نگاه دیگران-بخش هشتادوهفتم
استاد بازی‌‌ها: هنری کیسینجر و هنر دیپلماسی خاورمیانه‌‌ای
«آندری آنتونوویچ گرچکو» وزیر دفاع که موردحمایت رئیس هیات‌رئیسه شوروی «نیکولای پودگورنی» بود، به نفع نمایش تهاجمی قدرت نظامی استدلال کرد؛ اما با مخالفت نخست‌وزیر «کاسیگین» و «گرومیکو» وزیر امور خارجه مواجه شد. برژنف، طبق روایت دوبرینین «مخالف هرگونه دخالت نیروهایمان در نبرد ظاهر شد.» او مدعی است که پیام تاییدشده به قوت ترتیب‌بندی شده بود «اما شامل هیچ تهدیدی برای یک‌طرفه عمل کردن نبود.» به‌نوعی تهدید به مداخله در متن پیام «هنگامی‌که به واشنگتن رسید» درج شد. دوبرینین گفت: «هرکسی حدس می‌زند» چگونه این اتفاق افتاده است؛ اما او فکر می‌کند که ممکن است به‌دلیل درخواست ناامیدانه سادات باشد.
این تهدید، فشارخون کیسینجر را بالا برد. او با دینیتز تماس گرفت و گفت که بهتر است اسرائیلی‌ها حرکتی کنند. وقتی دینیتز شروع به بحث کردن کرد، کیسینجر حرف او را قطع کرد: «من برای این کار وقت ندارم!» کیسینجر گفت که شوروی قصد دارد نیروهایی را برای نبرد با اسرائیل وارد کند؛ او می‌خواست بداند که نخست‌وزیر چگونه به او واکنش نشان می‌دهد. بعد، کیسینجر با دوبرینین تماس گرفت. او که آشکارا تهییج شده بود به دوبرینین هشدار داد که دست به اقدامی سریع نزند؛ زیرا این موضوعِ نگرانیِ شدیدی برای ایالات‌متحده است: «بر ما فشار نیاورید! می‌خواهم دوباره تکرار کنم، بر ما فشار نیاورید!» کیسینجر با مشورت مجدد با هیگ، از آنها خواست که «درباره این مساله، روی تشک بروند.»
