مونا مشهدی رجبی
تاثیر بحران اقتصادی جهانی روی کشورهای آسیایی بزرگ‌تر از دیگر کشورهای در حال توسعه جهان است. صندوق بین‌المللی پول در گزارش اخیر خود با اشاره به صادرات محور بودن اقتصادهای آسیایی نوشت: «در سه ماه آخر سال ۲۰۰۸ میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی کشورهای در حال گذار آسیا به استثنای چین و هند با نرخ حدود ۱۵‌درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن کاهش یافت.

در سه ماه آخر سال قبل ارزش تولید ناخالص داخلی اغلب کشورهای آسیایی مخصوصا کشورهایی که کالاهای صنعتی صادر می‌کنند با نرخی بزرگ‌تر از کشورهای توسعه یافته و صنعتی منقبض شد. در سه ماه آخر سال قبل ارزش تولید ناخالص داخلی کشورهای منطقه یورو 6‌درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن منقبض شد. در این سال ارزش تولید ناخالص داخلی آمریکا 7درصد نسبت به سه ماه قبل از آن تنزل یافت. این در حالی است که ارزش تولید ناخالص داخلی هنگ‌کنگ 10‌درصد ارزش تولید ناخالص داخلی مالزی 11‌درصد و ارزش تولید ناخالص داخلی کشور ژاپن 14‌درصد نسبت به سه ماه قبل از آن کمتر شد. نرخ کاهش ارزش تولید ناخالص داخلی سنگاپور 17‌درصد و کره جنوبی 18‌درصد و تایلند 22‌درصد نسبت به سه ماه قبل از آن منقبض شد. در سه ماه اول سال 2009 میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی قاره آسیا با نرخ 9/2درصد نسبت به سه ماه قبل از آن منقبض شد.»
صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند در سال ۲۰۰۹ میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی کشورهای این قاره ۳/۱‌درصد کاهش یابد؛ در حالی‌که در سال ۲۰۰۸ میلادی تولید ناخالص داخلی این قاره با نرخ ۱/۵‌درصد رشد کرد.
در سال 2009 میلادی بیشترین آسیب اقتصادی به کشورهای صنعتی آسیا وارد شد. انتظار می‌رود ارزش تولید ناخالص داخلی کشور ژاپن در مقایسه با دیگر کشورهای آسیایی با نرخ بیشتری کاهش پیدا کند و اقتصاد این سرزمین وارد رکود کامل شود. تزریق‌های کلان دولتی به اقتصاد این سرزمین سبب می‌شود تا ارزش تولید ناخالص داخلی این کشور در نیمه دوم سال 2009 میلادی مثبت باشد؛ ولی این رشد کاملا موقتی و تصنعی خواهد بود. کشورهای تازه صنعتی شده آسیا نیز وارد رکودی بلند مدت و عمیق می‌شوند و تنها تفاوت آنها با ژاپن درزمان بروز این رکود در اقتصاد است. در سال 2009 میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی کشور کره جنوبی با نرخی کمتر از 5/0‌درصد منقبض می‌شود؛ ولی در سال 2010 میلادی رشد مثبت و بیشتر از 5/1‌درصد را تجربه می‌کند. دلیل کم بودن تاثیر بحران در اقتصاد این کشور را ارزش پایین وون - واحد پول کره جنوبی- می‌دانند. ارزش پایین وون سبب شد تا درآمد صادراتی کشور کره جنوبی همچنان بالا باقی بماند و اقتصاد این کشور کمتر از دیگر کشورها تحت تاثیر بحران قرار گیرد.
کره جنوبی طرح‌هایی برای تقویت سطح تقاضای داخلی اجرا کرد و میلیاردها دلار به اقتصاد تزریق نمود. در میان کشورهای جنوب شرق آسیا نیز اخبار از تاثیر‌پذیری اقتصاد آنها از بحران خبر می‌دهد. ارزش تولید ناخالص داخلی تایلند و مالزی و فیلیپین در سال ۲۰۰۹ میلادی با نرخ منفی رشد می‌کند؛ ولی در سال ۲۰۱۰ میلادی انتظار بهبود اوضاع اقتصادی این کشورها می‌رود. در مقابل طی دو سال مورد بررسی؛ یعنی سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی کشور های اندونزی و ویتنام مثبت باقی می‌ماند که دلیل آن سهم بالای تقاضا و مصرف داخلی در تولید ناخالص داخلی این کشورها بود. سهم صادرات و درآمد صادراتی در اقتصاد این کشور بسیار زیاد بود.
اهمیت کشورهای چین و هند در اقتصاد قاره آسیا به اندازه‌ای است که صندوق بین‌المللی پول مطالعه جداگانه‌ای در مورد وضعیت اقتصادی این کشورها ارائه داد و تاثیر بحران اقتصادی جهانی روی این کشورها را جداگانه بررسی کرد. پیش‌بینی می‌شود اقتصاد کشور هند در سال 2009 میلادی با نرخ منفی رشد کند؛ ولی از سال 2010 میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی این کشور افزایش می‌یابد و رشد مثبت خواهد داشت. اقتصاد این کشور وابستگی اندکی به درآمد صادراتی داشت و از این جهت آسیبی متحمل نشده است. دلیل تاثیر‌پذیری اقتصاد کشور هند از بحران جهانی این بود که هند هر ساله میزبان میلیاردها دلار سرمایه خارجی بود و شوک اقتصادی دنیا که موجب کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در این کشور شده است زمینه را برای کاهش نرخ رشد اقتصادی هند فراهم کرد. در سال 2009 میلادی نیز ارزش تولید ناخالص داخلی کشور چین کاهش پیدا کرد. تزریق چند میلیارد دلاری به اقتصاد کشور چین عاملی بود که مانع از رشد منفی اقتصاد این کشور خواهد شد. در سال 2009 میلادی ارزش تولید ناخالص داخلی کشور چین با اندکی کاهش نسبت به سال قبل از آن همچنان مثبت خواهد بود. دو کشور چین و هند از معدود کشورهایی هستند که رشد اقتصاد مثبت را در سال جاری و سال آینده تجربه می‌کنند. برخی از تحلیل‌گران سیاست‌های اقتصادی دولت‌های این کشورها را عاملی برای تاثیر اندک بحران بر اقتصاد آنها می‌دانستند.
در این بخش جدول ارائه شده توسط صندوق بین‌المللی پول را می‌بینید: