد. خاویر سولانا، دبیرکل سابق ناتو و مسوول سابق سیاست خارجی اتحادیه اروپا از حضور ظریف و روحانی در توییتر- به خصوص از طریق توییتر- استقبال کرده و اضافه می‌کند که «بیایید امیدوار باشیم که آنها سیاست‌های جدیدی را به همراه می‌آورند و فرصت دستیابی به صلح را افزایش می‌دهند.» این همان حسی است که همه ما می‌توانیم تکرار کنیم.