از صعود تا سقوط آخرین پرواز
صبح روز یکشنبه، نوزدهم مرداد سال 93، تمام مسافران پرواز 5915 طبس خودشان را به فرودگاه مهرآباد تهران رساندند، به جز یکی از مسافران که بعدتر مشخص شد به علت ماندن در ترافیک امکان سوارشدن به هواپیما را از دست داده است، مابقی سوار آنتونوف 140 اوکراینی شدند، مهماندار پشت میکروفن رفت و برای تک تک مسافران پرواز 5915 هواپیمایی سپاهان آرزوی سفری خوش کرد و.... ساعت 9:18 ایران 140 یا همان آنتونوف 140 اوکراینی با وزن 13 تنی‌اش از باند فرودگاه مهرآباد جدا شد و اوج گرفت اما هنوز چند دقیقه از پرواز نگذشته بود که نقص فنی هواپیما خودش را به خلبان نشان داد و او درخواست فرود اضطراری را به برج مراقبت داد و اجازه اش را نیز گرفت، کاپیتان ارتفاعش را کم کرد، حالا دیگر مسافران متوجه اوضاع شده بودند و ترس وجود تک تکشان را فرا گرفته بود، وحشتی که در کمتر از چهار دقیقه بعد به پایان رسید. آنتونوف 140 با 48 سرنشین به زمین افتاد و پس از جدا شدن دمش از بدنه به دیوار کارخانه شیشه‌سازی مینا برخورد کرد و متوقف شد.
همه چیز سوخت!
چند دقیقه بعد دستگاه‌های امدادی و انتظامی با عبور از میان انبوه جمعیتی که مشغول تماشا و فیلمبرداری از حادثه بودند به محل رسیدند و عملیات امدادرسانی و اطفای حریق آغاز شد، شعله‌های حریق آنقدر گسترده بود که از همان ابتدا برخی مسوولان خیال خودشان و خبرنگاران را راحت کرده و از مرگ تمامی خدمه و سرنشینان پرواز ساعت 9:18 تهران - طبس خبر دادند، خبری که با مشخص شدن تعداد سرنشینان هواپیما شمار کشته‌شدگانش48 تن اعلام شده بود اما دقایقی بعد آمبولانس‌های اورژانس و بالگرد هوایی 11 نفر را به بیمارستان‌های پیامبران، امام خمینی(ره) و یکی از مراکز درمانی نزدیک به محل حادثه منتقل کردند، انتقال مصدومان به مراکز درمانی دو احتمال را در ذهن خبرنگاران و مخاطبان اخبار به وجود آورد؛ احتمال نجات یافتن تعدادی از سرنشینان هواپیما یا آسیب دیدن شماری از عابران و کارگران کارخانه شیشه مینا. این احتمال تا حدود یک ساعت پس از حادثه ذهن بسیاری از پیگیران خبر سقوط هواپیما از جمله خانواده مسافران و خدمه هواپیما را به خود مشغول کرد و همزمان با آن اخبار و آمار ضد و نقیضی هم که از تعداد کشته شدگان و مصدومان از زبان مسوولان مختلف شنیده می‌شد بیشتر اوضاع را پیچیده کرده بود تا اینکه سرانجام شمار قطعی کشته شدگان این حادثه در همان محل 37 نفر اعلام شد، آماری که به تایید سازمان پزشکی قانونی نیز رسید و البته ساعتی بعد دو مصدوم دیگر نیز به دلیل شدت جراحات جان خود را از دست دادند تا آمار نهایی قربانیان آنتونوف 140 به 39 نفر و آمار مجروحانش نیز به 9 نفر برسد. 9 مصدوم حادثه سقوط هواپیما شانس زیادی داشته اند که تا پیش از انفجار هواپیما، خودشان را از شکستگی قسمت عقب هواپیما به بیرون پرتاب کرده بودند.
جعبه سیاه پیدا شد
حدود یک ساعت پس از اتمام عملیات امدادرسانی و خارج کردن اجساد، تیم‌های بازرسی دو جعبه سیاه هواپیما را در حالی که آسیب چندانی به آنها نرسیده بود پیدا کردند و همزمان با آن تیم‌های آتش نشانی که ساعتی قبل در حال اطفای حریق بدنه 22.5 متری هواپیما بودند، با کمک جرثقیل دم جدا شده هواپیما را از وسط بلوار شیشه مینا به گوشه‌ای از خیابان منتقل کردند تا محدودیت ترافیکی پلیس راهور در آن منطقه لغو شود.
عصر همان روز، حسن روحانی در مقام رئیس‌جمهور، وزرای راه و بهداشت را مامور رسیدگی به علت سقوط و حادثه‌دیدگان کرد و دستور لغو پرواز تمامی هواپیماهای ایران ۱۴۰ را صادر کرد و پس از آن نیز اظهار نظرات عجیبی از سوی برخی افراد غیر‌مرتبط مطرح شد که از جمله آن می‌توان به ادعای سرپرست باشگاه سپاهان درخصوص منع پرواز این هواپیما پس از ساعت ۸:۳۰ صبح آن روز و نیز سخنان حسین طلا، نماینده مجلس شورای اسلامی درخصوص نداشتن مجوز پرواز برای آنتونوف در دمای بالای ۴۰ درجه سانتیگراد اشاره کرد!
24 ساعت بعد
۲۴ ساعت پس از سقوط، اوضاع عادی است، بلوار شیشه مینا خلوت شده و دیگر از ازدحام جمعیت روز یکشنبه خبری نیست، تنها عابران و سرنشینان خودروهای عبوری هنگام عبور از محل سقوط نگاهی به دوده‌های سیاه رنگ روی دیوار می‌اندازند و بعضی با دست چیزهایی را به هم نشان می‌دهند، بیمارستان پیامبران و امام خمینی(ره) خلوت‌تر از روز قبلش شده و دیگر کسی با صورت گریان و صدای لرزان به دنبال مسافرش نمی‌گردد، اغلبشان در جست‌وجوی مسافرشان به پزشکی قانونی و ۳۷ جسد مجهول‌الهویه رسیده‌اند و منتظرند تا پس از حداقل ۴۸ ساعت جسد نزدیکانشان شناسایی شود و آن را تحویل بگیرند.
امروز شهروندان دغدغه دیگری هم دارند و آن ضریب امنیت پروازها است، احساس خطر از پرواز با هواپیما بار دیگر به سراغ مردم آمده و باید دید مسوولان سازمان هواپیمایی برای رفع این دلنگرانی چه کار خواهند کرد.