گران‌ترین کارواش‌های  دنیا
خیلی‌ها ترجیح می‌دهند خودرویشان را در حیاط پشتی، کنار جوی آب یا دریاچه‌ای بشویند و بی‌جهت پول خرج نکنند، اما آنهایی که آن‌قدر پول دارند که فراری، بوگاتی یا مازراتی بخرند، خودروهایشان را نه فقط به کارواش، بلکه به یک استحمام تمام‌عیار با انواع مراقبت‌ها و تقویت‌کننده‌ها می‌فرستند؛ حمام‌هایی مانند کارواشی در کرک‌کاردلی اسکاتلند (به نام Ultimate Shine و به معنای درخشش نهایی) که شست‌و‌شوی هر خودرو در آن 100 هزار پوند -150 هزار دلار- آب می‌خورد: 4 تا 5 برابر قیمت خودرویی مانند مرسدس بنز، پورشه یا شورلت، اما از نظر صاحب یک فراری یا لامبورگینی مدل 2013، این رقم ارزشش را دارد که خودروی قرمز جیغش چنان برق بزند که از دو فرسخی چشم‌ها را کور کند. پل ویلکینز، مالک این کارواش که خود اصل کار را به عهده دارد، می‌گوید این کارواش به کار کسانی که فورد فیستای خود را کنار خیابان پارک می‌کنند نمی‌آید و پذیرای صاحبان خودروهای چندصدهزار دلاری است که در پارکینگ‌هایی میلیون دلاری آرام گرفته‌اند و دمای محیطشان کنترل‌شده است. ویلکینز در سال فقط فرصت شستن 3 خودرو را دارد. او کار را با شست‌و‌شوی سانتی‌متر به سانتی‌متر بدنه و چرخ‌ها و سپس استریل کردن آنها آغاز می‌کند. سپس براق‌ کردن (به اصطلاح پالیش زدن) را شروع می‌کند. وجب به وجب را از هر لکه‌ای پاک می‌کند، پروسه‌ای پرزحمت که ممکن است تا 1 ماه طول بکشد. ویلکینز می‌گوید: بعضی نقطه‌ها را تا صد بار پاک می‌کند تا از همه‌چیز مطمئن شود. مرحله اصلی آخر واکس زدن است. او واکسش را از درختی در برزیل تهیه می‌کند که جای دقیقش یک راز است و هر قوطی آن 65 هزار پوند قیمت دارد. کارواش او برای فصول مختلف واکس‌های متفاوتی پیشنهاد می‌کند که با توجه به نوع آسیب‌ها از بدنه محافظت می‌کنند. ویلکینز می‌گوید: «هر خودرو شرایط خاصی دارد، اما به هر حال من برای این 100 هزار پوند تا آنجا که لازم باشد، وقت می‌گذارم. من یک ایده‌آلیست هستم و گاهی ماه‌ها طول می‌کشد تا سوئیچ را به صاحبش برگردانم.» آنهایی که این‌جور کارواش‌ها برایشان گران است، می‌توانند واکس 97 هزار دلاری GRV Goldrally بخرند و خود اتومبیلشان را برق بیندازند و 50 هزار دلار جلو بیفتند. اگر خودرویی 2 میلیون دلاری داشته باشید و بخواهید آن را در برگ گل بپیچید، همیشه هم مجبور نیستید 150 هزار دلار بپردازید. کارواش‌های لوکس ارزان‌قیمت‌تر از این کم نیستند. اگرچه اجرت 10 تا 15 هزار دلاری برای یک وعده شست‌وشوی خودرو هم از نظر اغلب مردم دیوانه‌گی است. گورشارن ساهوتا، 30 ساله و دانشجوی بریتانیایی رشته حسابداری است که برای هر بار شستن خودرو 250 ساعت وقت صرف می‌کند و چندین هزار دلار پول می‌گیرد. او با دقت تمام نقطه به نقطه خودرو را می‌شوید و می‌ساید و با یک اسکنر الکتریکی میکروسکوپی 5 هزار دلاری رد هر لکه یا خش را در بدنه می‌گیرد و از