اتحاد برخی کشورهای جهان برای جلوگیری از موفقیت ایران در صادرات گاز روز به روز ابعاد گسترده‌تری به خود می‌گیرد. هم‌اکنون اکثر پروژه‌های ایران برای صادرات گاز از خط لوله صلح گرفته تا خط لوله ناباکو بلاتکلیف است. رینهارد میتشک، رییس کنسرسیوم خط لوله گازی ناباکو گفته است: گاز طبیعی ایران از سال ۲۰۱۷ میلادی از طریق خط لوله ناباکو به بازارهای اروپا صادر خواهد شد.

به این ترتیب اجرای خط لوله ناباکو که با استراتژی کاهش اتکای اروپا به گاز روسیه، قرار است گاز ایران را از طریق مرزهای گرجستان و ترکیه به اتریش منتقل کند به آینده‌ای دور منتقل شده است.

با توجه به شرایط پیش آمده و رکودی که دامن صادرات گاز ایران را گرفته چه نهادی در ایران می‌خواهد به این بی‌تحرکی در صنعت گاز پاسخ دهد؟ آیا قرار نیست برای گره کور صادرات گاز ایران استراتژی‌های کارآمدی به کار گرفته شود؟

آیا نباید ایران سیاست‌هایی را که تا به حال در این زمینه به کار گرفته و نتوانسته مثمرثمر باشد تغییر دهد؟

به نظر می‌رسد وعده‌هایی مانند صادرات گاز ایران به اروپا در سال ۲۰۱۷ وعده‌ای سرخرمن است و نباید بیش از این فریب وعده‌ها را بخوریم و برای اجرای پروژه‌ای، چنین مدت بلندی در انتظار بمانیم.