نفیسه زارع کهن: «تشکیل وزارت امور بانوان را در دولت تدبیر و امید پیش‌بینی کردیم تا حقوق ضایع شده زنان را به آنها برگردانیم؛ چرا که در این شرایط وزیر زنان می‌تواند هنگام تصمیم‌گیری در هیات دولت برای زنان حضور داشته باشد و برنامه‌های تدوین شده در این حوزه ضمانت اجرایی خواهند داشت. علاوه‌بر آن بر عملکرد این وزارتخانه مجلس شورای اسلامی ایران نظارت می‌کند و بودجه کافی برای آن تصویب می‌شود.» این جمله بخشی از برنامه حسن روحانی برای زنان در تبلیغات انتخاباتی‌اش بود. برنامه‌ای که این روزها بر سر اجرا یا عدم‌اجرای آن بحث و گمانه‌زنی می‌شود و از آن جایی که کارگروهی به ظاهر در این مورد تشکیل نشده است اما و اگرهای بسیاری درباره شکل‌گیری یا عدم‌شکل‌گیری آن مطرح است. این اما در حالی است که در سال ۸۸ هم از احتمال تشکیل این وزارتخانه سخن رفته بود و «طیبه صفایی»رییس فراکسیون زنان مجلس هشتم از ایجاد وزارتخانه «زنان وخانواده» در دولت دهم سخن به میان آورده بود، وزارتخانه‌ای که نه تنها تشکیل نشد که احمدی‌نژاد حتی در دوره دولت اولش لایحه‌ای مانند «حمایت از خانواده» را اجرا کرد که البته انتقاد بسیاری از فعالان زن و نمایندگان مجلس را برانگیخت. و این تنها اقدامات ضد زنان در دولت احمدی‌نژاد نبود که ایجاد دانشگاه‌های تک جنسیتی، لایحه کاهش ساعت کار زنان، تبعیض جنسیتی در پذیرش دانشجو و ...از دیگر اقدامات این دولت بود و شاید همین هم هست که اکنون ایجاد چنین وزارتخانه‌ای ضروری به نظر می‌رسد. با این وجود در شرایطی که این پیشنهاد و اجرایی شدنش در دولت یازدهم، هم در‌هاله‌ای از ابهام قرار دارد برخی از فعالان حوزه زنان با راه‌اندازی این وزارتخانه مخالف هستند؛ چرا که معتقدند این کار موجب محدود کردن استفاده از توانایی‌های آنان در تشکلی خاص می‌شود. و از طرف دیگر به باور بسیاری باید چنین وزارتخانه‌ای شکل بگیرد تا امور زنان به طور ویژه پیگیری شود. در همین رابطه منیره نوبخت در مخالفت با تشکیل این وزارتخانه می‌گوید: «بررسی تجربه کشورهای دیگری که در آنها وزارتخانه‌های زنان، جوانان یا خانواده تشکیل شده نشان می‌دهد که وظایف این وزارتخانه‌ها به اقدامات رفاهی، حمایتی و پشتیبانی محدود می‌شود که هم‌اکنون نیز این اقدامات در کشور از طریق وزارتخانه‌های دیگر به شکل خوب و وسیع‌تری انجام می‌شود؛ بنابراین لازم نیست که صرفا یک نهاد دولتی مسوول رسیدگی به امور زنان شود اگر چه ممکن است با ایجاد چنین وزارتخانه‌ای اقدامات متمرکز شود، اما اشکالات مطرح در حوزه زنان مانند تکرار و موازی‌کاری نیز قابل رفع است.» وی با ابراز امیدواری درباره عملکرد دولت آینده خاطرنشان می‌کند: «امیدواریم دکتر روحانی با بهره‌گیری از کار کارشناسی کافی، تصمیمی مناسب برای ارتقای جایگاه زنان اتخاذ کنند. ما این موضوع را صرفا در حد تشکیل وزارتخانه زنان نمی‌دانیم؛ چرا که یک وزارتخانه مسوولیت‌های محدود و شرح وظایف معینی دارد و نمی‌تواند به طور فراگیر همه حوزه‌ها را پوشش دهد.» اما در عین حال «فریده غیرت»، وکیل و فعال حقوق زنان نیز با بیان اینکه انگیزه طرح چنین پیشنهادی مهم است، چندی پیش دراین باره به رسانه‌ها گفته بود: «من معتقدم که زنان ما در همه زمینه‌ها لیاقت خود را نشان داده‌‌اند و با اینکه برخی زنان سیاسی کشور می‌گویند زنان در برخی زمینه‌ها می‌توانند عهده‌دار وزارت باشند، من می‌گویم که علاوه‌بر اینکه زنان می‌توانند عهده‌دار وزارتی به نام زنان باشند، می‌توانند در راس دیگر وزارتخانه‌ها نیز قرار بگیرند.» به هر روی به رغم وجود این دیدگاه‌های مختلف هنوز برنامه مشخصی درباره زنان از سوی روحانی مطرح نشده و حتی در سایت وی که سرفصل برنامه‌هایش برای دولت آینده را گذاشته است خبری از جزئیات تشکیل وزارتخانه زنان و شرایطش نیست. باید دید آیا این تنها یک وعده انتخاباتی بود و قرار است همچون گذشته در برگ‌های تاریخ خاک بخورد یا شاهد اضافه شدن یک وزارتخانه جدید آن هم برای زنان خواهیم بود.