نسخه بانک جهانی برای مسکن ایرانی

براساس گزارش بانک جهانی، جمعیت شهرنشین ایران از ۴۶‌درصد در اواسط دهه ۷۰ به ۶۲‌درصد تا اواسط دهه ۹۰ افزایش یافته است. اما از آنجایی که خدمات مسکن و خانه‌سازی در ایران همگام با نیازهای جمعیت شهرنشین آن رشد نکرده است، لذا در مراکز شهری نوعی بافت مسکونی غیررسمی جدید رشد یافته که به لحاظ زیربنایی و امکانات، بسیار غیراستاندارد می‌باشد. در حال حاضر حدود یک چهارم جمعیت شهرنشین ایران در این نوع بافت مسکونی اسکان دارند. دولت ایران برای حل این معضل با همکاری بانک جهانی طی یک گزارش تحقیقی، استراتژی بخش مسکن و خانه‌سازی خود را در نوامبر ۲۰۰۲ تهیه کرد. در این گزارش موارد مربوط به میزان دسترسی شهروندان ایرانی به زمین برای ساخت خانه، نحوه فاینانس و کمک‌های مالی بانک‌ها برای ساخت‌وساز مسکن، مشوق‌های بخش مسکن و میزان اشتغالزایی آن مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از تدوین این استراتژی، کمک به فقرا و نیازمندان مسکن از طریق ترویج و توسعه رویکردهای مشارکتی و بازنگری سیستم یارانه‌ها به منظور کمک موثرتر به افراد نیازمند است. عمر رزاز، مدیر کارگروه این استراتژی، در این رابطه می‌گوید: «بانک جهانی با همکاری ایران یک رشته اقدامات استراتژیک در زمینه خانه‌سازی را برای آینده این کشور آغاز کرده است. از این پس، دولت ایران برای کارآمدتر کردن یارانه‌های بخش‌مسکن، ایجاد تسهیلات ویژه برای فقرا در جهت دستیابی به خانه‌های ارزان و هدایت سرمایه‌گذاری‌ها به بخش خانه‌سازی، از یک استراتژی مشخص پیروی خواهد کرد.» گفتنی است، دولت ایران بر اساس استراتژی جدید و با هدف متحول کردن نظام یارانه‌های بخش مسکن، بیشتر مسو‌ولیت‌های اداری را به افراد و شرکت‌های خصوصی واگذار کرده است. همچنین برای دمیدن جان تازه در این سیستم، قرار است بخشی از یارانه‌های بخش انرژی نیز به آن اختصاص یابد.