تروریسم و برخورد فرهنگ‌ها
کشورهاى اروپایى بعد از کشف طرح‌هاى تروریستى در لندن در جست‌وجوی یافتن راه‌هایى دقیق براى مبارزه با تروریسم در کشور خود افتاده‌اند و بحث در این مورد بالا گرفته است. در آلمان، نظر کلى بر این است که نباید آزادى‌هاى عام را قربانى خطرات تروریستى احتمالى کرد و ولفگانگ شویبله، وزیر کشور آلمان، بر این نکته تاکید مى‌ورزد. توماس برتلیم، مفسر صداى آلمان، در تفسیرى در این مورد بر این نظر است که هیچ بدیل دیگرى براى گفت‌وگو میان فرهنگ‌ها وجود ندارد.پنج سال از رخداد تروریستى یازدهم سپتامبرِ سال ۲۰۰۱ در آمریکا مى‌گذرد و در این پنج سال فاصله ایجاد شده میان جهان غرب و دنیاى اسلام نه تنها کمتر نشده، بلکه بیشتر نیز گشته است.
دیگر اصطلاح جنگ فرهنگ‌ها که زمانى فقط از زبان تعدادى معدود شنیده مى‌شد، واقعیت روز شده است. در آلمان اگرچه بیشتر مردم مخالف حمله به عراق و اشغال این کشور بوده‌اند و هنوز نیز این مخالفت را ابراز مى‌دارند، اما برمبناى نظرخواهى‌هاى متعدد انجام شده در این کشور، بیشتر مردم آلمان معتقدند که در کشورشان چیزى شبیه جنگ فرهنگ‌ها وجود دارد. این در حالى است که در پاکستان که مردم به طور مرتب به پاى صندوق‌هاى راى مى‌روند، برمبناى نظرخواهى‌هاى متعدد توجه به تروریسم در این کشور به شدت پایین آمده، اما بیشتر مردم پاکستان تصویرى منفى از غرب، مردم کشورهاى غربى و مسیحیت دارند. چه عواملى سبب گشته‌اند تا چنین برداشت‌هایى منفى از فرهنگ‌هاى دیگر به وجود آید؟
آنچه باید در ابتدا بدان اعتراف کرد، این واقعیت است که رسانه‌هاى ملى و بین‌المللى در پنج سال گذشته در بوجود آمدن این اوضاع سهم بسزایى داشته‌اند. این رسانه‌ها به جناح‌هاى تندرو بیشتر از اصلاحگرایان و اعتدال گرایان توجه داشته‌اند. آنها مى‌دانستند که اتهامات شدید بن لادن به غرب و جنگ فرهنگ‌ها که در غرب باب شده، خریدار بیشترى دارد تا بررسى دقیق و چندسویه اوضاع اجتماعی. در چنین شرایطى دو قطب CNN از طرفى و الجزیره از طرف دیگر در مقابل هم صف‌آرایى کرده‌اند و هر گروهی، با عینک این دو فرستنده به چشم، به رویدادهاى جهان مى‌نگرد. نتیجه جز آن نیست که غرب و کشورهاى اسلامى به تدریج از هم بیگانه‌تر مى‌شوند و بیم و وحشت از دیگرى بر آنها مستولى مى‌شود. بیم و وحشتى که بهترین شرایط را براى کسانى به وجود مى‌آورد که خواستار جنگ و خونریزى هستند و از این راه به هدف ویرانگر خود مى‌رسند.
در چنین شرایطى است که دیگر مردم کشورهاى غربى حساسیت کافى نسبت به حقوق بشر را از دست مى‌دهند و نسبت به زندان گوانتانامو بى‌تفاوت مى‌شوند و تظاهراتى بزرگ علیه این ستم‌ها که بر انسانیت مى‌رود، از خود نشان نمى‌دهند. باید تمدن بشرى را پاسدار بود. تمدنى که توسط ادیان بزرگ به وجود آمده‌اند و معیار حقوق خلق‌ها، حقوق مدنى و کنوانسیون‌هاى جهانى هستند.
سایت آلمان
ارسال نظر