حمله به سوریه، سناریویی که از ماه‌ها پیش طراحی شده بود
گروه بین‌الملل- در شرایطی که روز پنج‌شنبه گمانه‌زنی‌ها از حمله قریب‌الوقوع غرب به سرکردگی آمریکا، به سوریه حکایت داشت و مقامات کاخ سفید اعلام کرده بودند که این حمله احتمالا روز پنج‌شنبه و از طریق دریا انجام خواهد شد، این حمله رخ نداد و حتی دیروز جمعه، پارلمان انگلیس نیز مخالفت خود را با هر گونه اقدام نظامی در سوریه اعلام کرد.
به گزارش «ایسنا»، مجلس نمایندگان با ۲۸۵ رای مخالف در برابر ۲۷۲ رای موافق با طرح دولت دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس مخالفت کرد.
کامرون در سخنانی گفت که این رای نشان می‌دهد که پارلمان با اقدام نظامی مخالف است و دولت او بر این اساس اقدام خواهد کرد.
به گزارش بی.بی.سی، رای مجلس عوام که از آن به عنوان یک شکست سنگین برای سیاست خارجی دیوید کامرون نام برده شده است، مانع از شرکت انگلیس در اقدام نظامی احتمالی آمریکا و متحدانش علیه حکومت بشار اسد می‌شود.
اما جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده در واکنش به این اقدام پارلمان انگلیس گفته است که آمریکا نمی‌تواند مسوول سیاست خارجی دیگران باشد. اظهارات کری در جلسه‌ای با اعضای ارشد مجلس نمایندگان کنگره آمریکا ابراز شد که به منظور بررسی برای اقدام نظامی علیه سوریه برگزار شده بود.
انتظار می‌رفت که بریتانیا، به عنوان یکی از نزدیک‌ترین متحدان آمریکا در صحنه بین‌المللی، در عملیات نظامی در واکنش به آنچه کاربرد تسلیحات شیمیایی در سوریه می‌خوانند، شرکت کند.
این تهدیدات آمریکا در شرایطی مطرح می‌شود که مخالفت‌های زیادی علیه به‌کارگیری راه‌حل نظامی برای بحران سوریه انجام شده است. شورای امنیت روسیه اعلام کرده است که بدون دلیل نمی‌توان مسوولان سوریه را متهم به استفاده از سلاح‌های شیمیایی کرد. فرانسوآ اولاند، رییس‌جمهوری فرانسه هم که روز چهارشنبه کشورش از اعزام ناو شارل دوگل برای همراهی با آمریکا خبر داده بود، اکنون درخواست کرده است که از راهکار سیاسی برای حل بحران سوریه استفاده شود. چین نیز روز پنج‌شنبه خواستار خویشتن‌داری در باره حمله به سوریه شد و وزیر امور خارجه این کشور گفت که هرگونه مداخله نظامی در سوریه تنها باعث بدتر شدن آشوب در خاورمیانه خواهد شد. با رای منفی پارلمان انگلیس و سرد شدن فرانسه در همراهی با آمریکا اکنون وزیر دفاع آمریکا گفته است که همچنان به دنبال ائتلافی بین‌المللی علیه سوریه است. این در شرایطی است که صدها تن از مردم آمریکا در اعتراض به این تهدید مقامات واشنگتن، تظاهراتی را در میدان تایمز در نیویورک برگزار کردند. شرکت‌کنندگان در این تظاهرات با حمل دست نوشته‌ها و سر دادن شعارهایی از جمله «آمریکا و ناتو دست از سوریه بکشید» مخالفت خود را با این اقدام احتمالی از سوی آمریکا و هم‌پیمانانش اعلام کردند. در انگلیس نیز صدها تن از مردم این کشور با تظاهرات در نزدیکی مقر اقامت دیوید کامرون، نخست‌وزیر این کشور مخالفتشان را با دخالت ارتش انگلیس در حمله نظامی به سوریه اعلام کردند.
در شهر آدانا در جنوب شرقی ترکیه ده‌ها تن با تظاهرات در مقابل کنسولگری آمریکا در این شهر، اعلام کردند با هر گونه حمله نظامی به سوریه مخالفند. این تظاهرات با حضور نیروهای امنیتی ترکیه در اطراف کنسولگری ‌آمریکا برگزار شد.
در ونزوئلا نیز ده‌ها تن در برابر سفارت سوریه در این کشور تجمع و مخالفت خود را با هر گونه حمله نظامی به سوریه اعلام کردند.
