انتقاد یادداشت نویس هافینگتون پست از استاندارد دوگانه اوباما در قبال حوادث تروریستی
برخی بشرها بشرترند؟!
حادثه بیروت درست یک روز پیش از حادثه پاریس رخ داد. این عامل موجب شد حتی برخی از رسانه‌های غربی نیز به این موضوع واکنش نشان دهند و اعلام کنند که در پوشش خبری دو حادثه یکسان عمل نشده است.
در ایران و سایر نقاط جهان نیز این موضوع به شکلی جدی بحث شد و بین هر دو طرف موافقان و مخالفانی داشت. درحالی که برخی در رسانه‌های اجتماعی هشتگ «Prayforparis» را داغ کرده بودند، برخی دیگر نیز با ابراز همدردی نسبت به هر دو حادثه هشتگ «prayforworld» را داغ کردند. حتی در این زمینه بازیگرانی همچون آنجلینا جولی در صفحه توییتر خود نسبت به عدم توجه به حادثه تروریستی بیروت واکنش نشان داد و با درگذشتگان این حادثه ابراز همدردی کرد.
در ایران و سایر نقاط جهان نیز این موضوع به شکلی جدی بحث شد و بین هر دو طرف موافقان و مخالفانی داشت. درحالی که برخی در رسانه‌های اجتماعی هشتگ «Prayforparis» را داغ کرده بودند، برخی دیگر نیز با ابراز همدردی نسبت به هر دو حادثه هشتگ «prayforworld» را داغ کردند. حتی در این زمینه بازیگرانی همچون آنجلینا جولی در صفحه توییتر خود نسبت به عدم توجه به حادثه تروریستی بیروت واکنش نشان داد و با درگذشتگان این حادثه ابراز همدردی کرد.
حادثه بیروت درست یک روز پیش از حادثه پاریس رخ داد. این عامل موجب شد حتی برخی از رسانه‌های غربی نیز به این موضوع واکنش نشان دهند و اعلام کنند که در پوشش خبری دو حادثه یکسان عمل نشده است.
در ایران و سایر نقاط جهان نیز این موضوع به شکلی جدی بحث شد و بین هر دو طرف موافقان و مخالفانی داشت. درحالی که برخی در رسانه‌های اجتماعی هشتگ «Prayforparis» را داغ کرده بودند، برخی دیگر نیز با ابراز همدردی نسبت به هر دو حادثه هشتگ «prayforworld» را داغ کردند. حتی در این زمینه بازیگرانی همچون آنجلینا جولی در صفحه توییتر خود نسبت به عدم توجه به حادثه تروریستی بیروت واکنش نشان داد و با درگذشتگان این حادثه ابراز همدردی کرد.
در این میان روزنامه‌های آمریکایی زبان همچون هافینگتون‌پست هم به جرگه منتقدان پیوست و در این ارتباط نوشت: هر دو حادثه به فاصله 24 ساعت رخ داده است. در هر دو حادثه داعش مسوولیت عملیات را به عهده گرفته است اما به نظر می‌رسد از عمق فاجعه رخ داده شده در بیروت غفلت شده است. «الی فارس» در یادداشتی در روزنامه هافینگتون پست با عنوان «جان عرب‌ها ارزش ندارد» نوشت: «زمانی که با دوستانم در پاریس در ارتباط بودم و از آنها مکان‌های حملات تروریستی را پرسیدم، متوجه شدم یکی از این نقاط، بلواری بوده که در سال 2013 من به آنجا رفته بودم.
