بیماری هلندی

اگر فصل همین جا به پایان برسد، شیاطین سرخ با حضور در رتبه هشتم بدترین جایگاهش در تاریخ پرمیرلیگ را تجربه کرده است. رده‌ای که به منزله عدم حضور در هیچ رقابت اروپایی فصل آینده است و البته که این ناکامی‌های پیاپی برای هواداران از زمان خداحافظی سرالکس فرگوسن خیلی هم غریب نیست. نکته دردآور اینجاست که منچستری‌ها یک فصل امیدوارکننده ظاهر می‌شوند و تا شروع به رویاپردازی می‌کنند، سقوطی آزاد به سراغشان می‌آید. فصل قبل با قهرمانی در جام اتحادیه و کسب سهمیه لیگ قهرمانان به نظر می‌رسید اریک تن‌هاخ مسیر موفقیت را پیدا کرده و برای همین حتی در کنار گذاشتن کریس رونالدو هم اهالی اولدترافورد پشت سر او درآمدند. حالا اما تنها ۳ بازی تا انتهای فصل باقی مانده و حضور در رتبه هشتم، حذف در مرحله گروهی لیگ قهرمانان، دریافت ۸۱ گل در تمامی رقابت‌ها (بدترین آمار از سال

۷۷-۱۹۷۶) و متحمل شدن ۱۳ شکست در لیگ (بدترین رکورد تاریخ) دستاورد تن‌هاخ بوده است. البته من‌یونایتد به فینال FA کاپ رسیده، اما با این اوضاع باید منتظر تحقیر دوباره برابر همشهری‌اش باشد. شاید اینکه تمام بازیکنان تیم در این فصل (به جز اونانا، دالو و گارناچو) حداقل یک بار مصدوم شده‌اند نکته مهمی باشد، اما اینکه ۴۴۵ میلیون یورو برای خرید بازیکن جدید توسط سرمربی هلندی خرج شده، هر بهانه‌ای را ساقط می‌کند. شاید اخراج تن‌هاخ بیماری تیم را درمان نکند، اما ماندنش هم هیچ نفعی ندارد.