ایسنا- کارشناس حمل و نقل با بیان اینکه میزان تسهیلات برای ترغیب رانندگان در نوسازی ناوگان جوابگو نیست، گفت: با توجه به اینکه نوسازی باعث کاهش مصرف سوخت، افزایش ضریب ایمنی و کاهش تلفات و تصادفات، افزایش سرعت حمل کالا و کاهش قیمت تمام شده کالاها می‌شود باید ... شرکت‌های ذ‌ی‌نفع همچون شرکت ملی نفت، بیمه، صنایع خودروسازی و ... در سرمایه‌گذاری این موضوع سهیم باشند.

بهمن رشیدی، با اشاره به فعالیت ‌١٤‌هزار و ‌١١٧ دستگاه اتوبوس با عمر متوسط ‌٦٥/١٣ سال، ‌٢١‌هزار و ‌٦٥٧ دستگاه مینی‌بوس با عمر متوسط ‌٨٨/٢٣ و ‌٢٥‌هزار و ‌٣١١ دستگاه سواری کرایه با عمر متوسط ‌٢/٦ سال در کشور، گفت: این در حالی است که عمر مطلوب ناوگان اتوبوسی و مینی‌بوسی ‌١٠ سال و برای سواری کرایه هفت سال است.

وی با اشاره به اینکه کامیون‌های ایرانی سالانه نزدیک به چهار برابر کامیون‌های اروپایی پیمایش مسیر دارند، تصریح کرد: عمر زمانی به تنهایی نشانگر استهلاک فرسودگی وسیله نقلیه نیست و میزان کیلومتراژی که وسیله نقلیه طی می‌کند نیز باید در نظر گرفته شود. رشیدی با اشاره به اینکه نوسازی ناوگان با هدف صرفه‌جویی در سوخت انجام شده است، افزود: متقاضیان اتوبوس نو باید سالانه حدود ‌٦٦‌میلیون تومان (هزینه‌های ناشی از اقساط و هزینه‌های ثابت و جاری وسیله در کارکرد) بپردازند، در حالی که درآمد آن‌ها ‌٥٢‌میلیون تومان است که این نشانگر منفی بودن تراز نوسازی است. متقاضیان نوسازی یک دستگاه مینی‌بوس نیز باید سالانه ‌١٢‌میلیون تومان پرداخت کنند، اما درآمدشان شش‌میلیون تومان است.