صبح شنبه با دو رویداد غم‌انگیز از خواب برخاستم. اول بیروتی که مورد هدف تروریست‌ها قرار گرفته بود و دیگری شهر پاریس بود که به فاصله 24 ساعت، تبدیل به هدف دوم داعشی‌ها شده بود. اما زمانی که به دو حادثه فکر می‌کردم مدام زیر لب نق می‌زدم که چرا هر دو حادثه به یک اندازه مورد توجه قرار نگرفته است. این نق مدام به شکل اکو در سرم می‌پیچید و مرا آزار می‌داد. زمانی که مردم من در بیروت کشته شدند، هیچ‌کدام از رهبران غربی نسبت به این حادثه ابراز تاسفی نکردند و حتی اقدام به محکوم کردن آن نیز نکردند.
اوباما زمانی که از حمله پاریس سخن می‌راند گفت، حمله پاریس، حمله علیه بشریت بوده است اما هرگز کلامی در مورد حادثه بیروت نگفت. با خود می‌اندیشیدم منظور باراک اوباما کدام بشر است؛ آیا برخی بشرها بشرترند؟ اوباما از کدام بشر سخن می‌گوید. زمانی که مردم من کشته شدند هیچ‌کس پرچم لبنان را به سر و صورت خود نکشید یا فیس‌بوک قابلیت رنگی کردن عکس‌ها را با پرچم لبنان نداد. در عوض بودند آدم‌های دون‌شانی که از حملات داعش علیه مردم لبنان حمایت کردند. کافی است به توییتر افرادی همچون «اوِرِت استرن» بروید که به خاطر حمله به لبنان جشن گرفته بودند و تازه این جمهوری‌خواه تندرو قرار است در آینده‌ای نه‌چندان دور خود را نامزد سنا کند».
گفتنی است به جز هافینگتون پست، سایت‌ها و مجلات دیگری هم بودند که به تبعیض آشکار پوشش خبری دو رویداد واکنش نشان دادند. در حالی که جریان رسانه‌ای اصلی آمریکا پوشش لحظه به لحظه از حملات پاریس داشتند، رسانه خبری اسپکتکل به دنبال حل این مساله بوده که چرا حملات و بمب‌گذاری‌ها در عراق و لبنان از سوی جامعه آمریکا تقریبا بدون توجه باقی مانده است.رسانه خبری اسپکتکل تاکید دارد که تقریبا در همان روز وقوع حملات پاریس، لبنان نیز با حمله‌ای تروریستی روبه‌رو شده بود. خاویر سیمون در مطلبی با عنوان «در پی حملات پاریس، آیا رسانه‌های جریان اصلی تهدید گسترده‌تر داعش را تضعیف می‌کنند؟» می‌نویسد: در پی بمب‌گذاری انتحاری داعش در جنوب بیروت، جمعه گذشته یک روز عزای عمومی در لبنان اعلام شد؛ حمله‌ای که دست‌کم 43 کشته و 28 زخمی بر جای گذاشت.
در بیانیه‌ای که اخیرا از سوی داعش منتشر شده، مسوولیت این حمله را به عهده گرفته است. همان روز عراق با دو حمله روبه‌رو شد که این گروه تروریستی باز هم مسوولیت آن را پذیرفت. در یکی از این حملات، یک عامل انتحاری به مراسم یادبودی در بغداد حمله کرد که دست‌کم 21 کشته و 46 زخمی بر جای گذاشت. انفجار یک بمب جاده‌ای هم در پایتخت عراق در همان روز به کشته‌شدن دست‌کم پنج تن و زخمی شدن 15 تن دیگر منجر شد.
پایگاه خبری اسپکتکل در ادامه چنین تحلیل می کند که این حملات تنها در شمار قربانیان تفاوت دارند و احتمالا 128 کشته پاریس بر شمار قربانیان بیروت و بغداد سایه افکنده است. با این حال سیمون اذعان می‌کند که در مجموع، خاورمیانه در اقدامات تروریستی بیشتر لطمه می‌بیند. خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی می‌نویسد: شمار قربانیان در خاورمیانه هم افزایش یافته است. از زمان ظهور گروه تروریستی داعش، حملات در بغداد تقریبا روزانه رخ می‌دهد که شامل بمب گذاری‌های جاده‌ای، انفجارهای انتحاری و ترور می‌شود.
