رویای سوخته

گروه ورزش- انتظار بی‌فایده بود. آن همه شب‌نشینی و امیدواری راه به جایی نبرد. در شرایطی که بعد از اوج گرفتن حرف و حدیث‌ها در مورد دوپینگی بودن علا عبدالزهرا و نیز شکایت ایران به AFC همه منتظر بودند در سپیده‌دم یکشنبه تهران، خبر بازگشت تیم ملی به جام ملت‌های آسیا روی خروجی خبرگزاری‌ها برود، این اتفاق رخ نداد. جلسه برگزار شده در کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا تا ظهر دیروز به وقت ایران طول کشید و در نهایت اعلام شد این نهاد، اعتراض ایران را نپذیرفته است. در حقیقت فدراسیون فوتبال کشورمان مدعی بود عبدالزهرا تابستان امسال پیش از پیوستن به پلیس عراق و زمانی که عضو باشگاه تراکتورسازی بوده از مواد نیروزا استفاده کرده که این موضوع به فیفا و ستاد مبارزه با دوپینگ هم اعلام شده بود، بنابراین هافبک عراقی اجازه حضور در بازی‌های جام ملت‌های آسیا را نداشته است. با این وجود همانطور که انتظار می‌رفت کنفدراسیون فوتبال آسیا درخواست ایران را نپذیرفت و حکم به حضور عراق در نیمه‌نهایی داد. وقتی گردانندگان چنین مجموعه‌ای عمدتا قطری و بحرینی هستند و در شرایط عادی هم چشم دیدن فوتبال ما را ندارند، چطور انتظار داریم بعد از حذف این تیم‌ها به دست ایران، آنها به درخواست کشورمان ترتیب اثر بدهند؟

کی‌روش: عصبانی هستم

رد اعتراض ایران بدون تردید هیچ‌کس را به اندازه کارلوس کی‌روش عصبانی نکرده است. سرمربی پرتغالی تیم ملی کشورمان که شدیدا از دست بنجامین ویلیامز عصبانی بود، قبل از اعلام حکم به یک شبکه تلویزیونی استرالیایی گفت که شانس ایران برای پیروزی در این پرونده یک به هزار است. او در این مصاحبه بار دیگر به داور بازی ایران و عراق حمله کرد تا بلکه کمی آرام بگیرد، اما ساعتی بعد، اعلام قطعی شکست ایران توسط کنفدراسیون فوتبال آسیا مختصر امید کی‌روش را هم از بین برد. کاروان تیم ملی کشورمان غروب امروز با یک دنیا غم و اندوه از طریق فرودگاه دوبی به تهران بازخواهد گشت. عراق اما می‌ماند تا ساعت ۱۲ونیم ظهر بازی نیمه‌نهایی را برابر کره‌جنوبی برگزار کند.

معلوم بود به نفع ما رای نمی‌دهند

در این میان اما دو کارشناس حقوقی در گفت‌وگوهایی که با خبرگزاری فارس داشتند، مدعی شدند از ابتدا هم مشخص بود AFC درخواست ایران را نخواهد پذیرفت. هوشنگ نصیرزاده می‌گوید: «ایران تمام مدارک را به‌موقع و مستند ارائه کرده بود و مطمئن باشید اگر غیر از این بود همان جلسه اول درخواست ایران رد می‌شد اما آنقدر مدارک ایران مستدل بود که این جلسات به دور سوم رسید. البته با توجه به اینکه جام ملت‌های آسیا با جام ملت‌های اروپا و جام ملت‌های آفریقا مقایسه می‌شود، مشخص بود که درخواست ایران به‌جایی نمی‌رسد چون در صورت وقوع چنین اتفاقی اعتبار مسابقات جام ملت‌های آسیا زیر سوال می‌رفت.» همچنین احمدرضا براتی هم رد شدن اعتراض ایران را مساله‌ای می‌داند که از قبل قابل پیش‌بینی بود: «باید رای محرومیت و تعلیق بازیکن تیم ملی عراق از سوی نادو ایران اعلام می‌شد که این اتفاق نیفتاد. حتی فدراسیون فوتبال ITC این بازیکن را صادر کرده و او در تیم عراقی به میدان رفته بود. ما نه حکم تعلیق بازیکن و نه حکم محرومیت او را ابلاغ نکردیم. دوستان می‌گویند رای ابلاغ شده اما رای را به چه کسی دادند؟ اگر به این مساله نگاه حقوقی می‌کردیم کاملا قابل پیش‌بینی بود که این درخواست رد خواهد شد. به هر حال وظیفه نادو ایران بود که رای بدهد اما چنین اتفاقی نیفتاد.»

همیشه بازنده بوده‌ایم

معمولا رسم بر این است که هر زمان کار فوتبال ایران به محاکم اداری کشیده می‌شود، ما نمی‌توانیم از حق خودمان دفاع کنیم و ورق را برگردانیم. در طول همین یک دهه گذشته، پرونده‌های پرشماری وجود داشته‌اند که با شکست فوتبال کشورمان در مجامع بین‌المللی همراه شده‌اند. سال ۸۷ فیفا به‌خاطر شکایت رافائل ادرو، شش امتیاز از پرسپولیس کم کرد. نمایندگان حقوقی این باشگاه تا ماه‌ها به دنبال تغییر حکم بودند، اما در نهایت موفق به انجام این کار نشدند. این همان اتفاقی است که پس از حذف استقلال از لیگ قهرمانان آسیا به‌خاطر تاخیر در ارسال مدارک به کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز رخ داد، با این وجود هر زمان کوچک‌ترین لغزشی از سوی نمایندگان فوتبال ایران رخ داده، به‌خاطرش هزینه‌ای هنگفت پرداخته‌ایم. به یاد بیاورید حذف تیم ملی امید ایران از مقدماتی المپیک و یا کنار رفتن سپاهان از لیگ قهرمانان را که به‌خاطر بازی دادن به کمال کامیابی‌نیا و رحمان احمدی رخ داد. بعضی مواقع جای خالی یک کرسی درست و حسابی برای ایران در کنفدراسیون فوتبال آسیا «به‌شدت» حس می‌شود.