بین می‌برد. او هم از واکسی برزیلی برای مرحله آخر استفاده می‌کند که هر قوطی‌اش 12 هزار دلار قیمت دارد. پروسه شست‌وشوی خودرو حول و حوش 4 هفته طول می‌کشد و دست‌کم 10 هزار دلار هزینه برمی‌دارد. برخی دیواره‌های گاراژ او در دربی انگلستان پوشیده از کاشی خاص و گرانقیمتی است که از ایتالیا وارده شده است. ساهوتا که خود یک فولکس واگن از مد افتاده دارد و این کار را از بچگی و با شستن خودروی پدر و همسایه‌ها آغاز کرده است می‌گوید: «آنها هیچ پولی به من نمی‌دادند و من از شستن خودروهایشان لذت می‌بردم». او تا امروز صدها خودروی چندصد هزار دلاری، از جمله خودروهای فرمول 1 را تمیزتر از روز اولش تحویل صاحبانشان داده که معروف‌ترین چهره‌های سینما، موسیقی و ورزش هم در میانشان بوده‌اند. سوهاتا برای کسانی که می‌خواهند تمیزکاری را خودشان انجام دهند، توصیه‌هایی دارد: از بالا به پایین بشویید؛ از آب کف‌آلود گرم استفاده کنید؛ به جای اسفنج از پشم بره استفاده کنید که قیمت زیادی هم ندارد (8 پوند در بریتانیا)؛ برای شستن بدنه و تایرها از دستمال یا پارچه‌های یکسان استفاده نکنید و بالاخره اینکه عجله نکنید و از شستن خودروی خود لذت ببرید. کارواش مونزا اولتیمیت (Monza Ultimate) در دوبی حمام خودروی دیگری است که برای یک بار شست‌وشوی خودرو در حدود 10 هزار پوند از صاحبش طلب می‌کند. شستن خودرو در این کارواش 1 هفته طول می‌کشد. سرعت بیشتر این کارواش نسبت به دو نمونه قبلی به دلیل فناوری‌های پیشرفته‌ای است که در آن به کار گرفته می‌شود. این کارواش از فناوری نانو برای تمیز کردن خودروها بهره می‌گیرد که در جریان آن انگشت برهنه انسان هرگز خودرو را لمس نمی‌کند؛ دمای آب، فشار و هر عامل دیگری با دقت کنترل می‌شود تا پروسه شست‌وشو به بهترین نحو کامل شود. کارکنان این کارواش برای آگاهی از نحوه رفتار با خودرو و شست‌وشوی آن، هریک 6 ماه آموزش دیده‌اند. مالکان و متخصصان فعال در این کارواش‌ها می‌گویند: آب معمولی حاوی املاحی است که پس از شست‌وشو و خشک شدن خودرو لکه‌هایی روی بدنه باقی می‌گذارد، مانع درخشش خودرو می‌شود و حتی ممکن است بر اثر فعل و انفعالات شیمیایی به رنگ بدنه آسیب برساند، اما یک شهروند عادی در پاسخ ممکن است بگوید اگر چند هزار دلار صرف تمیز کردن خودرویم کردم و در همان بدو خروج از کارواش پرنده‌ای روی آن فضله انداخت، چه باید کنم؟ یا اگر در شهری بزرگ با هوایی که دود و گردو‌خاک - هر چقدر هم اندک- دارد، ناگهان باران گرفت چه؟ خسارت یک لکه کوچک را در اولین پمپ بنزین چه کسی جبران می‌کند؟ تفاوت‌های خودرویی که از چنین کارواشی بیرون آمده با خودرویی که با آب لوله‌کشی یا رودخانه شسته و با واکس 20 دلاری پرداخت شده از نظر بسیاری ناچیز و نادیدنی است، اما برای یک «خورۀ» خودرو این تفاوت نه تنها بسیار بزرگ است، بلکه چنان حیاتی است که حتما ارزش خرج کردن این پول‌ها را دارد.