سیمون اشاره می‌کند که ممکن است مشکل همین باشد که غرب به بسیاری از مناطق خاورمیانه به چشم مناطق خطرناک می‌نگرد که خشونت به بخشی از زندگی روزمره آنها تبدیل شده است. سیمون اینگونه نتیجه‌گیری می‌کند: در آمریکا بسیار ساده است که مطالب خبری مرتبط با بمب گذاری‌ها مطرح نشوند و حملات تروریستی‌ای که در خاورمیانه انجام می‌شوند، چیزی است که هر روز رخ می‌دهد! این حملات زمانی شوکه‌کننده می‌شود که در غرب رخ دهد، چراکه این کشورها جزو قدرت‌های جهانی هستند و درست در نقطه مقابل کشورهای مشکل‌داری قرار دارند که در حال نبرد با نیروهای رادیکال هستند.
احتمالا به باور آنها این افراد تروریست، نیروهای براندازی هستند که قصد براندازی دولت را دارند و داوطلبانه در اقدامات خشونت‌بار وارد می‌شوند تا ثابت کنند که دولت‌هایشان نمی‌توانند از مردم محافظت کنند! نگرشی از این دست موجب می‌شود بخشی از وقایع تلخ روی داده در دنیا مورد غفلت قرار گیرد. این در حالی است که داعش بیش از هر مذهب دیگری مسلمان کشته است و بیش از هر نقطه دیگری خاورمیانه را نا آرام کرده است. سوریه، عراق، لبنان و اخیرا ترکیه هم به لیست این کشورهای ناآرام اضافه شده است.
جوی ایوب، وبلاگ‌نویس لبنانی در مطلبی انتقادی از بی‌تفاوتی کشورهای غربی می‌نویسد: من از یک جامعه فرانسوی‌زبان ممتاز لبنان آمده‌ام، این بدان معناست که من همیشه فرانسه را به‌عنوان خانه دوم خود دیده‌ام. به نظر من کاملا واضح است که برای جهان، مرگ و میر مردم من در بیروت به اندازه مرگ و میر افراد دیگر در پاریس اهمیت ندارد.یک روزنامه‌نگار استرالیایی می‌گوید که این مساله زمانی آغاز شد که رهبران جهان یکی پس از دیگری بیانیه‌هایی را درباره پاریس منتشر کردند اما زمانی که به بغداد و بیروت رسیدند، سکوت اختیار کردند.
پایگاه خبری مستقل استرالیایی «نیوماتیلدا» می‌نویسد: انفجارهای لبنان با پیام توئیتری مالکوم ترنبول و یا بیانیه باراک اوباما همراه نشد و هیچ وبلاگ زنده‌ای از سوی رسانه‌های غربی و پوشش لحظه به لحظه در کار نبود و حتی هیچ هشتگ توئیتری از سوی استرالیایی‌ها برای همبستگی با مردم لبنان ایجاد نشد.
در ایران و سایر نقاط جهان نیز این موضوع به شکلی جدی بحث شد و بین هر دو طرف موافقان و مخالفانی داشت. درحالی که برخی در رسانه‌های اجتماعی هشتگ «Prayforparis» را داغ کرده بودند، برخی دیگر نیز با ابراز همدردی نسبت به هر دو حادثه هشتگ «prayforworld» را داغ کردند. حتی در این زمینه بازیگرانی همچون آنجلینا جولی در صفحه توییتر خود نسبت به عدم توجه به حادثه تروریستی بیروت واکنش نشان داد و با درگذشتگان این حادثه ابراز همدردی کرد.
