گزارش «ساکرنت» از زندگی ناصر حجازی

سایت ورزشی ساکرنت در گزارشی به بررسی زندگی مرحوم ناصر حجازی و دوران حرفه‌ای بازیگری وی پرداخت.

به گزارش ایسنا، این سایت ورزشی با چاپ تصاویری از ناصر حجازی در زمان بازیگری و حضور در جام جهانی ۱۹۷۸ اسکاتلند و همچنین با اشاره به حضورش در تمرینات تیم منچستریونایتد به قلم جان دوئردن نوشت: «شاید ایرانی‌ها لازم داشتند که با این گلر بتوانند جام‌های بیشتری را ببرند. شاید نیاز داشتند که به این دروازه‌بان بیشتر بازی بدهند تا به موفقیت برسند. اگر این کار در سایر جاها هم انجام نمی‌شد شاید هیچ وقت فرگوسن نمی‌توانست برای مدت طولانی در اولدترافورد بماند و تا حالا به لندن یا لیورپول رفته بود. از سوی دیگر حجازی شاید هرگز نتوانست در خانه چهره یک مربی موفق را داشته باشد اما پیش از مرگش در سال ۲۰۱۱ و در سن ۶۱ سالگی چهره‌ای دوست داشتنی از خود بر جای گذاشت و جای هیچ شگفتی نیست که هواداران او را اسطوره بدانند. بیش از ۲۵ هزار نفر از هواداران در مراسم تشییع جنازه او در ورزشگاه آزادی حضور پیدا کردند و البته عده‌ بسیار بیشتری قصد داشتند در این مراسم شرکت کنند. زمانی که او به دلیل بیماری سرطان ریه خود در بیمارستان کسرای تهران بستری شده بود،‌ مردم زیادی بیرون در بیمارستان زیر پوستر بزرگی که مقابل در اصلی ورودی بیمارستان آویزان شده بود جمع شده بودند. تنها کسانی که اجازه ورود به اتاق او را داشتند می‌دانستند که آیا او می‌تواند به قول الکس فرگوسن «زود خوب شود» یا خیر.

سفر بی‌نظیر عقاب آسیا به شمال لندن از مدت‌ها پیش و در جریان جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین آغاز شد. حجازی در دیدار تیم‌های ایران و اسکاتلند که با تساوی یک بر یک به پایان رسید، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. هرچند در صحنه‌ای که ایران گل را دریافت کرد، با مدافع خودی دچار عدم هماهنگی شد اما این صحنه کاملا از خاطره‌ها پاک شده است. فقط مهار فوق‌العاده‌ی او در کنار تیرک دروازه‌ نبود که جو جردن را از گلزنی بازداشت بلکه هرچه اسکاتلندی‌ها زدند، به در بسته خورد و او اجازه نداد توپ‌ها به گل تبدیل شود.

حجازی برای اینکه نشان دهد سپ‌مایر دروازه‌بان آلمانی چرا الگوی او بوده است، در دوران بازیگری‌اش نشان داد که فقط یک شوت‌گیر خوب نیست بلکه یک رهبر فوق‌العاده و نابغه است. به سرعت از دروازه خارج می‌شود، توپ‌پخش‌کنی خوبی دارد و پرتاب دست‌هایش با پیتراشمایکل برابری می‌کند. حجازی تمام فاکتورهای لازم را داشت. منچستریونایتد به دنبال جانشین مطمئنی برای الکس استپنی دروازه‌بان وقت باشگاه بود. پدی روچ نتوانست نظر آنها را جلب کند اما ناصر حجازی در تمرین مهارت‌هایش را خیلی زود نشان داد و در کنار بازیکنانی مانند جو جردن و لو مک‌کاری که اندکی پیش در جام جهانی ناکام‌شان گذاشته بود، تمرین کرد.

حجازی بعدها درباره سفرش به انگلیس گفت: به این کشور سفر کردم چرا که باشگاه منچستریونایتد من را انتخاب کرده بود. سه ماه در منچستر حضور داشتم و در ۵ بازی به طور ذخیره حضور داشتم. دیو سکستون سرمربی وقت باشگاه منچستریونایتد اعلام کرده بود که می‌خواهد با من قرارداد دائمی ببندد.

اما همه چیز به این سادگی نبود. اتفاقاتی در ایران افتاد و فدراسیون فوتبال اعلام کرد که هیچ بازیکن بالای ۲۷ سالی حق بازی کردن در خارج از کشور را ندارد. حجازی در آن زمان ۳۰ ساله بود اما دیگر با این اتفاق منچستریونایتد یک دروازه‌بان آفریقایی را به خدمت گرفت. حجازی پس از اینکه نتوانست به انگلیس سفر کند، عنوان کرد که «فدراسیون فوتبال ایران به من اجازه خروج نداده است. این بدشانسی من بود.» اگر کسی بتواند در تیمی مانند منچستریونایتد بازی کند فرصت فوق‌العاده‌ای دارد که بتواند بازیکن بزرگی در جهان فوتبال شود. حجازی می‌توانست ایران را ترک کند اما بارها گفت «اینجا ایران است، وطنم.»

حجازی پس از شکست تیم ملی فوتبال ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۰ مقابل کویت در مرحله نیمه نهایی از تیم ملی کنار گذاشته شد و این پایان ناامید کننده‌ای از یک بازیکن مستعد در دنیای فوتبال بود که سه مدال طلای بازی‌های آسیایی را بر گردن داشت.