اخبار مطالب توصیه شده - روزنامه شماره ۵۹۲۴

• متمم بودجه شهرداری تهران از کجا آمد؟

  دنیای‌اقتصاد: هفته گذشته شهرداری تهران لایحه متمم بودجه سال ۱۴۰۲ را تقدیم شورای شهر کرد تا پس از بررسی در کمیسیون‌های مختلف نسبت به رای‌گیری و تصویب در صحن علنی شورای شهر اقدام شود. آن‌طور که معاون برنامه‌ریزی شهرداری تهران اعلام کرده، همه حوزه‌‌های ماموریتی شهرداری به‌‌ویژه موضوعات مرتبط با حمل‌ونقل، عمران، زیرساخت و خدمات شهری در این لایحه مورد توجه قرار گرفته است. معاون شهردار با ذکر مصادیق محل هزینه‌‌کرد و اضافه درآمد طی ماه‌‌های اخیر؛ گفته است:« تسریع در پیشرفت پروژه‌‌ها از جمله پروژه‌‌های معطل مانده در دوره قبل مدیریت شهری مانند تکمیل بزرگراه‌‌های «یادگار امام (ره)، شهید بروجردی و شهید شوشتری» و نیز اجرای چند تقاطع غیرهمسطح در نقاط مختلف شهر و استمرار تولید و روکش آسفالت معابر و ادامه روند تکمیل و افتتاح خطوط و ایستگاه‌های مترو از جمله اهداف ارائه متمم بودجه به شورای شهر تهران است.»

• رفت‌و‌برگشت رمز‌ارزها

  دنیای اقتصاد: کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا در نشست خود در ۱۰ ژانویه، معاملات صندوق‌های بیت‌کوین از سوی بلک‌راک را تایید کرد و موجب شد دارایی‌های این بازار از جمله بیت‌کوین و اتریوم شیب صعودی به خود گیرند. در پی وقوع این رویداد لید بازارها از کانال ۴۹ هزار دلاری عبور کرد و اتریوم نیز با فتح دوباره کانال ۲۷۰۰ دلاری، در سقف ۲۱ ماهه خود قرار گرفت. اما گفتنی است که روند صعودی بازارهای ریسکی ادامه‌دار نبود و بیت‌کوین با از دست دادن حمایت کانال مذکور به کانال ۴۲ هزار دلاری تنزل یافت و حدود ۱۳درصد از ارزش خود را از دست داد. بر این اساس این دارایی در ساعت ۱۶ به وقت تهران با رقمی معادل ۴۲ هزار و ۶۶۰ دلار در حال معامله بود.

• چشم‌انداز بازار خودرو در ۲۰۲۴

  دنیای اقتصاد – گروه اقتصاد بین‌الملل: تقاضا برای خودروهای برقی رو به افزایش است، اما انتظارات برای رشد فروش خودروهای برقی در بازار ایالات متحده از «خوش‌بینانه به واقع‌بینانه» تغییر کرده است. در حالی آمار تولید برقی‌ها رو به رشد است که گرایش به این خودروها در میان مصرف‌کنندگان به همان اندازه افزایش نیافته است.

• آیا تحریم‌کنندگان به اهداف خود رسیدند؟

  دنیای اقتصاد-ترجمه:برزین جعفرتاش : تحریم زندگی حال و آینده میلیون‌‌‌ها ایرانی را تحت‌تاثیر قرار داده است. رودی جولیانی، وکیل ترامپ از «افزایش فروش کلیه و سایر اعضای بدن در ایران» به عنوان نشانه کارآمدی تحریم‌‌‌ها یاد می‌‌‌کرد. ریچارد نفیو، معمار تحریم‌‌‌های آمریکا علیه ایران، کمبود دارو و ایجاد صف در داروخانه‌‌‌ها را نتیجه تشدید تحریم‌‌‌ها می‌‌‌دانست. اخیرا کتاب «تحریم‌‌‌ها چطور کار می‌کند؟ ایران و آثار جنگ اقتصادی» توسط چند ایرانی برجسته مقیم آمریکا منتشر شده است.
• 

