جست‌وجو برای زمین دوم جدی می‌شود
گروه بین‌الملل- در قرن نوزدهم اختر شناسان زمان بسیاری را برای بررسی سایه‌هایی که از خورشید عبور می‌کردند، صرف کردند. آنها با بررسی عبور نصف‌النهاری سیاره عطارد، در جست‌وجوی یافتن ولکان بودند. ولکان سیاره‌ای بود که تصورمی‌شد در مدار عطارد قرار دارد. عبور سایه‌ها که از زمین قابل رویت است زمانی رخ می‌دهد که سیاره فرضی ولکان از صفحه خورشیدی عبور می‌کند. متاسفانه سیاره ولکان پیدا نشد؛ اما این روش منطقی است و روشی است که تلسکوپ فضا‌یی آمریکایی کپلر از ماه مارس سال ۲۰۰۹ تاکنون به کار برده است.
تلسکوپ کپلر به طور همزمان و مداوم بیش از ۱۵۰،۰۰۰ ستاره را بررسی می‌کند و میزان نوری را که از آنها ساطع می‌شود ثبت می‌کند. این تلسکوپ کاهش اندک روشنایی و دوره تناوب آنها را که به دلیل عبور سیاره به وجود می‌آید بررسی می‌کند و روز چهارم ژانویه گروهی که اطلاعات این تلسکوپ را بررسی می‌کند اعلام کرد که پنج مورد کاهش نور در شش هفته نخست عملیات کاوش ظاهر شده است.
طی ۱۵ سال گذشته مشخص شده است که سیارات در مکان‌های مشخصی قراردارند. بیش از ۴۰۰ سیاره در اطراف ستاره‌هایی به جز خورشید قرار دارند که در مسیر ستاره‌های مادر در چرخشند. برای چرخشی مناسب، سیاره باید بزرگ باشد بنابراین استفاده از روش چرخش برای کشف اجرامی به اندازه زمین مناسب نیست؛ اما تلسکوپ کپلر قادر است سیارات زمین مانند را پیدا کند. سیاره زمین در حرکت خود میزان نوری را که یک مشاهده کننده از خورشید می‌تواند ببیند به اندازه ۰۱/۰ درصد کاهش می‌دهد. این میزان افت نور توسط کپلر قابل اندازه‌گیری است.
در حقیقت سیاره‌هایی که یافت شده‌اند به طور چشمگیری بزرگ‌تر از زمین هستند. چهار سیاره به اندازه مشتری هستند و یک سیاره به اندازه نپتون است. تمامی این اجرام در مداری بسیار نزدیک از ستاره مادر خود و در مدت زمان ۳/۳ روز تا ۹/۴ روز حرکت می‌کنند. این فاصله کوتاه ثابت می‌کند سیاره‌های تازه رصد شده به اندازه‌ای داغ هستند که هرگونه شانس شکل‌گیری حیات بر روی آنها از بین رفته است.
حرارت تقریبی این سیاره‌ها در حدود ۱۲۰۰ تا ۱۶۵۰ درجه سلسیوس تخمین زده شده است که به گفته دانشمندان این حرارت از گدازه‌های آتشفشانی نیز داغترند؛ اما به داغی منحصر به فردترین اکتشافاتی که تلسکوپ کپلر انجام داده است نیستند؛ این اکتشافات دو جرم سیاره مانند هستند که با توجه به فاصله‌ای که با ستاره‌های مادرشان دارند از درجه حرارت بسیار بالایی برخوردارند(۱۴۰۰۰ درجه سلسیوس). این امر به این معنی است که این سیارات از درون خودشان انرژی دریافت می‌کنند، اما بسیار کوچک‌تر از آن هستند که ستاره باشند. یک نظریه این است که آنها ستاره‌های جوان هستند و همچنان که به دلیل جاذبه گرانشی‌شان از درون متلاشی می‌شوند گرما ساطع می‌کنند.
اما هیچ‌کدام از این اکتشافات دلیل اصلی شکار سیاره‌ها را که یافتن سیاره‌ای دارای حیات است برآورده نمی‌کند. برای یافتن سیاره دارای حیات، سیارات بیشتری باید مورد بررسی قرار گیرند و اتمسفر آنها برای یافتن اکسیژن باید آنالیز شود. اما احتمال یافتن چنین سیاره‌ای جدی‌تر شده است. با توجه به دقت تلسکوپ‌های جدید و کشف این روش، اگر سیاره‌هایی به اندازه زمین در فضا وجود داشته باشند، به زودی کشف خواهند شد.
منبع: اکونومیست
ارسال نظر