در این میان روزنامه‌های آمریکایی زبان همچون هافینگتون‌پست هم به جرگه منتقدان پیوست و در این ارتباط نوشت: هر دو حادثه به فاصله 24 ساعت رخ داده است. در هر دو حادثه داعش مسوولیت عملیات را به عهده گرفته است اما به نظر می‌رسد از عمق فاجعه رخ داده شده در بیروت غفلت شده است. «الی فارس» در یادداشتی در روزنامه هافینگتون پست با عنوان «جان عرب‌ها ارزش ندارد» نوشت: «زمانی که با دوستانم در پاریس در ارتباط بودم و از آنها مکان‌های حملات تروریستی را پرسیدم، متوجه شدم یکی از این نقاط، بلواری بوده که در سال 2013 من به آنجا رفته بودم.
صبح شنبه با دو رویداد غم‌انگیز از خواب برخاستم. اول بیروتی که مورد هدف تروریست‌ها قرار گرفته بود و دیگری شهر پاریس بود که به فاصله 24 ساعت، تبدیل به هدف دوم داعشی‌ها شده بود. اما زمانی که به دو حادثه فکر می‌کردم مدام زیر لب نق می‌زدم که چرا هر دو حادثه به یک اندازه مورد توجه قرار نگرفته است. این نق مدام به شکل اکو در سرم می‌پیچید و مرا آزار می‌داد. زمانی که مردم من در بیروت کشته شدند، هیچ‌کدام از رهبران غربی نسبت به این حادثه ابراز تاسفی نکردند و حتی اقدام به محکوم کردن آن نیز نکردند.
اوباما زمانی که از حمله پاریس سخن می‌راند گفت، حمله پاریس، حمله علیه بشریت بوده است اما هرگز کلامی در مورد حادثه بیروت نگفت. با خود می‌اندیشیدم منظور باراک اوباما کدام بشر است؛ آیا برخی بشرها بشرترند؟ اوباما از کدام بشر سخن می‌گوید. زمانی که مردم من کشته شدند هیچ‌کس پرچم لبنان را به سر و صورت خود نکشید یا فیس‌بوک قابلیت رنگی کردن عکس‌ها را با پرچم لبنان نداد. در عوض بودند آدم‌های دون‌شانی که از حملات داعش علیه مردم لبنان حمایت کردند. کافی است به توییتر افرادی همچون «اوِرِت استرن» بروید که به خاطر حمله به لبنان جشن گرفته بودند و تازه این جمهوری‌خواه تندرو قرار است در آینده‌ای نه‌چندان دور خود را نامزد سنا کند».
گفتنی است به جز هافینگتون پست، سایت‌ها و مجلات دیگری هم بودند که به تبعیض آشکار پوشش خبری دو رویداد واکنش نشان دادند. در حالی که جریان رسانه‌ای اصلی آمریکا پوشش لحظه به لحظه از حملات پاریس داشتند، رسانه خبری اسپکتکل به دنبال حل این مساله بوده که چرا حملات و بمب‌گذاری‌ها در عراق و لبنان از سوی جامعه آمریکا تقریبا بدون توجه باقی مانده است.رسانه خبری اسپکتکل تاکید دارد که تقریبا در همان روز وقوع حملات پاریس، لبنان نیز با حمله‌ای تروریستی روبه‌رو شده بود. خاویر سیمون در مطلبی با عنوان «در پی حملات پاریس، آیا رسانه‌های جریان اصلی تهدید گسترده‌تر داعش را تضعیف می‌کنند؟» می‌نویسد: در پی بمب‌گذاری انتحاری داعش در جنوب بیروت، جمعه گذشته یک روز عزای عمومی در لبنان اعلام شد؛ حمله‌ای که دست‌کم 43 کشته و 28 زخمی بر جای گذاشت.
در بیانیه‌ای که اخیرا از سوی داعش منتشر شده، مسوولیت این حمله را به عهده گرفته است. همان روز عراق با دو حمله روبه‌رو شد که این گروه تروریستی باز هم مسوولیت آن را پذیرفت. در یکی از این حملات، یک عامل انتحاری به مراسم یادبودی در بغداد حمله کرد که دست‌کم 21 کشته و 46 زخمی بر جای گذاشت. انفجار یک بمب جاده‌ای هم در پایتخت عراق در همان روز به کشته‌شدن دست‌کم پنج تن و زخمی شدن 15 تن دیگر منجر شد.
