محمدحسین باقی: دولت عراق روز پنج‌شنبه مقررات منع آمد و رفت را که از سال ۲۰۰۳ و هنگام سقوط صدام در بغداد وضع شده بود، لغو کرده و گام کوچک - و شگفت‌انگیز- دیگری در راستای بهبود وضعیت برداشت. حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق، اعلام کرد که این قانون همراه با مجموعه دیگری از اقدامات نیمه شب شنبه (امشب) پایان خواهد یافت. هدف این کار عادی ساختن وضعیت پایتخت است هر چند در برخی دیگر از نقاط کشور جنگ داخلی همچنان ادامه دارد. او همچنین اعلام کرد که ۴ محله در قالب «مناطق غیرنظامی» قرار خواهند گرفت که در آن ورود نظامیان ممنوع است. او همچنین متعهد شد که «دیوارهای بتنی» بازمانده در عراق که خیابان‌ها و محلات را از یکدیگر جدا کرده از میان بردارد. پیش از این اقدامات مشابهی وعده داده شده بود اما با موج انفجارها و خشونت‌ها که با سرکوب نیروهای امنیتی همراه بود با شکست مواجه شد. به گزارش واشنگتن‌پست «اما این روزها بغداد حال و هوای دیگری دارد.» از وقتی داعش یورتمه وار بخش‌هایی از عراق را در نوردید، احساس متناقضی (پارادوکسیکال) از آرامش در عراق شکل گرفته است. ترس اولیه ناشی از یورش سبعانه داعش جای خود را به آرامشی داده که بغداد دیگر سقوط نمی‌کند. مردم معتقدند که زندگی به بغداد روی آورده و همه چیز عادی شده است. کلوب‌های شبانه راه افتاده، برخی مغازه‌ها آزادانه نوشیدنی می‌فروشند و خانواده‌ها هر روز عصر سوار خودروهای شخصی شان می‌شوند تا در یکی از رستوران‌های نزدیک به محله خود در کنار هم غذا بخورند یا در بازارهای پرزرق و برق با یکدیگر قدم بزنند. برخی دیگر سوار قایق شده و روی رودخانه دجله که سراسر روشن شده به حرکت در می‌آیند و برخی هم در داخل همین قایق‌های کوچک بساط غذا و قهوه را به راه می‌اندازند. آرایشگاه‌های زنانه هم که نام «باربی زنان» بر خود دارند تا پاسی از شب باز است. برخی دیگر که توان مالی کافی ندارند در کناره‌های دجله می‌نشینند و از لحظات با هم بودن لذت می‌برند. برخی دیگر از جوانان گروه‌های کوچکی تشکیل داده و بساط رقص مردانه را تشکیل می‌دهند، گویی شهر در امن و امان است و هیچ اتفاقی قرار نیست روی دهد. وقتی نیمه شب می‌رسد این نشاط و شادمانی دیوانه‌وار به پایان می‌رسد و خیابان‌ها ناگهان خلوت می‌شود به‌گونه‌ای که گویی خاک مرده بر شهر پاشیده‌اند. «خالد فیصل»، ۲۸ ساله، که بر ساحل دجله نشسته و در حال نوشیدن چای است، از لغو قانون مقررات منع رفت و آمد استقبال می‌کند و می‌گوید: «الان می‌توانیم تا صبح اینجا بنشینیم. خبر خوبی است. این یعنی اینکه بغداد ایمن است.» البته «امنیت» محل بحث است. هنوز بمب منفجر می‌شود اما برخی می‌گویند نسبت به ماه‌های گذشته کمتر شده است. بمبی که جمعه هفته گذشته در بازار عراق منفجر شد، بیش از ۳۰ کشته بر جا گذاشت و نشان داد که این کشور هنوز در جنگ است و بحران و ناامنی در آن به چشم می‌خورد. اما انفجارهایی از آن دست که ۷۰۰ نفر را در یک ماه کشت دیده نمی‌شود. برخی هم می‌گویند توانایی داعش برای بمب‌گذاری با حملات نیروهای ائتلاف به شدت کاهش یافته است. برخی دیگر روی کار آمدن العبادی به جای المالکی و سیاست‌های او را علت کاهش حملات می‌دانند و می‌گویند رویکردهای سکولاریستی او در حکومتداری باعث کاهش تنش‌ها شده است. با این حال، برخی گروه‌های شبه‌نظامی همچنان مغازه‌هایی را که نوشیدنی‌های الکلی می‌فروشند، تعطیل می‌کنند، کلوب‌های شبانه را می‌بندند و رقبا را ترور می‌کنند. خالد حیدر، یک مغازه‌دار ۴۵ ساله، می‌گوید: «شبه‌نظامیان اکنون دغدغه شان داعش است. جنگ اکنون در بغداد نیست.» «رافد جبوری»، سخنگوی عبادی، از بهبود شرایط امنیتی سخن می‌گوید. او می‌خواهد این پیام را به داعش و شبه‌نظامیان بفرستد که نمی‌توانند بر شهر غلبه کنند و همه چیز در کنترل است. او می‌گوید: «مهم است که دکتر عبادی نشان دهد که مردم در مناطق آزاد شده از کنترل داعش زندگی عادی خود را می‌کنند.» مقررات منع آمد و شد برای اولین بار پس از حمله نیروهای آمریکایی به عراق در سال ۲۰۰۳ وضع شد و از ۸ شب هم به حالت اجرا در می‌آمد. با بهبود شرایط امنیتی، این زمان تغییر کرد و از نیمه‌های شب شروع می‌شد و تا ۵ صبح ادامه می‌یافت. «احمد سعداوی»، یکی از رمان نویس‌های برجسته عراق، می‌گوید اکنون مردم به خیابان‌ها می‌آیند و تا نیمه‌های شب در حال گشت و گذار و شادمانی هستند؛ شادی‌ که قبلا دیده نمی‌شد. دو نسل عراقی شاهد دو تجربه متفاوت بودند: نسل قدیمی شاهد عینی خشونت‌های صدام بود و نسل جدید شاهد خشونت‌های پس از صدام و سپس ظهور داعش بود. تعداد اندکی هستند که می‌توانند زمان‌های آرامش- اگر وجود داشته باشد- را به‌خاطر آورند. سعداوی می‌گوید: «این طبیعی نیست. ما شاهد روح واقعی بغداد و احیای عظمت کهن هستیم.»