پروژه میلیون دلاری

گروه ورزش: ورزش ایران به‌خصوص فوتبال از نظر زیرساخت‌ها از استاندارد‌های روز دنیا عقب است. البته طی چند سال اخیر در پروژه‌های ساخت استادیوم‌های ۵۰ هزار نفری تلاش‌های خوب و موثری شده که نمونه بارز آن ساخت استادیوم پنجاه هزار نفری غدیر اهواز بوده است اما بسیاری از پروژه‌ها یا نیمه‌کاره رها شده یا پروژه ساخت درچم و خم اختلافات با پیمانکار وکمبود بودجه گیرافتاده است. استادیوم سرشناس آزادی که سمبل ورزش ایران هم هست، عمری ۴۰ساله دارد وبا استانداردهای روزاستادیوم‌سازی فاصله گرفته است. هرکسی یکبار به این استادیوم رفته باشد به‌خوبی از مشکلات اساسی آن از جمله نبود صندلی در طبقه دوم، شکسته بودن برخی از صندلی‌های طبقه اول، وضعیت نابسامان سرویس‌های بهداشتی، فرسوده بودن تجهیزات، نشتی آب از سقف در فصل زمستان و ... با خبر است. در همین شرایط رئیس شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی چند روز پیش اعلام کرد کار سرپوشیده کردن این استادیوم به سرانجام رسیده است و کار اجرایی آن به‌زودی آغاز خواهد شد. مدبر با اعلام اینکه این کار هزینه‌ زیادی در بر خواهد داشت در گفت‌وگو با برنامه ورزش و مردم از هزینه‌ سنگین اجرای این طرح خبر داد و گفت: «با توجه به اینکه سازه ورزشگاه آزادی از بتن ساخته شده است، راه‌حل اصلی برای جلوگیری از مشکلات این ورزشگاه سرپوشیده کردن آن است که البته مخارج زیادی دارد. مطالعات ما در این‌باره به اتمام رسیده و حتی با شرکت فرانسوی سازنده آزادی تماس گرفته‌ایم و در نهایت طرح ما تکمیل شده که قرار است آن را از طریق فاینانس اجرا کنیم چون بودجه زیادی می‌طلبد.»

صحبت‌های مدبر در آنجا قابل‌تامل است که با این هزینه زیادی که اعلام شده آیا مسقف کردن این استادیوم دراین شرایط از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است یا خیر. هرچند که باید به این موضوع توجه داشت هواداری که بلیت می‌خرد و در زیربارش باران و تابش نور خورشید تیم خود را تشویق می‌کند باید از لحاظ شرایط رفاهی نیز تامین باشد. در شرایطی که ما سخت به‌دنبال کسب میزبانی جام ملت‌های ۲۰۱۹ آسیا هستیم، مدیران ورزش هم باید درساخت و افزایش استادیوم‌ها با شرایط رفاهی استاندارد تلاش مضاعفی داشته باشند.

در انتظار موافقت با فاینانس

مهندس عباسی، معاون شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور درخصوص طرح مسقف شدن استادیوم آزادی با روزنامه «دنیای اقتصاد» گفت‌وگو کرده است. وی با ذکر این موضوع که به محض موافقت دولت با فاینانس (تامین منابع مالی موردنیاز برای اجرای پروژه‌ها و خرید تجهیزات طرح‌ها) این پروژه شروع می‌شود، گفت: «اجرای این طرح بی‌شک هزینه زیادی در بر خواهد داشت و در این شرایط وزارت ورزش به تنهایی نمی‌تواند این پروژه را به انتها برساند، به همین خاطر ما برای شروع این کار درخواست فاینانس کرده‌ایم که برای تحقق این موضوع موافقت مجلس و سازمان برنامه و بودجه الزامی است. بعد ازموافقت این دو نهاد موضوع به شورای اقتصاد می‌رود تا در آنجا بانک عامل که به احتمال زیاد از کشور چین خواهد بود رابرای جذب اعتبارات معرفی کنند.»

هزینه میلیون دلاری پروژه

اما این پروژه عظیم چقدرهزینه می‌برد؟ عباسی با اشاره به هزینه بالای این پروژه و استفاده از کمک بخش خصوصی در مورد هزینه‌ها گفت: «برای این کار روش‌های متفاوتی ارائه شده است اما در کل دو طرح وجود دارد. یکی مشابه پروژه‌های اصفهان و استادیوم میان‌رود شیراز است که بخشی ازفضای تماشاگران را پوشش می‌دهد و طرح دیگر سقف متحرک است که مثل استادیوم‌های اروپایی کل فضای بالای استادیوم را دربر می‌گیرد. چون هنوز مشخص نشده که قرار است از محصولات داخلی یا خارجی استفاده شود، رقم درستی نمی‌شود عنوان کرد اما مشخصا اینکه این رقم از ۲۰ میلیون دلار کمتر نخواهد بود. این رقم زیادی است اما مسقف کردن بعد ازرعایت مسائل رفاهی هواداران بدون شک در جلوگیری از فرسودگی استادیوم بسیار موثر خواهد بود و با این کار تماشاگر بیشتری هم به استادیوم خواهد آمد.»

بازسازی کلی مجموعه در دستور کار

معاون شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور می‌گوید: برنامه‌های این شرکت برای این استادیوم محدود به مسقف کردن نیست. وی می‌گوید: «ما می‌دانیم که آزادی مشکلات زیادی از قبیل تعمیر سرویس‌های بهداشتی و صندلی‌ها و ... دارد. این استادیوم سرمایه ملی است و باید برای حفظ آن هزینه کرد. پس همزمان باموضوع ساخت سقف ما تعمیرات کلی را برای استادیوم صد هزار نفری در نظر داریم.»

به فکر مشکلات دیگر مجموعه هم باشید

اما این کاروهزینه زیاد آن باعث مخالفت برخی از کارشناسان نیز شده است. یکی از مدیران ورزشی که با ما گفت‌وگو کرد، معتقد است استادیوم آزادی این‌قدر شرایط بدی دارد که بهتر است این پول صرف تعمیر و بازسازی و البته نگهداری این مجموعه شود. وی گفت: «مسقف شدن به لحاظ کلی خدمت به هواداران است چون از باران و گرما در امان خواهند بود و وقتی تماشاگر از مسائل رفاهی رضایت داشته باشد، تعداد دفعات بیشتری به استادیوم خواهد آمد. اما متاسفانه امروز در استادیوم آزادی به‌قدری بحران و مشکل وجود داردکه حل آنها از مسقف کردن بسیار واجب‌تر به نظر می‌رسد. طبقه دوم هنوز صندلی‌دار نشده و برخی از صندلی‌های طبقه اول نیزنیاز به تعویض دارد. سرویس‌های بهداشتی وضع بسیار بدی دارد و به علت فرسودگی سقف تونل‌ها در هنگام باران نشتی دارد وکل مجموعه وضعیت ظاهری زشتی پیدا کرده است و مهم‌تر اینکه در سال باید حدود ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه تعمیر و نگهداری تجهیزات این مجموعه کرد که اینها شامل وضعیت رفاهی تماشاگران هم می‌شود. بودجه کمی برای این مجموعه در نظر گرفته می‌شود ودر این شرایط فکر می‌کنم اولویت با دیگرمشکلات این مجموعه باشد و نصب سقف دردرجه بعدی اهمیت قرار دارد.»