پایان نوجوان خاطره‌ساز سال‌های دور

هرچند فیلم سینمایی «ماهی» در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان به‌عنوان فیلم برگزیده معرفی شد اما باید دو سال دیگر می‌گذشت تا مرادی یکی از خاطره‌انگیزترین نقش‌های کارنامه‌اش را ایفا کند. فیلم سینمایی «پاتال و آرزوهای کوچک» اثری بود که ایده اولیه آن را رضا کیانیان با مسعود کرامتی در میان گذاشت و بعد از نگارش فیلم‌نامه، با کارگردانی کرامتی ساخته شد. داستان فیلم درباره عروسکی به نام «پاتال» بود که آرزوی بچه‌ها را برآورده می‌کرد و حمیدرضا مرادی در ۱۲سالگی نقش پسربچه تپل و خوش‌خوراکی را ایفا می‌کرد که علاقه ویژه‌ای به خوردن داشت و آرزو می‌کرد هیچ‌کس او را از خوردن منع نکند.

مرادی در آن سال‌ها به دلیل چهره و جثه‌اش مورد توجه فیلم‌سازان دیگری هم  قرار گرفت. او یک سال بعد از «پاتال و آرزوهای کوچک» در فیلم سینمایی «سکوت» ساخته علی سجادی حسینی و «سفر جادویی» ساخته ابوالحسن داودی نقش‌آفرینی کرد و فیلم «سفر جادویی» تبدیل به یکی دیگر از فیلم‌های موفق سینمای کودک و نوجوان شد. این فیلم داستان سفر پدری سخت‌گیر به دوران کودکی و مواجهه‌اش با گذشته خود برای اصلاح رفتارش با فرزندش است. حمیدرضا مرادی در این فیلم نقش یکی از دوستان کاراکتر اصلی فیلم با بازی اکبر عبدی، در دوران نوجوانی‌اش را ایفا می‌کرد که حضورش در این فیلم هم خاطره‌ساز شد.

«مدرسه پیرمردها» ساخته علی سجادی حسینی در سال ۷۰ یکی دیگر از آثار موفقی بود که حمیدرضا مرادی در آن بازی کرد و کنار بازیگران سرشناسی همچون اکبر عبدی قرار گرفت. فیلمی که  هرچند کاراکترهای اصلی‌اش جمعی از بازیگران پیشکسوت سینما بودند اما بازیگران نوجوان فیلم در آن حضوری شیرین و به‌یادماندنی داشتند. حمیدرضا مرادی در سال ۷۰ در فیلم دیگری با عنوان «دره شاپرک‌ها» به کارگردانی فریال بهزاد ایفای نقش کرد که این فیلم هم در میان آثار فانتزی و کودکانه سینمای ایران، از آثار موفق بود و مورد توجه مخاطبان هم قرار گرفت.«مستاجر» به کارگردانی رحیم رحیمی‌پور در سال ۷۱ و «عبور از تله» به کارگردانی غلامرضا رمضانی در سال ۷۲ آخرین فیلم‌هایی بودند که حمیدرضا مرادی در آنها ایفای نقش کرد و با عبور از ۱۶سالگی دیگر در فیلمی حضور نداشت. البته سال‌ها بعد و در دوران جوانی حضور مجدد مقابل دوربین را در قاب تلویزیون تجربه کرد و ایفای نقش‌هایی کوتاه را در سریال‌های «کیمیا» به کارگردانی جواد افشار و «دل‌دار» به کارگردانی جمشید محمودی بر عهده گرفت ولی هرگز به دوران اوج خود بازنگشت.