پایگاه خبری اسپکتکل در ادامه چنین تحلیل می کند که این حملات تنها در شمار قربانیان تفاوت دارند و احتمالا 128 کشته پاریس بر شمار قربانیان بیروت و بغداد سایه افکنده است. با این حال سیمون اذعان می‌کند که در مجموع، خاورمیانه در اقدامات تروریستی بیشتر لطمه می‌بیند. خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی می‌نویسد: شمار قربانیان در خاورمیانه هم افزایش یافته است. از زمان ظهور گروه تروریستی داعش، حملات در بغداد تقریبا روزانه رخ می‌دهد که شامل بمب گذاری‌های جاده‌ای، انفجارهای انتحاری و ترور می‌شود.
سیمون اشاره می‌کند که ممکن است مشکل همین باشد که غرب به بسیاری از مناطق خاورمیانه به چشم مناطق خطرناک می‌نگرد که خشونت به بخشی از زندگی روزمره آنها تبدیل شده است. سیمون اینگونه نتیجه‌گیری می‌کند: در آمریکا بسیار ساده است که مطالب خبری مرتبط با بمب گذاری‌ها مطرح نشوند و حملات تروریستی‌ای که در خاورمیانه انجام می‌شوند، چیزی است که هر روز رخ می‌دهد! این حملات زمانی شوکه‌کننده می‌شود که در غرب رخ دهد، چراکه این کشورها جزو قدرت‌های جهانی هستند و درست در نقطه مقابل کشورهای مشکل‌داری قرار دارند که در حال نبرد با نیروهای رادیکال هستند.
احتمالا به باور آنها این افراد تروریست، نیروهای براندازی هستند که قصد براندازی دولت را دارند و داوطلبانه در اقدامات خشونت‌بار وارد می‌شوند تا ثابت کنند که دولت‌هایشان نمی‌توانند از مردم محافظت کنند! نگرشی از این دست موجب می‌شود بخشی از وقایع تلخ روی داده در دنیا مورد غفلت قرار گیرد. این در حالی است که داعش بیش از هر مذهب دیگری مسلمان کشته است و بیش از هر نقطه دیگری خاورمیانه را نا آرام کرده است. سوریه، عراق، لبنان و اخیرا ترکیه هم به لیست این کشورهای ناآرام اضافه شده است.
جوی ایوب، وبلاگ‌نویس لبنانی در مطلبی انتقادی از بی‌تفاوتی کشورهای غربی می‌نویسد: من از یک جامعه فرانسوی‌زبان ممتاز لبنان آمده‌ام، این بدان معناست که من همیشه فرانسه را به‌عنوان خانه دوم خود دیده‌ام. به نظر من کاملا واضح است که برای جهان، مرگ و میر مردم من در بیروت به اندازه مرگ و میر افراد دیگر در پاریس اهمیت ندارد.یک روزنامه‌نگار استرالیایی می‌گوید که این مساله زمانی آغاز شد که رهبران جهان یکی پس از دیگری بیانیه‌هایی را درباره پاریس منتشر کردند اما زمانی که به بغداد و بیروت رسیدند، سکوت اختیار کردند.
پایگاه خبری مستقل استرالیایی «نیوماتیلدا» می‌نویسد: انفجارهای لبنان با پیام توئیتری مالکوم ترنبول و یا بیانیه باراک اوباما همراه نشد و هیچ وبلاگ زنده‌ای از سوی رسانه‌های غربی و پوشش لحظه به لحظه در کار نبود و حتی هیچ هشتگ توئیتری از سوی استرالیایی‌ها برای همبستگی با مردم لبنان ایجاد نشد.
ارسال نظر