7هزار و 719متر برای آب
سارا مالکی کوه رفتن و کوهنوردی جذبه‌ای دارد که درست بعد از صعود نخستین قله، قلب انسان را آرام نمی‌گذارد؛ جذبه‌ای که انسان را به دوردست‌ترین و دورافتاده‌ترین نقطه‌های زمین می‌کشاند تا هر بار با قرار گرفتن در مقابل بزرگی کوه باور کند که با تمام ضعف‌هایش توانسته است خطراتی را پشت‌سر بگذارد و کاری بزرگ انجام دهد. کوه رفتن می‌تواند یک کوهپیمایی ساده در یک آخر هفته باشد یا صعودی به بزرگی و به بلندای هیمالیا. حالا کوهنوردانی از شهرهای مختلف کشورمان پس از گذراندن آزمون‌های فراوان دور هم جمع شده‌اند تا تجربه‌هایی تازه درهیمالیا نوردی به ثبت برسانند. این کوهنوردان که حتما روزی کوهنوردی را از قله‌ای در شهرهایشان آغاز کرده‌اند، نخستین ماه از تابستان امسال را در دامنه‌های هیمالیا در چین خواهند گذراند تا به مقاصد اصلی خود؛ یعنی قله‌های «کنگور» و «موستاق آتا» برسند.
کنگور که در دنیا به سرسختی شهره است و تا‌کنون کمتر کوهنوردی را به حریم قله ۷ هزار و ۷۱۹ متری خود پذیرفته است، تا چند روز آینده میزبان هشت کوهنورد از ایران خواهد بود. این هشت کوهنورد که تلاشی چند ماهه برای آمادگی این صعود داشته‌اند با شعار «حفاظت از کوه‌ها برای تامین آب» و «حمایت از کودکان نقص ایمنی» تلاش یک ماهه خود برای صعود به این قله را به زودی آغاز می‌کنند تا توانایی خود را در کوهی به سرسختی کنگور محک بزنند. موستاق آتا نیز یکی دیگر از مقاصد هیمالیا نوردانی از ایران است. قله‌ای با ارتفاع ۷ هزار و ۴۵۶ متر ارتفاع که ویژگی‌های خاص خود را برای صعود دارد. این تیم نیز با شعاری مشابه برای صعود این قله عزم کرده است.
اگرچه قرار گرفتن بر فراز قله‌ای که بیش از 7 هزار متر ارتفاع دارد تجربه‌ای متفاوت و ماندگار برای هر کوهنوردی به شمار می‌رود، اما توجه به مساله کم‌‌آبی و کودکانی که از بیماری نقص سیستم دفاعی بدن رنج می‌برند، نشان می‌دهد که «قله» تنها هدف برای این دو تیم نیست و آنها مشکلاتی را که در اطرافشان جریان دارد به خوبی درک می‌کنند و حتی برای آن کوهنوردی می‌کنند. ورزشکاران این رشته بر خلاف اینکه در جامعه کمتر دیده می‌شوند، جامعه خود را به خوبی می‌بینند و با امید حل شدن مشکلات این جامعه شعارهایی را با خود با قله‌ها می‌برند؛ شعارهایی که به دعاهایی می‌مانند که قرار است در ارتفاعاتی بسیار بلند، آنجا که سکوتی بی‌نهایت انسان را به آسمان نزدیکتر می‌کند، در فضا جاری شوند تا شاید انسان‌هایی بر روی زمین دیده شوند.
آری، کوهنوردی جذبه‌ای دارد که انسان را رها نمی‌کند؛ جذبه‌ای که گاه جان انسان را می‌گیرد و گاه تجربه‌هایی از زندگی را برای او ثبت می‌کند که غیرقابل وصف است. امید به اینکه جذبه کنگور و موستاق آتا، تجربه‌ای شیرین برای کوهنوردانی باشد که خود را در این دو کوه سرسخت محک خواهند زد.