تسخیر اسکار به‌دست آسیایی‌ها

تنها جایزه این دوره که غافلگیرکننده محسوب می‌شود در بخش بهترین بازیگر مرد نقش اصلی بود که این جایزه به آنتونی ‌هاپکینز، بازیگر پیشکسوت تعلق گرفت؛ این در حالی است که در روزهای گذشته رسانه‌های معتبری چون ‌هالیوود ریپورتر، ورایتی و ددلاین متفق‌القول چادویک بوزمن را شایسته این جایزه معرفی کرده بودند.

موفقیت زن کارگردان آسیایی

کلوئی ژائو کارگردان «سرزمین آواره‌ها» به‌عنوان اولین زن غیرسفیدپوست و دومین زن در تاریخ جوایز سینمایی اسکار امسال شگفتی‌ساز شد. پس از موفقیت تاریخی فیلم «اَنگل» ساخته «بونگ جون هو» از کره‌جنوبی که در جوایز اسکار سال گذشته برای نخستین‌بار موفق به کسب همزمان، سه جایزه مهم بهترین فیلم، کارگردانی و فیلم بین‌المللی (غیرانگلیسی) شد، امسال نیز فیلم «سرزمین آواره‌ها» ساخته کلوئی ژائو، کارگردان چینی دو جایزه اصلی بهترین فیلم و کارگردانی را از آن خود کرد. این نخستین بار در تاریخ ۹۳ ساله جوایز سینمایی اسکار است که جایزه بهترین کارگردانی این رویداد به یک فیلم‌ساز زن آسیایی و غیرسفیدپوست می‌رسد. در کل تاریخچه اسکار نیز تنها دو کارگردان زن به این جایزه دست یافته‌اند که مورد قبلی آن به حدود یک دهه قبل بازمی‌گردد که کاترین بیگلو برای فیلم «هرت لاکر» اسکار کارگردانی گرفت.

به گزارش «ایسنا» کلوئی ژائو پس از دریافت جایزه کارگردانی اسکار ۲۰۲۱ گفت: «اخیرا خیلی به این موضوع فکر می‌کنم که وقتی شرایط دشوار می‌شود چگونه ادامه دهم و فکر می‌کنم به این چیزی برمی‌گردد که در دوران کودکی یاد گرفتم. وقتی در چین زندگی می‌کردم همراه با پدرم به‌عنوان سرگرمی و بازی اشعار و متون کلاسیک چینی را حفظ می‌کردیم و با هم آنها را از برمی‌خواندیم و تلاش می‌کردیم جملات یکدیگر را کامل کنیم.»

این کارگردان چینی همچنین عنوان کرد که عبارت چینی با ترجمه «انسان‌ها در بدو تولد ذاتا خوب هستند» الهام‌بخش او بوده و همواره بر زندگی و کارش تاثیر داشته است.

امسال همچنین «یو جونگ یون» برای بازی در فیلم «میناری» به‌عنوان دومین بازیگر زن آسیایی تاریخ جوایز آکادمی و اولین زن کره‌ای موفق به کسب اسکار بازیگری شد. پیش از این «میوشی اومه کی» در سال ۱۹۵۸ برای بازی در فیلم «سایونارا» اسکار بازیگری دریافت کرده بود.

وی جایزه‌اش را از دست برد پیت دریافت کرد؛ هنرمندی که با کمپانی «پلن بی» از تهیه‌کنندگان «میناری» بود. وی سخنرانی‌اش را بازیگوشانه با کنایه‌ای به نبودن برد پیت در صحنه‌های فیلمبرداری شروع کرد و گفت: «سرانجام شما را دیدم. ملاقات شما افتخاری است.»

این شوخ‌طبعی که برای مراسم سه ساعته ضروری بود، ادامه یافت و وی گفت: «نمی‌توانم باور کنم اینجا هستم. خوب بگذارید خودم را جمع کنم. همان‌طور که می‌دانید من اهل کره هستم نام من یو جونگ یون است اما بیشتر اروپایی‌ها به من یو یون می‌گویند. بعضی‌ها هم مرا یو جونگ صدا می‌زنند. همه‌تان را امشب می‌بخشم.»

وی همچنین به تجلیل از دیگر رقبایش پرداخت و گفت بین همه نامزدها، ما پنج نفر برنده ۵ فیلم بودیم. امشب که من اینجا هستم فقط کمی شانس بیشتر داشتم. شاید هم این به معنی مهمان‌نوازی آمریکایی برای یک کره‌ای باشد. وی سخنانش را با تشکر از پسرانش به پایان برد و گفت: «آنها مرا وادار کردند بیرون بروم و کار کنم.» وی با بلند کردن مجسمه اسکارش گفت: «این هم نتیجه‌اش است، چون مامان خیلی سخت کار کرد.»

