در غرب مکرون بهترین روابط را با رئیس‌جمهور چین دارد
پنیر فرانسوی برای نمک‌گیر کردن شی
شی نسبت به این مناظر بی‌تفاوت بود؛ اما همسرش پنگ لی‌یوآن لبخند به لب داشت و دست می‌زد. همچنین مکرون در چنین نقطه مرتفعی لباس یوناس وینگ‌گارد را که در مسابقات توردوفرانس قهرمان شده بود، به‌عنوان هدیه به رئیس‌جمهوری چین اعطا کرد. مکرون گفت: «می‌دانم که شما چقدر ورزش را دوست دارید.» شی به خاطر علاقه‌اش به فوتبال معروف است.
کولدو تورماله، جایی که رهبران با یکدیگر ملاقات کردند، جایگاهی افسانه‌ای در توردوفرانس دارد. صعود تند و پر پیچ و خم آن امتحان سختی برای دوچرخه‌سواران به‌حساب می‌آید. همچنین این مکان برای مکرون عزیز است؛ چراکه او برای دیدن مادر مادرش زیاد به این نقطه سر می‌زد. اریک ابِدی، دوست نزدیک مکرون و یکی از سرآشپزهای معروف فرانسوی نهار ژامبون از خوک‌های سیاه منطقه درست کرده بود. بره و تارت بلوبری هم در سفره رنگین آنها دیده می‌شد. پنیر و نوشیدنی هم در میز آنها بود؛ اما به نظر می‌رسد که شی بیشتر تحت تاثیر بو و طعم ژامبون قرار گرفته بود. فضای میهمانی گرم و صمیمی بود، درست مانند آنچه مکرون می‌خواست. اما اینکه دقیقا چه چیزی عایدش شد، چیز دیگری است.
در طول دو روز گفت‌وگو، شی خیلی لبخند زد، اما کمتر قول داد؛ به‌ویژه درباره درخواست‌های اروپایی‌ها مبنی بر کمک نکردن به روسیه در جنگ با اوکراین. مکرون از این شیوه‌های اغواگرانه درباره پوتین و دونالد ترامپ هم استفاده کرده بود؛ اما کمتر توانسته است به موفقیت خاصی برسد. مقامات فرانسوی که به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند، گفتند که مکرون از زمانی که شی را برای اولین‌بار پس از ۶سال به‌عنوان رئیس جمهور ملاقات کرد، یک رابطه نزدیک و منحصر به فرد با او ایجاد کرده و هیچ رهبر غربی به اندازه او نتوانسته است دل شی را به‌دست بیاورد. آنها برای مدعای خود درخصوص پیوند نزدیک این دو به بیانیه مشترک چین و فرانسه درباره خاورمیانه اشاره کردند که رئیس‌جمهوری چین حمله هفتم اکتبر حماس به سرزمین‌های اشغالی را محکوم کرد. دیگران نظر دیگری دارند. برتراند بدیه، کارشناس روابط بین‌الملل در دانشگاه «ساینس‌پو» در پاریس، با اشاره به اینکه مکرون بیش از یک‌بار از این شیوه استفاده کرده است، گفت: «شما می‌توانید رای‌دهندگان را اغوا کنید؛ اما استفاده از این شیوه با توجه به پیچیدگی‌های روابط بین‌الملل سخت‌تر است.»
