تنـها دروازه‌بان دنیـا که عاشقـانه  در دروازه ایستاد تا گل بخورد!‌
عاطفه چهره‌گشا علیرضا حقیقی، دروازه‌بانی که در بین بهترین دروازه‌بان‌های جا‌م‌جهانی قرار گرفت و سیزدهمین دروازه‌‌بان برتر این جا‌م‌جهانی شناخته شد به دیدار کودکانی رفت که برای زندگی می‌جنگند و قهرمانان واقعی میدان زندگی هستند. این دروازه‌‌بان خوش قامت آسیایی که پیش از این نیز از محک دیدار کرده بود، روز یکشنبه 15 تیر ماه 1393 بار دیگر به محک آمد و پس از اهدای پیراهن دروازه‌بانی‌اش به فرزندان محک که در مقابل تیم آرژانتین به تن کرده بود در یک مسابقه نمادین آن هم از نوع پنالتی‌اش، روبه‌روی قهرمانان محک ایستاد و بارها شاهد باز شدن دروازه‌‌اش شد، تا با هر بار عبور توپ از خط دروازه، لبخندی پر از شادی و امید به سلامتی بر لب فرزندان محک بنشاند و یکبار دیگر همه دنیا با محک هم‌باور شوند که «سرطان پایان کودکی نیست...»
حضور همراهان رسانه‌ای در محک
مهندس آراسب احمدیان، مدیرعامل موسسه خیریه محک در کنفرانس خبری که با حضور تعداد زیادی از یاوران محک در رسانه‌ها برگزار شد، ضمن خیر مقدم به اهالی رسانه و دروازه‌بان تیم‌ملی فوتبال ایران به مفهوم مسوولیت اجتماعی افراد جامعه اشاره کرد و گفت:«همه انسان‌هایی که در یک جامعه زندگی می‌کنند، نسبت به مسائل جامعه مسوول هستند و در این بین افراد سرشناس نیز با عمل به مسوولیت اجتماعی خود می‌توانند توجه جامعه را به امور خیریه سوق دهند.» احمدیان در ادامه به سابقه حضور علیرضا حقیقی در محک و همراهی او با کودکان مبتلا به سرطان اشاره کرد و گفت: «جا‌م‌جهانی بهانه‌ای شد تا دروازه‌بان تیم‌ملی، باردیگر به محک بیاید و با کودکان مبتلا به سرطان فوتبال بازی کند و از کودکانی که سرم در دست دارند و با امید با سرطان می‌جنگند، گل بخورد. این حضور نشانه‌ای است از مسوولیتی که ایشان به فرزندان محک حس می‌کنند و شور و شوقی که به واسطه این رویداد در بین کودکان بستری در بیمارستان محک ایجاد می‌شود، قابل وصف نیست و تا روزها و هفته‌ها ادامه می‌یابد.»pic1
مقاومت و امید کودکان محک سرمشق من است
در ادامه این نشست، علیرضا حقیقی، دروازه‌بان ایران در بازی‌های جا‌م‌جهانی برزیل، ضمن ابراز خوشحالی از حضور دوباره‌ در میان کودکان مبتلا به سرطان گفت: «از تمامی رسانه‌ها و افرادی که در هیاهوی زندگی کودکان مبتلا به سرطان را از یاد نمی‌برند، تشکر می‌کنم و وظیفه هر کسی هست که به مردم خود کمک کند و همه در این اقدام شریک هستند. من از خیلی وقت پیش با محک آشنا شدم و به اینجا و فضای پر از امیدش دلبسته شدم. من وقتی به محک می‌آیم، حال خوبی دارم و امید دوباره به زندگی پیدا می‌کنم و این حس خوب را مدیون کودکان محک هستم و این حال خوب به این دلیل است که همیشه بچه‌های محک را در عین بیماری شاد و پر امید می‌بینم. به نظر من مهم‌ترین نقطه تمایز محک این است که بر خلاف آنچه ممکن است، از بیرون تصور شود، وقتی کسی به محک می‌آید، با دنیایی از امید به زندگی و شادی مواجه می‌شود و می‌تواند این شعار را که سرطان پایان کودکی نیست، به چشم ببیند و من از اینکه در کشورم جایی هست که کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌های آنها هم از نظر درمانی و هم روحی و هم رفاهی با بهترین و با کیفیت‌ترین خدمات رفاهی و درمانی دوره درمان را می‌گذرانند، افتخار می‌کنم. این بود که دلم خواست پیراهنی را که در پرافتخارترین بازی ایران در جا‌م‌جهانی مقابل تیم قدرتمند آرژانتین بود پوشیده بودم به کودکان قهرمانی اهدا کنم که مقاومت و امیدشان می‌تواند سرمشق خوبی برای
همه ما باشد.»pic۲
پیراهن‌های رنگی کودکان محک سفیر عشق و سلامتی
سپس علیرضا حقیقی پیراهن دروازه‌بانی خود در بازی ایران و آرژانتین را به کودکان مبتلا به سرطان محک هدیه کرد و فرزندان محک نیز پیراهنی را که برای دروازه‌بان محبوبشان نقاشی کرده بودند به او هدیه کردند.
