نمایشگاه کتاب تهران بایدها و نبایدها
احمدطهوری کارشناس نشر نمایشگاه کتاب تهران در حالی به پایان رسید که هر سال با نزدیک شدن به ایام برگزاری این نمایشگاه ناشران مختلف با رویه‌های متنوع و با دغدغه‌های جدی تری در آن شرکت می‌کنند و بعد از اتمام آن هر‌ دسته از این ناشران باید‌ها و نبایدهای بسیاری را از نحوه برگزاری آن و میزان فروش کتاب و...با خود به یادگار می‌برند. هر‌چند سال‌ها است دیگر عادت کرده ایم که نمایشگاه تهران را در قامت یک فروشگاه بزرگ کتاب با گردش مالی زیاد که امسال رقم تراکنش آن طبق گفته مسوولان امر نزدیک به 70 میلیارد تومان رسید ببینیم که این یک رخداد مبارک است، ولی با توجه به تورم موجود و افزایش نرخ کتاب و اظهارات ناشران درباره نسبت در‌صد فروش آنها به سال گذشته در‌خواهیم یافت که تفاوت فروش آنها نسبت به سال گذشته رقمی در حدود 3 تا 5 در صد است که البته این خبر نیاز به ذوق زدگی ندارد. مشکل نشر و تولید کتاب و توزیع آن و سرانه مطالعه و اقبال و اشتیاق به خرید کتاب و خواندن یا نخواندن آن در یک کلام نمایشگاه بردار نیست ! با توجه به اینکه نزدیک به 10 سال است که نمایشکاه کتاب تهران از محل سابق خود به مصلای تهران آمده اما در این سال‌ها موافقان و مخالفان کوشیده‌اند که نقاط ضعف و قوت برگزاری این نمایشگاه را به نسبت بین خود تقسیم کنند اما نکته‌ای که در این میان معمولا مغفول می‌ماند این است که بعد از پایان این نمایشگاه مشکلات صنعت نشر به کدام سمت و سویی خواهد رفت‌؟! بحث فقدان یک شبکه توزیع مدرن که سال‌ها گریبان انتشار کتاب را گرفته نیز مساله کپی رایت که امسال میهمانان خارجی در نمایشگاه در میز‌گردها و سمینار‌های سرای اهل قلم بر آن صحه گذاشتند یا میزان حقیقی سرانه مطالعه در ایران که همواره محل بحث و مناقشه میان کارشناسان و مسوولان بوده وهست و... بعد از پایان برگزاری نمایشگاه به چه سرنوشتی دچار خواهد شد‌؟!
برگزاری نمایشگاه و شرکت در آن شور و ذوق وصف ناشدنی داردو چون مردم از آن استقبال می‌کنند جای قدردانی دارد، چرا‌که اگر نگاهی به نمایشگاه بین‌المللی فرانکفورت در آلمان داشته باشیم که از استانداردهای یک نمایشگاه بزرگ تبعیت می‌کند در آنجا هم با وجود اینکه فروش مستقیم کتاب وجود ندارد و فقط محل تبادل آرا و عقد قرارداد میان پدید آورنده اثر و ناشران است، اما همین ازدحام و ترافیک در بعضی ساعت‌ها در مبادی ورودی و خروجی آن به چشم می‌خورد.در هر صورت باید پذیرفت برای بهتر برگزار شدن چنین نمایشگاهی هزاران ساعت کار اداری و کار شناسی در موسسات و نهادهای دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد تعامل سازمان شهرداری با وزارت ارشاد و حضور فعال اتحادیه ناشران در برگزاری نمایشگاه که امسال به‌طور جدی‌تری رخ داد از نکات بارز نمایشگاه بیست و هشتم بود... نمی‌توان چشم بر اتفاقات خجسته امسال در نمایشگاه بست و بی تفاوت از کنار آن گذشت بسیاری از ناشران عمومی جدا از صف طویل کتاب‌های در انتظار مجوزی که در سال‌های اخیر داشتند با ورود معاونت فرهنگی وزارت ارشاد به این قضیه که توانست به نحو مطلوب معضل برخی کتاب‌های در محاق توقیف و غیر قابل انتشار را رفع کند و نمایشگاه امسال را با شور و استقبال بیشتری مواجه نماید رضایتشان جلب شد.