رویای خیابانی دوکاتی

واقعا دشوار است که بگوییم جدیدترین محصول رونمایی شده از سوی دوکاتی برای پیست طراحی شده یا خیابان. خود دوکاتی می‌گوید که این یک موتورسیکلت شهری است و نامش را هم KH۹ پانیگاله گذاشته است. خوب که به آن دقت کنید در زیر پوسته رنگ آمیزی شده آن همان موتورسیکلت ۱۲۹۹ رویایی را می‌بینید که برای پیست طراحی شده بود. پانیگاله در واقع مدل شهری شده دوکاتی ۱۲۹۹ است. در اولین نگاه تغییری که به چشم می‌آید عوض شدن جای اگزوز موتورسیکلت است. آنها اگزوز را از جای همیشگی‌اش یعنی کنار زین به بخش پایینی موتورسیکلت آورده‌اند.

واقعا دشوار است که بگوییم جدیدترین محصول رونمایی شده از سوی دوکاتی برای پیست طراحی شده یا خیابان. خود دوکاتی می‌گوید که این یک موتورسیکلت شهری است و نامش را هم KH9 پانیگاله گذاشته است. خوب که به آن دقت کنید در زیر پوسته رنگ آمیزی شده آن همان موتورسیکلت 1299 رویایی را می‌بینید که برای پیست طراحی شده بود. پانیگاله در واقع مدل شهری شده دوکاتی 1299 است. در اولین نگاه تغییری که به چشم می‌آید عوض شدن جای اگزوز موتورسیکلت است. آنها اگزوز را از جای همیشگی‌اش یعنی کنار زین به بخش پایینی موتورسیکلت آورده‌اند. البته با هنرمندی که خاص ایتالیایی‌ها است آن را درون قاب زیر طبق مخفی کرده‌اند. این مخفی کاری هم به دلیل زیبایی ظاهری است و هم برای بهبود آیرودینامیک انجام شده است.

برای انجین این موتورسیکلت از یک بلوک ۴ سیلندر استفاده شده است. این بلوک می‌تواند ۲۰۰ اسب بخار قدرت تولید کند که تقریبا ۲۰ اسب بخار از مدل مسابقه‌ای کمتر است. اما اصلا تصور نکنید قدرت کمی برای یک موتورسیکلت است. برای آنکه تصویر بهتری از این قدرت داشته باشید کافیست بدانید که موتور خودرو تندر ۹۰ با شتاب خوبی که دارد تنها ۱۰۵ اسب بخار قدرت دارد. به موتورسیکلت خودمان بازگردیم. این موتور گشتاوری معادل ۱۴۴ نیوتن متر نیز تولید می‌کند. برای شاسی از آلیاژ آلومینیوم استفاده شده است. با این تفاوت که آن را در مقایسه با مدل مسابقه‌ای، تقویت‌شده‌تر ساخته‌اند. دلیل اینکه شاسی این مدل تقویت شده این است که موتورهای مسابقه‌ای در مسیرهای هموار پیست تردد می‌کنند اما یک موتورسیکلت شهری هم سال‌های بیشتری باید کار کند و هم مسیرهایی که طی می‌کند الزاما مسطح و هموار نیستند. برای همین به شاسی قوی‌تری نیاز دارد. تقویت شاسی موجب شده تا وزن موتورسیکلت در مقایسه با مدل ۱۲۹۹ استاندارد بیشتر شود. این موتور‌سیکلت ۱۷۱ کیلوگرم وزن دارد که پنج کیلوگرم سنگین تر از مدل مسابقه‌ای است. تغییر مهم دیگری که در مدل شهری این موتورسیکلت ایجاد کرده‌اند افزایش قطر دیسک‌های ترمز بوده است. یک موتورسوار شهری ممکن است مهارت لازم برای ترمزگیری با این موتورسیکلت فوق سریع را نداشته باشد. به همین دلیل مهندسان دوکاتی با بزرگ کردن دیسک‌های ترمز احتمال بروز حادثه را کاهش داده‌اند. در واقع تاخیر احتمالی ترمزگیری از سوی راکب آماتور را با افزایش قدرت ترمزها جبران کرده‌اند.

برای گیربکس آن از یک گیربکس شش دنده نیمه اتوماتیک استفاده شده است. یعنی تعویض دنده به‌صورت پایی و از سوی موتورسوار انجام می‌گیرد اما نیازی به کلاچ گرفتن نیست. یکی از ویژگی‌های این گیربکس این است که اگر در سرعت بالا ناگهان ترمز کرده یا به هر روشی سرعت کاهش پیدا کند، دنده‌ها به‌طور خودکار سنگین می‌شوند تا از آسیب رسیدن به گیربکس و خرد شدن دنده‌ها جلوگیری به عمل‌ آید. این مجموعه قدرتمند می‌تواند در مدت زمان ۸/۲ ثانیه موتورسیکلت را به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برساند. همچنین سرعت نهایی آن هم ۲۲۰ کیلومتر در ساعت است که نسبت به مدل مسابقه‌ای ۱۵ کیلومتر کمتر شده است.