وزیر نفت پیشین عراق مهم‌ترین چاه‌های مشترک عراق را با ایران برشمرد و با اشاره به قراردادهای موجود در این زمینه گفت: تعدادی از قراردادها در دوره نظام سابق امضا شده که باید از نظر حقوقی بررسی شود. سید ابراهیم بحرالعلوم، وزیر نفت پیشین و رییس تجمع عراق آینده در گفت‌و‌گوی تفصیلی با «ایسنا»، در پاسخ به پرسشی در مورد چاه‌های نفتی مشترک ایران و عراق و مساله اخیر پیش آمده در خصوص چاه نفتی شماره ۴ پیچ‌انگیزه در منطقه عملیاتی دهلران با یاد‌آوری این نکته که عراق هنوز نتوانسته به تثبیت منابع نفتی‌اش بپردازد و همچنان تولیدات نفتی عراق روزانه ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه است که این تولید با ذخایر نفتی متناسب نیست، اظهار داشت: ما ایمان داریم که درآمد اصلی اقتصاد عراق، نفت است و تولید هم باید در راستای پیشرفت کشور باشد. وی اضافه کرد: همواره بخش نفتی نیازمند چارچوبی قانونی برای حمایت و جلوگیری از استثمار بیگانگان است؛ به همین دلیل طرح‌هایی برای تحقق این مساله داریم و فکر می‌کنیم که عراق می‌تواند صادرات نفتی بالایی را در صورت حرکت در چارچوب قانونی، تشکیل شرکت ملی نفت و توسعه تولیدات نفتی با تولید روزانه ۴میلیون بشکه در اواخر سال‌های ۲۰۱۳ یا ۲۰۱۴ داشته باشد. وی خاطرنشان کرد: عراق چاه‌های مشترک نفتی با ایران و کویت و سوریه دارد؛ اما مهم‌ترین این چاه‌ها بین ایران و عراق است. تصور می‌کنیم که تعدادی از قراردادها در دوره نظام سابق امضا شده که باید از نظر حقوقی مجددا بررسی شود. بحرالعلوم افزود: بنابراین باید بر تولید از این چاه‌های مشترک از طریق توافق میان دو کشور و توزیع تولیدات نفتی بر اساس ذخایر این چاه‌ها در دو کشور متمرکز شد. از سال ۲۰۰۳ سعی کردیم کمیته‌های علمی را میان ایران و عراق تشکیل دهیم تا این مشکلات را حل کنیم و علاوه بر آن به توسعه همکاری‌های نفتی بپردازیم. فکر می‌کنم که گفت‌وگو بهترین راه‌حل باشد. این فعال سیاسی عراقی نبود قانون نفتی در عراق را مانعی در راستای تحقق اهداف عراق در این خصوص برشمرد و گفت: قانون نفت و گاز عراق هنوز در پارلمان به تصویب نرسیده است؛ اما با تصویب آن چشم‌انداز نفتی عراق دوباره ساخته خواهد شد و ما هم خواهان تصویب آن هستیم.