بیش از نیمی از تصمیم‌گیران، استراتژی پایداری شرکت خود را زیر سوال می‌‌‌برند

این نظرسنجی که از دسامبر ۲۰۲۲ تا ژانویه ۲۰۲۳ انجام شده و بیش از‌هزار نیروی ارشد سازمانی درگیر در برنامه‌‌‌های پایداری با تمرکز بر دغدغه‌‌‌های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی یا نظارت شرکتی در آن شرکت کردند، می‌‌‌گوید ۵۸‌درصد تصمیم‌گیران نگران قدرت استراتژی پایداری شرکت خود هستند. این موضوع، توانایی آنها را برای واکنش نشان دادن به تمایلات مشتریان و کارکنان و اشتیاق گسترده افراد به اقدامات پایداری، به خطر می‌‌‌اندازد. پاسخ‌‌‌دهندگان از سراسر جهان و متعلق به طیف گسترده‌‌‌ای از بخش‌‌‌ها و صنایع بودند. این نظرسنجی بر حوزه‌‌‌های مختلف متمرکز بوده است: از جمله اینکه کدام حوزه‌‌‌های پایداری از اولویت بیشتری برخوردارند و کدام نقش‌‌‌ها بیشترین تاثیرگذاری را دارند، محرک‌‌‌های سرمایه‌گذاری در برنامه‌‌‌های پایداری کدامند، آگاهی و شناخت نسبت به استانداردهای پایداری چقدر است، و چه موانعی برای خرید یا استفاده بیشتر از تکنولوژی‌‌‌های پایدار وجود دارد.

مطالعات شرکت تحقیقاتی‌CCS Insight، موانع مختلفی را شناسایی کرده که سازمان‌ها را از انجام این اقدامات بازمی‌‌ دارد و بیش از یک‌چهارم پاسخ‌‌‌دهندگان، بالا بودن هزینه‌‌‌ها و بازگشت سرمایه ناکافی را چالش‌‌‌های اصلی اقدامات پایداری خود عنوان کرده‌‌‌اند. مساله مشکل‌‌‌سازتر این است که کمتر از یک‌سوم تصمیم‌گیران اطمینان دارند که تامین‌‌‌کنندگان معیارهای کافی در مورد تلاش‌‌‌های زیست محیطی خود ارائه می‌کنند.

 اولویت‌‌‌ کدام است؟

با اینکه محیط‌زیست، دغدغه اصلی است و بیشتر تمرکزها را به خود جلب کرده، اما بیشتر کسب‌و‌کارها نگرانی‌های اقتصادی، اجتماعی و نظارتی را اولویت قرار می‌دهند. به گفته نظرسنجی، این تصمیم‌‌‌ها باید در سطح هیات‌مدیره گرفته شوند و ۳۲‌درصد رهبران ارشد سازمان‌ها گفته‌‌‌اند که انگیزه اصلی سرمایه‌گذاری آنها، کسب شهرت و اعتبار برای شرکت است و تبعیت از قوانین، در درجه بعدی اهمیت قرار می‌گیرد (۳۰ درصد). البته مدیران انگلیسی گفته‌‌‌اند تبعیت از قوانین و کاهش هزینه‌‌‌‌‌‌ها برای آنها انگیزه قوی‌‌‌تری است (به ترتیب ۴۶ و ۳۴‌درصد این اولویت‌‌‌بندی را داشته‌‌‌اند). بولا روتیبی، رئیس تحقیقات بنگاهی در‌CCS Insight، می‌‌‌گوید: «پایداری، از یک آرمان و آرزو به واقعیت تبدیل شده و همزمان با در نظر گرفتن پایه‌‌‌های بقای شرکت، موانعی که پیشرفت را کند می‌کنند نیز مهم تلقی می‌‌‌شوند.»

بیش از ۶۰‌درصد پاسخ‌‌‌دهنده‌‌‌ها می‌‌‌گویند مشتریان از اینکه پول بیشتری برای محصولات پایدار پرداخت کنند راضی هستند، اما کمتر از ۵۰‌درصد آنها معتقدند شرکت آنها باید برای محصولات و خدمات پایدار، بیشتر هزینه کند - یک دوگانگی که نیاز به مشوق‌‌‌های دولتی مثل کاهش مالیات و کمک‌‌‌های مالی برای دسترس‌‌‌پذیرتر کردن پایداری را پررنگ می‌کند.

