رسم اعتماد
ملیحه ابراهیمی پخش زنده 8 ساعت جلسات علنی مجلس از صدا و سیمای جمهوری اسلامی به مدت چهار روز، با موضوع بررسی رای اعتماد به کابینه پیشنهادی دولت یازدهم، نه تنها برنامه‌های رسانه ملی را تحت‌الشعاع قرار داد؛
بلکه به دلیل «غیرمنتظره» بودن این رویداد در ایران، مدتی است بحث داغ محافل تخصصی، غیرتخصصی، رسانه‌های داخلی و خارجی و حتی مردم کوچه و بازار شده است. افکارعمومی که برای نخستین بار شاهد و ناظر بر فعالیت نمایندگان خود در صحن علنی مجلس بودند به اندازه کافی از دیدن این صحنه‌های زنده هیجان زده شده بودند، حال آنکه در این بحث‌ها شما به عنوان یک شهروند ایرانی که سال‌ها است تنها شاهد بخشی از مذاکرات صحن علنی مجلس، آن هم به انتخاب صدا و سیما بودید، با ادبیات سیاسی‌ای مواجه می‌شوید که در برخی موارد از واژگان نامناسب نیز استفاده می‌شود، این نیز موضوعی «غیرمترقبه» بود که بر آن «غیرمنتظره» افزود و جامعه ایرانی را با ابعاد دیگری از ادبیات سیاسی که شاید در سال‌های گذشته رواج بیشتری در کشور داشت، آشنا کرد. مردم از یک سو با دیدن نمایندگان شهرشان و جدال‌ها و بحث‌ها و حاشیه‌های پر سر و صدای مجلس هیجان زده می‌شدند و شاید از سوی دیگر از غلبه احساسات و حاشیه‌ها، مباحث غیرمرتبط بر بخشی از مباحث کارشناسی متاثر و متعجب‌تر شدند. به هر حال،جریان بررسی رای اعتماد به کابینه حسن روحانی در مجلس در نوع خود بی‌نظیر بود، چه از نظر مباحث مطرح‌شده و چه از این نظر که از تلویزیون پخش شد. شاید انبوه تحلیل‌های رسانه‌های دو جریان سیاسی در کشور را بتوان شاهد دیگری بر اهمیت این موضوع دانست. به صورتی که رصد سایت‌های خبری و برنامه‌های تلویزیونی داخلی و حتی شبکه‌های خبری خارجی نشان می‌داد که محور اغلب اخبار و برنامه‌های رسانه‌ها در آن هفته و حتی هفته بعد از آن، مذاکرات مجلس و صحبت‌های نمایندگان مخالف و موافق و بررسی و حتی انتقاد نسبت به این موضوعات بود.
به این منظور برای کالبدشکافی بیشتر این موضوع به سراغ نمایندگان مجلس رفتیم تا با ابعاد بیشتری از این رویداد مهم در ایران که برای نخستین بار به وقوع پیوست، آشنا شویم.