همچنین در ادامه از پیام و پیراهن‌هایی که با یادگاری‌های کودکان مبتلا به سرطان محک نقاشی شده بود رونمایی شد تا در حرکتی نمادین، برای دروازه‌بان‌های تیم‌ملی کشورهای همبازی ایران در جا‌م‌جهانی و کشور میزبان، برزیل، ارسال شود و از این کشورها به نمایندگی از همه کشورهای شرکت‌کننده در جام به‌عنوان نمایندگان پنج قاره جهان دعوت کنند که آنها هم درجهت حمایت از کودکان مبتلابه سرطان و آگاهی‌رسانی درباره سرطان کودک، با همراهی خیریه‌ها و سازمان‌های مرتبط در کشورشان دروازه‌های نمادین عشق و امید به بهبودی و سلامتی را به روی کودکان مبتلا به سرطان سرزمینشان باز کنند.pic3
علیرضا حقیقی عاشقانه از کودکان محک گل خورد
پس از پایان این نشست، علیرضا حقیقی، دروازه‌بان تیم‌ملی ایران در چارچوب دروازه ایستاد و با به ثمر رسیدن 15 گل، کودکان محک یک‌صدا پیام «در محک کودکی ادامه دارد...» را به گوش همه مردم جهان رساندند.
کودکان قهرمان محک در میان شور و شوق تماشاچیان که همگی طرفداران پر و پا قرص مهر و نیک‌اندیشی بودند یک به یک با اعلام گزارشگر بازی وارد زمین فوتبالی مملو از امید و عشق شدند و پس از آن علیرضا حقیقی در میان تشویق کودکان محک و همراهانی که حضور داشتند به جمع آنها پیوست. دروازه‌بانی که با تمام توان تلاش کرد که بارها دروازه تیم‌ملی فوتبال ایران را در برابر تیم قدرتمند آرژانتین حفاظت کند، بارها و بارها با عشق به کودکان مبتلا به سرطان از آنها گل خورد. علی فرزند ۱۴ ساله محک که از زدن گل به دروازه‌بان تیم‌ملی به خود می‌بالید، پس از عبور توپ از دروازه ‌به سمت علیرضا حقیقی رفت و با افتخار با او دست داد. آرین که قبلا هم با حقیقی فوتبال بازی کرده بود، در آغوش او بلند بلند می‌گفت که امروز به او خیلی خوش گذشته است. دیانا فرزند ۳ ساله محک درحالی‌که تاتی‌تاتی‌کنان به سمت توپ می‌رفت، توپ را به سمت دروازه قِل داد و مهارت عجیبی می‌خواست تا حقیقی کاری کند که این توپ گل شود.
این روز پر از شادی و هیجان تا همیشه در خاطرات فرزندان قهرمان محک جاویدان شد.
کودکان مبتلا به سرطان؛ قهرمانان جا‌م‌جهانی ۲۰۱۴
سالن چندمنظوره محک چیزی از ورزشگاه مینیه‌رو برزیل کم نداشت وقتی که قهرمانان کوچک محک یکی یکی میان تشویق‌های حاضران در سالن، وارد می‌شدند، پشت توپ می‌ایستادند و دروازه‌بان قهرمان تیم‌ملی را فتح می‌کردند.
علیرضا حقیقی درباره بازی امروز می‌گوید: «گل‌هایی که امروز خوردم‌ نه‌تنها زیباترین خاطره من از محک است که بی‌شک یکی از بهترین خاطرات زندگی من خواهد بود.»
دروازه‌بان تیم‌ملی ایران با صبری تمام‌نشدنی، ساعت‌ها با کودکان محک بازی کرد، عکس گرفت و به دیدار کودکان بستری در بخش‌ها رفت تا در کنار آنها لحظاتی شاد و به‌یادماندنی را در دفتر خاطرات کودکان مبتلا به سرطان به ثبت برساند و در میان شادی‌ و تشویق همه کسانی که به کودکان مبتلا به سرطان می‌اندیشند باور کند که عشق، عشق می‌آفریند.