گروه ورزش - شکست برابر عراق همچون تیغی بود که بر دمل چرکین شده رابطه سرمربی خارجی تیم ملی با همکاران ایرانی‌اش خورد. زخمی که ناگهان دهان باز کرد و دو طرف هرچه از کلمات و انتقادات تند و تیز درچنته آماده کرده بودند نثارهم کردند. به‌نظر می‌رسد آنها می‌دانند که روزهای پایانی همزیستی با جناب سرمربی در ایران نزدیک است و به همین واسطه بهترین فرصت است تا طرفین هرچه در طول این سال‌ها از یکدیگر به دل گرفته‌اند را بیرون بریزند.ماجرا با مصاحبه قلعه‌نویی قبل از بازی عراق شروع شد که در آن تیم ملی را به شانسی بردن متهم کرد. این اظهار نظر بعد از بازی در اردوی تیم ملی بلوایی به‌راه انداخت و سرمربی تیم ملی به‌شدت از آن انتقاد کرد و حتی برخی این اظهارنظر را دلیل افت روحی بازیکنان تلقی کردند. کی‌روش دیروز صبح خبرنگاران را به هتل خودش دعوت کرد تا برای دادن جواب به منتقدان دانه‌درشتش حتی تا رسیدن به تهران هم صبرنکرده باشد.کی‌روش اول دلیل شکستن سکوتش را توضیح می‌دهد: «در ۴ سال گذشته همیشه سعی کردم آرامش خودم را حفظ کنم.حتی قسمت‌هایی که در مورد تیم ملی به صورت غیرمحترمانه اظهارنظر شد صحبتی نکردم ، ولی این سکوت بنده باعث سوءتفاهم یکسری افراد شده و این شائبه را به وجود آورده که بنده بی‌تفاوت هستم یا ضعیف و ترسو شده‌ام.» او بعد از آن و در این مصاحبه که تمام خبرگزاری‌ها آن را پوشش دادند مستقیما سراغ امیر قلعه‌نویی رفت و او را به رهبری جریان ضد تیم ملی متهم کرد: «آقای قلعه‌نویی روند تحریم‌ کردن بازیکنان در تیم ملی را در جام جهانی رهبری کردند. ایشان قرار بود قبل از جام جهانی بازیکنان را در اختیار من بگذارند که این کار را نکردند. ایشان برخی از اوقات که خودش نمی‌خواست مستقیم صحبت کند به دستیارانش می‌گفت صحبت کنند یا افرادی که از خودشان بود مثل پزشک و فیزیوتراپ تیم یا مدیرعامل سابق استقلال. شما ببینید آنها با نکونام و در حال حاضر با تیموریان چه کردند. نمی‌خواهم در مورد بازیکنان دیگر صحبت کنم چون آنها که در استقلال هستند از لحاظ روحی و روانی به آنها ضربه وارد کردند تا در تیم ملی عملکرد بدی داشته باشند.» بعد از امیرقلعه‌نویی نوبت سرمربی پرسپولیس است: «حمید درخشان سرمربی پرسپولیس از بازیکنان تیم ملی انتقاد می‌کند و کاملا با بی‌احترامی درباره بازیکنان تیم ملی صحبت کرده و می‌گوید باید عراق را شکست می‌دادیم و کی‌روش باید فورا برود. خدمت آقای درخشان می‌گویم ایشان چه اختیاری در خود می‌بینند که در مورد تیم ملی صحبت می‌کند؟ او به عنوان مربی زیر ۱۷ سال زمانی که تیم دستش بود بهترین عملکردش این بود که با تقلب و با حضور بازیکنان صغر سنی ۴ سال از مربیگری محروم شود، به خاطر یک عمل غیرقابل قبول ، او فقط باعث شرم کشور شد. ضمن اینکه در سال ۱۹۸۶ همراه ۱۳ بازیکن دیگر تیم ملی را تحریم کرد. آیا امروز هم می‌خواهید شاهد این مسائل درتیم ملی باشید؟پیکان، شهرداری تبریز، داماش و شاهین از جمله تیم‌هایی بودند که با درخشان به لیگ پایین‌تر سقوط کردند و پرسپولیس هم در ۱۰ بازی با او ۴ مسابقه را شکست خورد. اینها افتخارات آقای درخشان هستند و او در حالی می‌گوید تیم ملی فوتبال تهاجمی بازی نمی‌کند که ما در هر بازی ۱.۷۲ گل به ثمر رساندیم اما تیم پرسپولیس که او این تیم را رهبری می‌کند ۱.۲ گل در هر بازی زده است. باید بگویم این آقایان که اسم‌شان را گفتم استحقاق آن را ندارند که در جایگاه مربی در فوتبال ایران بنشینند.»