شرقی‌های شرق‌دوست
هنگامی که رهبر چین، شی جین پینگ، آخرین بار در سال ۲۰۱۶ از شرق اروپا که سابقاً کمونیست بود، بازدید کرد، رئیس‌جمهور جمهوری چک میزبان او برای یک سفر سه‌روزه دولتی بود و کشورش را به‌عنوان یک «ناو هواپیمابر غرق نشدنی» برای سرمایه‌گذاری چینی‌ها خواند. این کشتی از آن زمان به‌دلیل حمایت چین از روسیه در جنگ اوکراین و ناامیدی تلخ از پروژه‌هایی که هرگز محقق نشدند، غرق شد. همچنین بسیاری از امیدهای زیادی که در سرتاسر اروپای شرقی و مرکزی برای پول چین به وجود آمده بود، از بین رفته است. شی پس از سفر به فرانسه به منطقه بازگشت، عازم صربستان شد و اواخر روز سه‌شنبه به آنجا رسید و در اواخر هفته به مجارستان می‌رود؛ دو کشوری که رهبران اقتدارگرای دیرینه آنها هنوز پناهگاهی برای چین در آب‌های متلاطم سیاسی و اقتصادی روزافزون دارند. تاماس ماتورا، محقق روابط خارجی در دانشگاه کوروینوس بوداپست، گفت: «چک‌ها، لهستانی‌ها و تقریبا همه افراد دیگر واقعا به‌خاطر جنگ از چین عصبانی هستند.» ماتورا افزود: «اما در مجارستان مشکلی نیست، حداقل برای دولت ویکتور اوربان، نخست‌وزیر این کشور.»
نه موضع دوستانه چین نسبت به روسیه در بحبوحه جنگ مسکو علیه کی‌یف برای الکساندر ووچیچ، رئیس‌جمهوری صربستان امری مساله‌ساز است نه از حضور چین در این منطقه هراس دارد و او نیز مانند ویکتور اروبان، نخست‌وزیر مجارستان ارتباط خوبی با روسیه و چین دارد. ووچیچ در مصاحبه‌ای که این هفته با تلویزیون دولتی چین داشت، متملقانه از شی تعریف کرد و گفت: «هزاران چیز وجود دارد که ما می‌توانیم و باید از دوستان چینی خود بیاموزیم.» او همچنین تاکید کرد: «تایوان صددرصد چینی است. در مقابل پتر پاول، ژنرال ارشد سابق ناتو و رئیس‌جمهور فعلی چک که جانشین میلوش زمان شده، در گفت‌وگو با رئیس‌جمهور تایوان گفته است: «چین کشوری دوست به حساب نمی‌آید.» این جمله به‌شدت چینی‌ها را خشمگین کرد و سرمایه‌گذاری‌های پکن در چک کاهش داشته است. در همین حال، پول چین به مجارستان و صربستان سرازیر شده و روابط نزدیکی با این دو کشور دارد؛ دو کشوری که روابط نزدیکی با ایالات متحده ندارند.
پروژه زیرساختی مهم چین در منطقه، راه‌آهن سریع‌السیر بین بلگراد و بوداپست، به‌دلیل مقررات و مسائل دیگر کند شده است. از حدود ۲۰۰مایل مسیر برنامه‌ریزی شده، تنها حدود ۶۰مایل آن پس از پنج سال کار در حال بهره‌برداری است؛ سرعتی کُند برای پروژه‌ای که پکن آن را بخش کلیدی برنامه زیرساخت کمربند و جاده، ابتکار سیاست خارجی شی می‌داند.ا این حال به گفته وزیر ساخت‌وساز، حمل‌ونقل و زیرساخت‌های صربستان، با سرمایه‌گذاری وعده داده‌شده از سوی چین در مجموع نزدیک به ۲۰میلیارد دلار در صربستان رسیده است. رقم مشابهی هم در مجارستان سرمایه‌گذاری شده و همچنین وام‌هایی که شرایط آن هنوز نامکشوف است. ایوانا کاراسکووا، محقق چک در انجمن امور بین‌الملل، یک گروه تحقیقاتی مستقل در پراگ گفت که مجارستان و صربستان تنها به دلایل اقتصادی به چین نگاه ندارند و برای به‌دست آوردن دل رای‌دهندگان داخلی هم به پکن نیاز دارند تا نشان دهند در سیاست مستقلانه عمل می‌کنند و پیرو اتحادیه اروپا و ایالات متحده نیستند.
