حسین موسوی
عضو گروه بین‌الملل
شوک سیزدهم نوامبر به فرانسه اگر در حد ۱۱ سپتامبر نبوده باشد، کم و بیش مثل آن است. حمله به پاریس در واقع آشفتن خواب کشورهای اروپایی است که تاکنون دور از خاورمیانه، نظاره‌گر زامبی‌های داعشی بوده‌اند.

آنها هیچگاه احتمال نمی‌دادند تا این حد داعشی‌ها بتوانند به خاک کشورهای اروپایی حمله یا ماجراجویی کنند. داعش با حمله به پاریس دو هدف عمده داشته است؛ هدف نخست آن یک هدف آنی بوده که همان ایجاد رعب و وحشت در کشورهای اروپایی بوده است. به مقدار قابل توجهی این گروه توانسته به این هدف خود برسد. اما هدف دوم این گروه، ارتباط مستقیمی با موضوع ترکیب جمعیتی فرانسه دارد.

فرانسه بیشترین جمعیت عرب زبان را در بین کشورهای اروپایی دارد. از قدیم‌الایام هم بین دو رگه‌ها و فرانسوی‌های اصیل شکاف عمیق فرهنگی و اجتماعی وجود داشته است. فرانسه هرگز نتوانست این عرب زبان‌ها را به‌عنوان یک شهروند عادی بپذیرد و این استاندارد دوگانه همواره برقرار بوده است. داعش با بهره‌مندی از این شکاف توانست به فرانسه نفوذ کند و عملیات خود را به سرانجام برساند.

در واقع تامین هدف دوم داعش، که کمی زمان می‌برد، دامن زدن به این شکاف‌های قومیتی و مذهبی است که می‌تواند فرانسه را به بشکه‌ای از باروت تبدیل کند. فرانسوا اولاند در سناریویی که داعش به اجرا در‌آورده، در مخمصه افتاده است. او باید جواب دندان شکنی به داعش بدهد. این امر ممکن است به شکاف بیشتر عرب زبان‌ها و فرانسوی‌ها منجر شود. اگر هم مانند ماجرای شارلی ابدو از کنار موضوع بگذرد، ممکن است در دام راستگرایان افراطی بیفتد. داعش توپ را به زمین اولاند انداخته است حرکت بعدی او می‌تواند تعیین‌کننده باشد