  سرگیجه‌های بازگشت به دوران طلایی تلویزیون

  دنیای اقتصاد-گروه فرهنگ: فروردین امسال بود که پیمان جبلی گفت مرجعیت صداوسیما آسیب دیده و سپس از دورنمای خود برای بازگشت این مجموعه عظیم رسانه‌ای به دوران طلایی خبر داد. آنچه با عنوان «دوران طلایی» تلویزیون یاد می‌شود البته متناقض و چندوجهی است. صداوسیما در سال‌های دهه هفتاد و حتی هشتاد در اوج محبوبیت بود. برنامه‌سازان جوان و متخصص همراه با برنامه‌سازان پیشکسوت و باتجربه، کنداکتور آنتن را رونق بخشیده بودند. در کنار این شاخصه مهم، انحصار صداوسیما نیز برگ برنده آن سال‌ها بود. شاید تنها شبه‌رقیب ضعیف، کم‌رمق و گران‌قیمت تلویزیون دستگاه ویدئو بود که اساسا رقابتی با تلویزیون نداشت و فنچی بود در کنار فیل! در دهه‌های هفتاد و هشتاد، تلویزیون مرکزنشین منزل‌های مردم بود. خانواده‌ها دور جعبه جادو می‌نشستند و چشم می‌دوختند به جادوی برنامه‌‌های جذاب آن سال‌ها! زمانی که برنامه‌های تلویزیون، بار ترافیک خیابان‌ها، مصرف انرژی و حتی آمار سرقت و بزه‌ را هم کم می‌کردند؛ به قول پیمان جبلی، دوران طلایی تلویزیون.
• 

  توفان هوش مصنوعی در آموزش و پرورش

  دنیای اقتصاد: همزمان با بازگشت دانش‌آموزان و دانشجویان به کلاس‌های درس و سالن‌های کنفرانس در سال جدید میلادی، یک بار دیگر این موضوع در ذهن تداعی می‌شود که در دهه‌های اخیر آموزش چقدر کم تغییر کرده است.
• 

  « استراتژی درمانی» مهم‌تر از برنامه‏‌ریزی استراتژیک

  مترجم: منا اختیاری

  بسیاری از مدیران، استراتژی را موضوع پیچیده‏‌ای می‏‌دانند. اما استراتژی در بطن خود متشکل از سه سوال است: الان کجا ایستاده‏‌ایم؟ می‏‌خواهیم کجا برویم؟ مسیر معقول و معتبر رسیدن به آن هدف کدام است؟ هرکسی که بخواهد از این سوالات به‏‌درستی در ترسیم مسیر استفاده کند، باید با خود صریح و درباره موقعیت کنونی بی‏‌رحمانه صادق باشد. همین‏‌که شرکتی موقعیت کنونی‏‌اش را درک کند، می‌تواند نقشه راهی ترسیم کند تا به پیشنهاد متمایزی دست یابد که ارزش اقتصادی تولید می‏‌کند. فصل برنامه‏‌ریزی استراتژیک سالانه فرارسیده. برای اکثر شرکت‌ها، این فرآیند کاملا نمایشی است و هر بخشی به دنبال غنیمتی جنگی برای واحد خود است و هر واحد کسب و کاری معتقد است تافته جدا بافته است. همه می‏‌دانند که این نمایش شرکتی هزینه مالی و زمانی بسیاری در بر دارد. کارکنان به‌رغم اینکه می‏‌دانند تصمیمات اصلی در نشستی پشت پرده و جلسات خصوصی گرفته‏‌ شده، این جلسات را تحمل می‏‌کنند. مدیران عامل هم رقابت و حیله و نیرنگ تیم‏‌ها برای کسب بودجه را به تماشا می‏‌نشینند؛ با اینکه گزارش سود و زیان و ارزش سهام شرکت درنهایت یکی است.