یون ۷۳ ساله بیش از ۴۰ سال در سینما و تلویزیون فعالیت کرده است. وی به‌عنوان مریل استریپ کره‌جنوبی شناخته می‌شود، هر چند خودش این مقایسه را چاپلوسانه می‌خواند و آن را رد می‌کند.

در این مراسم دنیل کالویا که برای بازی در «یهودا و مسیح سیاه» برنده اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد نیز در سخنان دریافت جایزه از فرد همپتون، رئیس حزب پلنگ سیاه تشکر کرد. وی در این فیلم در نقش این شخصیت بازی کرده است. وی گفت: «چه مردی. ما چقدر خوشبختیم که در عصری زندگی کردیم که او حضور داشت. برای نوری که او پراکند از وی متشکرم. او ۲۱ سال روی زمین زندگی کرد و راهی برای صبحانه دادن به بچه‌ها پیدا کرد. به آنها آموزش داد، مراقبت رایگان پزشکی انجام داد و در برابر همه مشکلات این کارها را کرد. او به من راه را نشان داد، به من آموخت، همه بچه‌های حزب پلنگ سیاه به من نشان دادند چطور خودم را دوست داشته باشم و آنها عشق را به جامعه سیاه و دیگر جوامع سرریز کردند.»

همپتون سال ۱۹۶۹ در ۲۱ سالگی کشته شد. کالویا سال ۲۰۱۸ برای بازی در «برو بیرون» جوردن پیلی اولین نامزدی اسکارش را کسب کرده بود.

تهیه‌کنندگان موفق

اسکار امسال شب بزرگی برای نتفلیکس بود که در مجموع ۷ جایزه به خانه برد و از همه استودیوهای دیگر موفق‌تر ظاهر شد. با این حال این استودیو از بردن جایزه بهترین فیلم باز ماند و در بخش بازیگری نیز جایزه‌ای نصیبش نشد. این استودیو در مجموع ۳۶ نامزدی کسب کرده بود که آن هم بیشتر از هر استودیوی دیگر حاضر در فهرست نامزدها بود. «منک»، «بلک باتم ما‌رینی»، مستند بلند «معلم اختاپوس من»، فیلم کوتاه «دو غریبه دور» و انیمیشن کوتاه «هر اتفاقی بیفتد هم دوستت دارم» فیلم‌های برنده نتفلیکس بودند.

در مجموع نتفلیکس در ۲۲ بخش از ۲۳ بخش اسکار حداقل یک نامزد داشت. این کمپانی سال ۲۰۲۰ تنها ۲ جایزه از ۲۴ نامزدی‌اش برده بود. وارنر برادرز پس از نتفلیکس دیگر استودیوی برنده بود و پس از آن سرچلایت پیکچرز متعلق به دیزنی جای داشت. سرچلایت سازنده «سرزمین آوارگان» سه جایزه برد که شامل بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر زن بود. برادران وارنر هم برای «یهودا و مسیح سیاه» و «تنت» سه جایزه برد.

آمازون استودیوز نیز برای «آوای متال» ۲ جایزه دریافت کرد. این استودیو در مجموع ۱۲ نامزدی کسب کرده بود. پیکسار دیزنی نیز ۲ جایزه برای «روح» برد و سونی پیکچرز هم برای «پدر» با ۲ جایزه اسکار به خانه رفت.

ویژگی‌های دور۹۳

از شگفتی‌های اسکار نود و سوم باید از تغییر بزرگ محل برگزاری مراسم یاد کرد که در یک مکان جدید یعنی یونیون استیشن برگزار شد. در مراسم اسکار امسال هیچ ارکستری حضور نداشت و تنها «کستلاو» به‌عنوان دی‌جی موسیقی متن سخنرانی‌ها را اجرا کرد. اهدای جایزه به آنتونی ‌هاپکینز برای «پدر» نیز تعجب‌برانگیز شد زیرا انتظار می‌رفت این جایزه از آن چادویک بوزمن برای «بلک باتم ما رینی» شود. وی هم برنده گلدن‌گلوب و هم انجمن بازیگران شده بود و آنتونی ‌هاپکینز البته از سوی بفتا برنده این جایزه شد. ‌هاپکینز دومین جایزه اسکارش را دریافت کرد و ۲۰ سال پس از بردن اولین اسکار برای «سکوت بره‌ها» این موفقیت را به‌دست آورد.

از نکات شایان توجه این مراسم همچنین باید به هشتمین ناکامی گلن کلوز اشاره کرد؛ بازیگری که در هفت نامزدی پیشین دست خالی سالن اهدای جوایز اسکار را ترک کرده و امسال به رکورد هشت ناکامی دست یافت. کلوز از «جهان به گفته گارپ» در ۱۹۸۳ تا «همسر» در ۲۰۱۹ قافیه را در اسکار به رقبا باخته بود و امسال با «مرثیه هیلبیلی» هم دست خالی ماند و با رکورد هشت ناکامی پیتر اوتول برابر شد.