این یافته‌‌‌ها، پتانسیل استفاده از تکنولوژی برای پشتیبانی از جنبه‌‌‌های مختلف پایداری را اثبات می‌کند. پیشرفت در انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر با زیرساخت‌‌‌های مدرن‌‌‌شده و همچنین سیستم‌های کاربردی و فرآیندهای ‌عملیاتیIT، هر دو سرمایه‌گذاری‌‌‌های مهمی برای رسیدن به اهداف پایداری محسوب می‌‌‌شوند. اما پاسخ‌‌‌دهندگان نظرسنجی معتقدند سنجش دقیق این چیزها جایی صورت می‌گیرد که تکنولوژی بیشترین شانس را دارد، به‌‌‌طوری که ۲۹‌درصد افراد خدمات سنجش هوشمند را که انتشار کربن را به صورت آنی ردیابی می‌کنند، اولویت قرار می‌دهند.

این پیام با نیاز به نشان دادن اعتبار تلاش شرکت‌ها همراه می‌شود: از نظر ۳۳‌درصد پاسخ‌‌‌دهنده‌‌‌ها، تنها اقدام قانع‌‌‌کننده‌‌‌ای که کسب و کارها می‌توانند انجام دهند تا تعهد خود را اثبات کنند و از اتهام سبزشویی مبرا شوند، این است که گزارش‌‌‌دهی شفاف داشته باشند. ماریا بل، تحلیلگر ارشد CCS Insight، می‌‌‌گوید: «ارزیابی‌‌‌های پایداری برای اینکه تصمیم‌گیران اولویت‌‌‌ها را تشخیص دهند، مهم و حیاتی است. این ارزیابی‌‌‌ها در واقع چارچوبی برای درگیر کردن، ‌سنجیدن و ارتقا و مبنایی برای شکل‌‌‌ دادن و استدلال بازگشت سرمایه برای سازمان هستند.» تقریبا نیمی از پاسخ‌‌‌دهندگان در این مطالعه، به طور مرتب و ۴۳‌درصد دیگر هم به صورت موردی از این ارزیابی‌‌‌ها استفاده می‌کنند.

راب راسماسن، معاون ارشد ‌NTT Data، می‌‌‌گوید: «رسیدن به یک آینده پایدار، اولویت اول NTT است و نیازمند ترکیبی از اقدامات فردی، رهبری سازمانی واضح و راه‌حل‌‌‌های کاربردی تکنولوژی به صورت استراتژیک است. اما سازمان‌ها با تعریف بازگشت سرمایه دست و پنجه نرم می‌کنند و به تدریج استراتژی‌‌‌های پایداری خود را تکمیل می‌کنند. نتایج این تحقیق به سازمان‌ها کمک می‌کند اقدامات و اولویت‌‌‌هایی را برای ایجاد یک آینده پایدارتر، جامع‌‌‌تر و برابرتر، تعریف کنند.» نظرسنجی‌CCS Insight، در مورد سرمایه‌گذاری و پیش رفتن در مسیر پایداری، محدودیت‌هایی که جلوی عملیات در این حوزه را می‌‌‌گیرند و جریان بازار پایداری، دیدگاه‌‌‌های ارزشمندی ارائه می‌کند.

جیمز ساندرز، تحلیلگر ارشد تکنولوژی ابری و زیرساخت در CCS Insight، می‌‌‌گوید: «پایداری نه خدماتی است که بخواهید بخرید و نه موردی است که علامت بزنید، بلکه یک استراتژی است که باید دنبال کنید. سازمان‌ها برای پیشرفت در این زمینه، باید مشوق‌‌‌های مالی موجود را بررسی کنند، مناسب‌‌‌ترین قوانین را برای عملیات خود شناسایی کنند، در ملزومات هزینه‌‌‌ای خود شفافیت ایجاد کنند و از خود نوآوری نشان دهند.»