پیام دکتر علی اکبر صالحی به دهمین جشنواره ملی قهرمانان صنعت ایران
دهمین جشنواره ملی قهرمانان صنعت ایران که شنبه شب بیستم دی‌ماه در سالن همایش‌های بین‌المللی صدا و سیما برگزار شد. در این جشنواره نشان ویژه قهرمان قهرمانان صنعت توسط نمایندگان بخش خصوصی به علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی به نمایندگی از این سازمان اهدا شد. صالحی این نشان را که به پاس فعالیت‌های ایشان در عرصه دیپلماسی در طی مدت حضورش در وزارت امور خارجه و همچنین اقداماتش در صنعت هسته‌ای به وی اهدا شد به همسر شهید شهریاری اهداء کرد. دکتر صالحی پیامی خطاب به این جشنواره صادر نمود که متن آن در ذیل می‌آید. بسم الله الرحمن الرحیم
در آغاز، پیش از هر سخنی، بر خود فرض می‌دانم تا ضمن قدردانی از حسن نظر و بذل توجه دست‌اندرکاران این جشنوارۀ ملـی نسبت به خدمات ماندگار صنعت هستـه‌ای کشور، در سالـروز شهـادت یکی از بزرگـمردان تاریخ ایران زمین، میـرزا تقـی خـان فراهـانی، یاد و خاطرۀ تابناک این معمار اندیشۀ استقلال‌طلبی در ایران اسلامی و بنیانگذار تفکر توسعۀ صنایع نوین را گرامی بدارم.
امیدوارم تمام مدیران و دست‌اندرکاران صنعت کشور، با تأسی به راه و مرام خدمتگزاران صدیق، بویژه امام عزیز راحلمان و خلف صالح ایشان مقام معظم رهبری(مُدّ ظله العالی) و با هدف تحقق اهداف و آرمان‌های بلند آن بزرگواران، بیش از پیش در مسیر ارتقای سطح کمی و کیفی محصولات و تولیدات صنعتی بویژه صنایع راهبردی گام بردارند. بدون تردید، یکی از آموزه‌های بلند فرهنگ دیرینة ایران اسلامی، ارج نهادن به مقام و منزلت مجاهدان و خدمتگزاران جامعۀ اسلامی و «تقدیر» از مجاهدت‌ها و تلاش‌های صادقانۀ آنان است. در این میان، باید به این نکته نیز عنایت داشت که «تقدیر» در معنای بنیادین و اصیل آن به معنای «ارزشیابی دقیق» و «شناخت جوهر و گوهر ذاتی امور» است.
اکنون که به همت برگزارکنندگان این جشنوارۀ ملی، مجالی فراهم شده است تا با اهتمام بیشتر، نسبت به احیای این سنت حسنۀ دینی و ملی اقدام شود، شایسته است تا به منظور ارتقاء اعتبار و حسن شهرت این جشنوارة ملی شیوه‌ای دقیق در ارزشیابی کاندیداهای مورد نظر اعم از دستگاه‌های اجرایی و یا شخصیت‌های حقیقی و حقوقی بکارگرفته شود.
ناگفته پیداست که گرفتار آمدن در چنبرۀ ملاحظات مرسوم و فروافتادن در کمند شعارزدگی، می‌تواند به جایگاه و پایگاه این جشنواره در سطح افکار عمومی خدشه وارد نماید. اینجانب یقین دارم که شما عزیزان با رصد هوشمندانۀ شرایط و تحولات عرصۀ صنعت و سیاست، حریم این جشنوارۀ مردمی را از این آسیب، مصون خواهید داشت.
اما در ارتباط با دستاوردهای عظیم سازمان انرژی اتمی ایران، مایلم به این نکته اشاره نمایم که جایگاه امروزین این سازمان و خدمات آن به حوزۀ صنعت، کشاورزی و پزشکی کشور، مرهون تلاش‌های مستمر مدیران، کارشناسان و کارکنان این سازمان طی چند دهۀ گذشته بویژه دو دهۀ اخیر است. به دیگر سخن، «قهرمانی» در صنعت هستـه‌ای در وجود یکایک اعضای خانوادۀ بزرگ سازمان تکثیر شده است و از این رو، اینجانب خود را در این مقام نمی‌بینم که جامۀ قهرمانی دَر بَر کنم. اما اگر دوستان از اینجانب مطالبه نمایند تا یکی از قله‌های افتخار در جمع خانوادۀ سرافراز این سازمان را به نمایندگی از سوی دیگر تلاشگران دلسوز این صنعت، به حضورتان معرفی نمایم، می‌توانم به نام شخصیتی بی‌ادعـا و توانـا اشاره کنم که اکنون همنشین قدسیـان و عرشیـان است.
بی‌گمان شهید والامقام صنعت هسته‌ای کشور، دکتر مجید شهریاری به همراه دیگر شهدای گرانقدر سازمان انرژی اتمی ایران، شهیدان دکتـر علی محمدی، مهنـدس احمـدی‌روشـن، مهنـدس داریـوش رضـایی‌نـژاد و رضـا قشقـایی، لایق عنـوان و نشـان «قهرمانی» هستند.
نباید از ذکر این نکته غفلت نمود که یکی از پرافتخارترین و ماندگارترین دستاوردهای صنعت هسته‌ای، تولید اورانیوم با غنای ۲۰درصد و تأمین صفحات سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران است که در پرتو همت و حمیت جمعی از فرهیختگان و متخصصان ارشد سازمان ازجمله شهید عزیز، دکتر مجید شهریاری تحقق یافت.
کسانی‌که با فعالیت‌های سازمان انرژی اتمی ایران آشنایی دارند، به این موضوع آگاهی یافته‌اند که اگر تلاش مجاهـدت‌آمیز آن یار سفر کرده و دیگر همراهان سازمانی ایشان نبود، امروز کشور ما بواسطه رفتارهای تبعیض‌آمیز و ناجوانمردانه برخی کشورهای سلطه‌جو، در تأمین رادیو داروهای مورد نیاز مراکز درمانی کشور با چالش‌های جدی مواجه می‌شد.
از این رو، به پاس خدمات و زحمات بی‌دریغ آن مجاهد نستـوه بر خود فرض می دانم تا سرکار خانم دکتر قاسمـی، همسر فداکـار آن شهید سرافراز را که خود اکنون از اساتید و صاحب‌نظران حوزه علوم و فنون هسته‌ای است، به عنوان نماینده خانواده بزرگ سازمان انرژی اتمی ایران به حضور شما عزیزان معرفی نمایم.
امیدوارم که روح بلند آن سالک إلی‌الله و مجاهد فی سبیل‌الله از ما راضی و خشنود باشد و دعای خیر او شامل حال ما گردد.
«هرگـزم نقـش تو از لـوحِ دل و جـان نرود هرگز از یـاد من آن، سرو خرامـان نرود»
آنچنان مِهر تواَم در دل و جان، جای گرفت که اگر سـر برود، از دل و از جـان نـرود