وحید‌هاشمیان: کار هیتسفلد و کریستف دام را می‌پسندم

متین و موقر و آرام. به پرسش‌ها با دقت گوش می‌کرد و آنها را با پاسخ‌های کوتاه و غیر تکراری همراهی می‌کرد. با تکرار جمله‌ی «این را پیش‌تر گفتم» تاکید داشت که حرف تکراری نزند. به هیچ عنوان اهل جار و جنجال نبوده و نیست. همانند حضورش در میدان که بی سر و صدا اما موثر است. «وحید‌هاشمیان» را می‌گوییم که به ایسنا آمده بود. مهاجم ایرانی که هشت سالی است در بوندسلیگای آلمان توپ می‌زند. با او از بوندسلیگا گفتیم، از فوتبال ایران و از «پاس». پاس را خاستگاه خود می‌دانست و دغدغه‌ی اصلی‌اش همین باشگاه چهل و دو ساله بود. رخدادهایی که به تازگی در مورد این باشگاه به وقوع پیوسته است. درباره پاس گفت:« فوتبالم را فتح و سپس در پاس آغاز کردم. همانند بسیاری می‌خواستم در این باشگاه‌ها از دنیای فوتبال خداحافظی کنم. اما هر دوی آنها منحل شده‌اند! در رویاهایم خواب مربیگری پاس را می‌دیدم، اما....تعصب به پاس را می‌شد از لحن صدایش و سرعت کلامش به خوبی دریافت. خط حمله‌‌هانوفر یکی از ضعیف‌ترین خطوط حمله در بوندسلیگا بود. علتش چیست؟

هیچ مهاجمی خود را مقصر و مسبب گلزنی اندک تیمش نمی‌داند. اما بر اساس شیوه‌ی بازی‌هانوفر، ما با یک مهاجم به میدان می‌رفتیم. در نیم فصل هم هکینگ ما را به عقب می‌راند. یعنی در نیمه خودی. این کار را برای هر مهاجم که برابر یک مدافع قرار می‌گیرد دشوار می‌کند. چه برسد به این‌که به عنوان تک مهاجم باید برابر سه مدافع بازی کند. برای همین هم آمار گلزنی‌هافبک‌های کناری‌هانوفر از مهاجمان این تیم بهتر بود. با این حال من چهار گل زدم و هفت پاس گل هم برای هم‌تیمی‌هایم آماده کردم. این موضوع مرا در کنار «هوستی» بازیکن مجارستانی از جمله موثرترین بازیکنان «قرمز»‌ها قرار داد. این در حالی است که هوستی ۲۲۰۰ دقیقه بازی کرد اما، من ۱۷۵۰ دقیقه در مجموع فصل بازی کردم.

چرا ‌هاشمیان در جایی که توپ هست و بازی فعال صورت می‌گیرد، چندان دیده نمی‌شود. آیا این به تاکتیک تیم مربوط است یا این‌که بر اساس بازی حریف، شما از جریان بازی خارج می‌شوید؟ این در روی گل‌های زده‌هانوفر بیشتر دیده می‌شود.

- نه این‌طور نیست. من در بیشتر صحنه‌های درگیری حضور دارم. اصولا هرجا درگیری هست، من هستم. اما همان‌طور که گفتم ما با یک مهاجم بازی می‌کردیم. تک تک شدن‌ هافبک‌های ما با سنگربان حریف به خاطر این بود که مهاجمان ما از جمله خودم به مشغول کردن دفاع حریف مشغول بودیم و این موضوع به تاکتیک تیم برمی‌گردد. در شیوه‌ بازی با یک مهاجم، این تک مهاجم نقش فضاسازی برای دیگران را بر عهده دارد. برای سرمربی‌هانوفر هم این‌که چه کسی گلزنی می‌کند اهمیتی ندارد. مهم موفقیت تیم است و نتیجه‌گیری آن. البته انتقاد روزنامه‌ها و فشارها بیشتر متوجه این تک مهاجم خواهد بود، نه شیوه‌ی بازی انتخاب شده از سوی مربی. این شیوه‌ بازی کار را برای مهاجمان دشوار می‌کند.

از ‌هانوفر فاصله می‌گیریم. از نگاه وحید‌هاشمیان جام جهانی چه تاثیری بر فوتبال آلمان داشت؟ شما قبل و پس از جام جهانی در آلمان بازی می‌کردید. آیا این رقابت‌ها بر روی بوندسلیگا تاثیری داشته است یا خیر؟

- کمترین تاثیر جام جهانی روی خودم کمردردی بود که در این بازی‌ها به آن دچار شدم (به شوخی). اما به نظر من جام جهانی در همه‌ دنیا اثرگذار بود. البته در جاهایی که فوتبال حرفه‌ای دارند. نه جایی همانند مالزی که فوتبال چندان قدرتمندی ندارد. جام جهانی فوتبال بزرگ‌ترین رخداد ورزشی در جهان است. همه‌ مردم دنیا به هنگام برگزاری بازی‌ها به تماشای آن می‌نشینند. آنها ۳۰ روز تمام به تماشای رقابت‌ها و پی‌گیری اخبار آن مشغول هستند. پایان جام جهانی با بی‌انگیزگی جهانی به فوتبال همراه است. یعنی مردم در پایان جام جهانی از فوتبال خسته می‌شوند. حالا فرض کنیم که کشوری در جام جهانی هم نتیجه نگیرد، همانند تیم ملی ایران. طبیعی است که سرخوردگی در این کشورها بیشتر است. من حتی شنیده بودم که مردم پس از جام جهانی به روزنامه‌ها چندان اقبالی نشان نمی‌دادند و یا برنامه‌های ورزشی را پی‌گیری نمی‌کردند. این باعث می‌شود که تماشاگر اندکی راهی ورزشگاه‌ها شود.

عملکرد کدام مربی بوندسلیگایی روی وحید‌هاشمیان تاثیر زیادی داشت؟ به کار کدام مربی علاقه‌ زیادی پیدا کردی؟

- من همواره شیوه‌ کار هیتسفلد و کریستف دام را پسندیده‌ام. استیونس مربی هلندی ‌هامبورگ هم به گمان من مربی بزرگ و توانایی است.

آیا فیلم «آلمان، تابستان افسانه‌ای» را دیده‌اید؟

- بله. من به همراه بازیکنان و هم‌تیمی‌هایم در‌هانوفر به تماشای این فیلم رفتیم.