این اعتراضات در پی ‌آن برگزار شد که نیکولاس مادورو، رییس‌جمهوری ونزوئلا اعلام کرد با دخالت نظامی در سوریه مخالف است.
پرسشی که اکنون با آن مواجهیم این است که با وجود همه این مخالفت‌ها و تنها گذاشتن آمریکا از سوی همراهانش، دلیل این همه اصرار مقامات آمریکایی بر اقدام نظامی علیه سوریه به بهانه استفاده این کشور از سلاح‌های شیمیایی چیست؟ آن هم در شرایطی که حکومت سوریه در کنترل مخالفان به برتری دست یافته بود و اصولا به استفاده از چنین سلاح‌هایی علیه مردم کشور خود نیازی نداشت.
در پاسخ به این پرسش توجه به یکی از سرمقاله‌های نشریه اکونومیست که در تاریخ یکم تیرماه در روزنامه «دنیای اقتصاد» به چاپ رسید می‌تواند راهگشا باشد. در این سرمقاله با عنوان «اوج‌گیری قدرت پارسی» آمده بود: «افزایش قدرت ایران همچنین دلیل دیگری است که نشان می‌دهد غرب باید در سوریه دخالت کند، نه تنها با مسلح کردن شورشیان که با ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز این کشور... اما قدرت رو به افزایش ایران دلیل دیگری است که نشان می‌دهد غرب باید در سوریه دخالت کند. این در راستای منافع غرب نیست که کشوری مانند ایران به قدرت هژمون (برتر) منطقه تبدیل شود. با این همه غرب همچنان قدرت دخالت نظامی در منطقه را دارد و منافعش هم‌چنین دخالتی را ایجاب می‌کند. در شرایطی که قدرت پارسیان در حال افزایش است، زمان عقب‌نشینی از خاورمیانه نیست.»
به نظر می‌رسد از آن زمان و همزمان با روی کار آمدن دولت جدید در ایران، چنین سناریویی برای غرب مطرح بوده است و اینکه امروز استفاده سوریه از سلاح‌های شیمیایی مطرح می‌شود، بهانه‌ای بیش نیست تا این سناریو تحقق یابد.
این هفته هم نشریه اکونومیست در موضع‌گیری تند خود علیه حکومت بشار اسد و ایران در سرمقاله جدید خود چنین نوشته است: «رییس‌جمهوری آمریکا و متحدانش سه گزینه پیش‌روی خود دارند: هیچ کاری انجام ندهند (یا دست کم همان اندازه که اوباما تاکنون کار کمی انجام داده است اقدامات کمی انجام دهند)؛ حمله‌ای قوی به سوریه کنند با هدف مشخص براندازی اسد و حکومتش؛ یا به اسد ضربه‌ای محدود، اما شدید بزنند تا به‌خاطر استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی(!) تنبیه شود. هر سه گزینه این خطر را در پی دارد که اوضاع را بدتر کند؛ اما گزینه آخر بهتر از بقیه گزینه‌هاست.»
همه این موضع‌گیری تند و یکجانبه غرب در شرایطی است که هنوز استفاده حکومت اسد از سلاح‌های شیمیایی به اثبات نرسیده است و شورای امنیت روسیه اتهام رهبران سوریه را به استفاده از سلاح شیمیایی بدون در دست داشتن مدرک و پایان تحقیقات سازمان ملل در این زمینه غیرقابل قبول دانسته است.
به گزارش «ایسنا»، به نقل از پایگاه اینترنتی النشره، یک منبع آگاه در شورای امنیت روسیه اعلام کرد: روشن است که استفاده از سلاح‌های شیمیایی در سوریه امری غیرقابل قبول است؛ اما در مورد اینکه مخالفان یا ارتش سوریه از سلاح استفاده کرده‌اند اکنون نمی‌توان پاسخ داد.
وی تاکید کرد: پاسخ این سوال بر عهده کارشناسان تیم سازمان ملل است که به انجام تحقیقاتی در این خصوص پرداخته‌اند و تا پیش از مشخص شدن نتایج نهایی تحقیقات آنها نمی‌توان رهبران سوریه را متهم به استفاده از سلاح شیمیایی کرد.
این منبع ادامه داد: سیاستمداران آمریکا، انگلیس و فرانسه اظهارات بدون دلیل و مدرکی را در این خصوص ارائه داشتند، پس چرا باید این سخنان را باور کنیم و کجاست دلیل و مدرک؟