تحلیل اکونومیست از تجدید قوای جمهوری‌خواهان

اکونومیست تحلیل کرد

تجدید قوای مک‌کین

شادی آذری

جان مک‌کین خود را مرد عمل می‌داند، در حالی که رقیب او، باراک اوباما صرفا اهل حرف است. این پیام بلند و روشن در عصر روز پنج‌شنبه ۴ سپتامبر طنین‌انداز شد.

در این روز کنوانسیون جمهوری‌خواهان در سنت پل مینه سوتا به پایان رسید. سخنرانی پایانی مک‌کین حضار را که بدنه‌ای از حزب جمهوری‌خواه بودند که همیشه هم او را دوست نداشتند، به وجد آورد.

او این کار را با ارائه بیوگرافی از سابقه شجاعت خود انجام داد نه با توانمند‌ی‌های سخنوری خود. نتیجه آن که به نظر می‌رسد این حزب نیرو گرفته و آماده پیشروی است.

جمهوری خواهان هفته‌ای مهم را پشت سر گذاشتند. پس از آن که مک‌کین حدود یک هفته پیش اعلام کرد که سارا پیلین همراه او خواهد بود، این فرماندار کم‌تجربه چندین روز عناوین خبرها را به خود اختصاص داد. همزمان با تحت تاثیر قرار گرفتن روز اول کنوانسیون جمهوری خواهان براثر توفان دریایی، خبرها در مورد این که دختر ۱۷ساله پیلین باردار است، در همه مطبوعات به چشم می‌خورد. اما پیلین ۴۴ساله با سابقه کوتاه مدت فرمانداری ایالت آلاسکا، روز چهارشنبه به روی صحنه آمد و چنان سخنرانی تاثیرگذاری ایراد کرد که محافظه‌کاران را به هیجان آورد که البته بخش اعظم این موفقیتش مربوط به سخنانی بود که علیه اوباما گفت. کسانی که به کنوانسیون رفته بودند مانند آنهایی که سخنرانی را از خانه‌هایشان تماشا می‌کردند عاشق شیوه سخنرانی او شدند. در شرایطی که اوباما نامزد ریاست‌جمهوری ۴/۳۸ میلیون نفر را هنگام سخنرانی خود در کنوانسیون حزب دموکرات در هفته پیش پای تلویزیون‌ها نشاند، خانم پیلین، معاون نامزد ریاست‌جمهوری توانست ۲/۳۷میلیون نفر را جذب سخنرانی تلویزیونی خود کند.

بنابراین مک‌کین باید نشان می‌داد که او هم مانند یار انتخاباتی‌اش می‌تواند جذابیت بسیاری ایجاد کند، اما مک کین سخنرانی متین‌تر و معقولانه‌تری با نکاتی از زندگی شخصی خود ارائه داد. او در سخنرانی خود به خدمت در ارتش با محوریت داستان قابل توجه خودش در مورد سال‌های اسارت در زندان شمال ویتنام اشاره کرد. به علاوه مک‌کین توانست بر شهرت خود به عنوان یک سیاست‌‌مدار دارای ذهنی مستقل که درباره فساد در میان جمهوری‌خواهان واشنگتن دی‌سی صحبت کرده بود و از چنین رفتارهایی انتقاد کرده بود، بیفزاید و این حرکتی شجاعانه بود و مورد تشویق جمعیت قرار گرفت.

مک‌کین هرگز شهرتش را مدیون سخنرانی‌هایش نبوده است و روز آخر کنوانسیون بیشتر به یک میهمانی می‌ماند که او برای گردهمایی هم‌صداهایش جشن گرفته بود. مک‌کین و پیلین یک مزیت مهم دارند. یک با تجربه کهنسال در کنار یک محبوب جوان برای محافظه‌کاران.

هر دو بر این مدعا هستند که اوباما در تمایلاتش کمی تند عمل می‌کند. آنها می‌توانند برخی از رای‌دهندگان مستقل و افرادی را که مردد هستند به این فکر بیندازند که باید جمهوری‌خواهان فرصت یابند بار دیگر به کاخ سفید راه یابند. البته همه اینها در صورتی میسر است که مک‌ کین موضوع خود یعنی اصلاحات و رهایی از فساد را همچنان مطرح سازد.

اگر دموکرات‌ها کنترل سنا و کنگره را بعد از انتخابات کنگره نیز به دست گیرند هم این موضوع می‌تواند به مک‌کین کمک کند. بی‌شک حضور جولبیرمن در کنار دوست قدیمی‌اش، مک‌کین در هفته جاری می‌تواند این ایده را تقویت کند که این نامزد جمهوری خواه می‌تواند تغییر ایجاد کند. با وجود آن که برخی از رای‌دهندگان از سیاست‌های جورج بوش خسته شده‌اند. از سوی دیگر ممکن است رای دهندگان نگران باشند که رای به فردی مسن، در صورت بروز بیماری، یک نامزد جوان و به شدت محافظه کار را به قدرتمندترین جایگاه برساند.

طبق سنت دیرینه معمولا رای‌دهندگان به فرد اول هر حزب توجه می‌کردند، اما این انتخابات از جنبه‌های مختلف با دیگر انتخابات تفاوت دارد و این موضوع را هم زمان روشن می‌کند.