ناگفته‌های فریدون جیرانی درباره کیارستمی و مهرجویی
او افزود: در دوره‌ای یک تفکر چپ وجود دارد که سینمای همه دنیا را تحت‌تاثیر خود قرار می‌دهد و نمی‌توانی فیلمسازی پیدا کنی که در آثارش از این تفکر نیامده باشد. اما از زمان فروپاشی شوروی این تفکر کمرنگ می‌شود. این کارگردان با اشاره به تاثیرات تفکر چپ در آثار هنرمندان ایرانی همچون کیارستمی و مهرجویی بیان کرد: کیارستمی اولین فیلمسازی است که از قید این تفکر رها می‌شود. به طور مثال در فیلم «کلوزآپ» این اتفاق رخ می‌دهد. او در دهه ۸۰ از این تفکر رها می‌شود و حتی خودش هم این را می‌گوید. مهرجویی هم در فیلم «هامون» این شرایط برایش رخ می‌دهد و معتقد است رهایی از تفکر چپ مهم‌ترین اتفاق زندگی‌اش بود.
او همچنین گفت: تمام زمینه روشنفکری که در آن دوران هست، زیر سلطه تفکر چپ قرار دارد؛ اما فیلم «زندگی شیرین» ساخته فدریکو فلینی، فیلمساز ایتالیایی، در همان دوره سعی می‌کند از زیر یوغ این تفکر خارج شود. فلینی در مصاحبه‌ای می‌گوید زندگی واقعی فقط برای من همان زندگی اجتماعی نیست بلکه واقعیت معنوی و واقعیت زندگی هم هست. همین تفکر در میان فیلمسازان ایرانی نیز اتفاق افتاد و آرام آرام زندگی معنوی هم در میان آثار فیلمسازان جای گرفت. جیرانی گفت: آثاری که فلینی بعد از «زندگی شیرین» ساخته است روایت ندارند و ضدروایت و همه خرده‌پیرنگ یا ضدپیرنگ هستند. مثل فیلم «هشت و نیم» که ضدپیرنگ است با این حال ما را جذب می‌کنند و ما عاشق فیلم «رم» یا «ساتیریکون» می‌شویم. او از جمله کسانی است که فیلمسازی‌شان روی سینما و منتقدان تاثیر می‌گذارد.
