تسنیم: تکمیل و بهره‌برداری فاز دوم طرح آماک، دستاورد بزرگی است که مهم‌ترین نتیجه آن در وهله اول کاهش آلودگی هوای خوزستان به خصوص کلانشهر اهواز و در وهله دوم، تولید محصولات پتروشیمی از گازی است که تا امروز سوزانده می‌شد.

یکی از علل آلودگی هوای اهواز و دیگر شهرهای استان خوزستان، سوختن گازهای همراه نفت در فلرهای تاسیسات میادین نفتی است. از این‌رو، طرحی در سال ۷۹ به منظور جمع آوری گازهای همراه با هدف جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه نفت لایه بنگستان میادین نفتی اهواز، آب تیمور، منصوری، کوپال و مارون به نام طرح آماک تعریف شد. در فاز نخست که در سال ۸۸ به بهره‌برداری رسید، جمع آوری ۲۴۱ میلیون فوت مکعب گاز همراه نفت از فلرها محقق شد. بخشی از این گاز، با احداث ایستگاه‌های اهواز ۱، اهواز ۲، اهواز ۳، منصوری، مارون ۳، کوپال، آب تیمور و پالایشگاه شیرین‌سازی راه‌اندازی و ۲۸۰ کیلومتر خطوط لوله جریانی و حدود ۱۰۰ کیلومتر خطوط انتقال نیرو و چند پست برق، به گاز شیرین تبدیل شده و به شبکه سراسری گاز تزریق و بخشی دیگر در فاصله ۲۵ کیلومتری شهر اهواز، به فلرها فرستاده می‌شود. فاز دوم طرح آماک به منظور جمع آوری ۱۸ میلیون فوت مکعب گاز اسیدی (معادل ۸۰۰ تن در روز) از سال ۸۸ در دستور کار قرار گرفت.

این میزان گاز اسیدی که سوختن آن در فلرها، آلودگی بسیاری برای هوای استان خوزستان به خصوص شهرهای اهواز و شادگان به همراه داشت، قرار بود با بهره‌برداری کامل از این طرح در پایان سال ۹۲جمع آوری شده و دیگر شاهد سوختن آن نباشیم؛ اما این مهم محقق نشد. وعده بعدی توقف سوختن گازهای اسیدی اهواز و حومه آن در شهریورماه ۹۴ داده شد که قرار بود در آینده‌ای نزدیک شاهد توقف سوختن ۸۰۰ تن در روز گاز اسیدی در این منطقه باشیم؛ اما باز هم خبری از بهره‌برداری از این طرح نشد. نکته جالب‌توجه اینجاست که در شهریورماه ۹۴، میزان پیشرفت فیزیکی این طرح در مرز ۹۸ درصدی عنوان شده بود.