نسوزها در ایران زود می‌سوزند
گروه صنعت و معدن- احمد بختیار: به رغم اینکه طی 10 سال اخیر مصرف موارد نسوز در ایران کاهش چشمگیر یافته اما همچنان این مواد عمری کوتاه‌تر نسبت به استاندارد جهانی دارند.
صنایع فولاد، سیمان، شیشه و سرامیک و پتروشیمی مصرف‌کنندگان عمده مواد نسوز یا دیرگداز هستند که در این میان صنعت فولاد با سهم ۷۵درصدی بزرگ‌ترین مشتری این مواد به شمار می‌آید.

این مواد شامل کرومیت، دولومیت، مینزیت، ‌شاموت و رس دیرگداز هستند و توسط 11 شرکت بزرگ و تعدادی شرکت کوچک در ایران تولید می‌شوند.
نشریه «سنگ و معدن» با ارائه پرونده‌ای از صنایع دیرگداز، ‌نوشته است: ایران سهم ۵/۱درصدی از تولید نسوزها دارد اما در عین حال ۲درصد از مصرف جهانی را در اختیار گرفته است. هر چند از سال ۷۶ به این‌سو متوسط مصرف نسوز در صنایع مختلف و به ویژه فولاد کاهش چشمگیری یافته است.
در سال 2005 در ایران مجموع مصرف این مواد از 242هزار تن فراتر رفت. صنعت فولاد با 200هزار تن بالاترین مصرف‌کننده مواد دیرگداز است و پس از آن صنایع مس (35هزار تن)، آلومینیوم (8/4هزار تن) و مس (8/2هزار تن) قرار دارند.
وابستگی به واردات
هم اینک تولید سالانه نسوز به 270هزار تن می‌رسد و بیش از مصرف داخلی است. اما همچنان تولیدکنندگان فولاد،‌ سیمان،‌ آلومینیوم، مس و پتروشیمی به شدت وابسته به مواد اولیه نسوز وارداتی هستند.
چراکه عمر پایین این مواد سبب شده تمایل به مصرف فرآورده‌های نسوز داخلی کاهش یابد.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد سالانه 20 تا30میلیون دلار از این مواد را از خارج کشور تامین می‌شود.
تولید‌کنندگان داخلی نسوز طی سالیان اخیر سعی کرده‌اند با ارتقای کیفیت، مصرف ویژه این مواد را کاهش دهند.
هم‌اینک شرکت‌های فولادسازی به عنوان بزرگ‌ترین مشتری مواد دیرگداز متوسط مصرف را از 20کیلوگرم برای تولید هر تن فولاد به 15کیلوگرم بر تن کاهش داده‌اند. در حال حاضر فولاد مبارکه توانسته میزان مصرف را از 17کیلوگرم سال 76 به 9کیلوگرم کاهش دهد و شرکت‌های ذوب‌آهن اصفهان و فولاد خوزستان نیز میزان مصرف را از 20 و 25کیلوگرم به 15 و 20کیلوگرم رسانده‌اند.
افزایش عمر نسوزها
امروز تلاش تولید‌کنندگان مواد نسوز در دنیا بر این امر معطوف شده که با افزایش کیفیت تولید طول عمر این مواد را افزایش دهند. با این حال عمر مواد دیرگداز در ایران حدود 50درصد کمتر از استانداردهای جهانی است. هر چند صنایع مس، سیمان، پتروشیمی و شیشه و سرامیک، همچون صنعت فولاد، روند کاهش در مصرف این مواد را در پیش گرفته‌اند. با این حال هنوز برای رسیدن به حد استاندارد، فاصله دارند. در این شرایط صاحبان این صنایع معتقدند، استفاده از نسوزهای داخلی سبب افزایش مصرف این موادشده است. پیش‌بینی می‌شود با اجرای برنامه‌های توسعه‌ای در صنایع پتروشیمی، فولاد، سیمان، مس و شیشه و سرامیک. مصرف مواد دیرگداز حدود 2برابر افزایش یابد و تا سال 1389 به 500هزار تن برسد. این امر در عین حال به رشد و توسعه صنایع دیرگداز نیز خواهد انجامید.