فوتبال ایران به یک رنسانس اقتصادی نیاز دارد

رضا خدادادی

بازگشتی توفانی به فوتبال ایران داشت. اگرچه رشته حیاتش با قعرنشینی پرسپولیس به مو رسید، اما پاره نشد تا در یکی از دراماتیک‌ترین فصل‌های باشگاه بزرگ پایتخت حدفاصل فرش تا عرش را طی کرده و تا یک قدمی قهرمانی پیش رود. برانکو و تیمش قهرمان نشدند، اما به گفته خودش هم او و هم شاگردانش و هم هواداران آن حس قهرمانی داشتند. با او از اتفاقات پایان فصل گفتیم و اینکه چقدر اشتباهات خودش را در از دست رفتن قهرمانی پر رنگ می‌بیند.

منتقدان و موافقان پرسپولیس روی یک موضوع اتفاق‌نظر دارند و آن‌هم اینکه پرسپولیس در این فصل 10نفره بازی کرد و نیمکت قوی‌ای نداشت و در برخی پست‌ها مشکلاتی داشتید که منجر به از دست رفتن قهرمانی شد.

در فوتبال هیچ چیز کامل نیست؛ به همین خاطر است که مشکلات پدیدار می‌شوند. یک تیم فوتبالی از ۳۰ نفر تشکیل می‌شود نه ۱۰نفر. شخصیت، ذهنیت و جاه‌طلبی همه این افراد با یکدیگر مختلف است و طبیعی است که مشکلات مختلف هم پدیدار شوند. در آغاز کار طاهری که آمد، مشکلات زیاد بود و او همچنان در حال حل کردن مشکلات است. بخشی از مشکلات برطرف شد، اما همیشه اتفاقات غیرعادی در مسیر کارمان بودند. همیشه به مشکلات نگاه می‌کنم و معتقدم مشکلات برای حل شدن است که وجود دارند و با حل کردن آنها آدم از خودش راضی می‌شود. در پرسپولیس ما با حل کردن هر مشکل قوی‌تر شدیم. فصل آینده برای ما فصل چرخش خواهد بود. پرسپولیس من در فصل آینده گزینشی شده است. باید در گزینش و آماده‌سازی بازیکنان کار کنیم چون انگیزه ما در فصل آینده حداکثرگرایی است. باید یک تیم حرفه‌ای درست کنیم که در سه جبهه بجنگد. لیگ، حذفی و آسیا برای ما انگیزه ایجاد می‌کند و به هر سه جام حمله‌ور خواهیم شد.

پس ملاک‌های شما در فصل آینده متفاوت‌تر است؟

باید تیم را قوی‌تر و ملاک‌های‌مان را بالاتر کنیم. باید کار مضاعف انجام دهیم و به شرایط مالی باشگاه ثبات ببخشیم. بهبود بخشیدن به شرایط تیم و کارمان از تکالیف اصلی ماست.

یکی از نقاطی که باید بهبود ببخشید از نظر شما دروازه پرسپولیس است و فکر نمی‌کنید اگر گلر نداشتید شاید زودتر قهرمان می‌شدید؟!

این سوال شما بدجنسانه است. باشگاه یا تیمی که می‌خواهد قهرمان شود باید در تمام نقاط نوسان نداشته باشد و درون دروازه دو دروازه‌بان باکیفیت داشته باشد. به‌خصوص در پرسپولیس که باید برای هر بازی و در هر پست دو بازیکن یا دروازه‌بان باکیفیت داشته باشد که دچار افت نشوند. باید پرسپولیسی بسازیم که از نظر تغییر شکل بازی در همه بخش‌ها یک روند مداوم رو به رشد داشته باشد.

این شکل کار نیاز به موفقیت در فصل نقل و انتقالات دارد؟

بله. در صورت عملکرد مناسب در فصل نقل و انتقالات آن‌وقت به هر بازیکنی که فرصت بازی رسید آماده است تا حداکثر توانش را برای تیم بگذارد تا جای خالی کسی احساس نشود.

قبول دارید بازیکنان شما در بازی آخر تمرکز لازم را نداشتند و البته بازی با نفت که مشخص بود از نظر روانی شرایط حفظ صدرجدول را ندارند.

با شما موافق هستم که عدم‌تجربه و جوانی در این شرایط تاثیر گذاشت. با این عدم‌تجربه و جوانی نمی‌توانستیم به هدفی که پیش‌رو داشتیم، برسیم اما تا این‌جای کار هم خوب پیش آمدند. رامین رضاییان سال اول حضورش در پرسپولیس بود. انصاری از لیگ یک آمده بود. کمال از نفت و مسلمان از فولاد و فرشاد از تراکتور آمدند. طبیعی است در بازی آخر هیجان‌زده باشند. خود من هم در بازی آخر هیجان‌زده بودم و در همین شرایط امکان دارد دقت مناسب وجود نداشته باشد. ما در هفته آخر با یک تیم کاملا بسته مواجه بودیم که سعی می‌کردند زمان را بدزدند. با این حساب دل به ضدحملات بسته بودند و برای یک امتیاز به سختی دفاع کردند. طبیعی است در چنین مسابقاتی نقش تجربه دیده می‌شود. به‌رغم همه این‌ها ما بنگر را هم که مصدوم بود و ۲۰روز با ما تمرین نکرد، نداشتیم. می‌توانستیم با تزریق، او را به بازی بگیریم اما سخت بود ریسک کردن وگرنه می‌توانستیم ۱۰دقیقه آخر بنگر را به خط حمله اضافه کنیم.

پس از شکست یحیی مقابل استقلال‌صنعتی، پرسپولیسی‌ها به او حمله کردند که می‌توانست یک امتیاز از استقلال‌صنعتی بگیرد.

من نمی‌توانم درباره یحیی اظهار نظر کنم چون با فلسفه مربیگری آشنا هستم و می‌دانم همه مربیان برد می‌خواهند. او شرایط تیمش را می‌شناسد و می‌داند چه کار کند، بهتر است. درباره واکنش‌ها هم اظهارنظر نمی‌کنم.

البته حتی قهرمان نشدن پرسپولیس باعث نشد هواداران، شما و بازیکنان را تشویق نکنند و این معنی‌اش دادن نمره قبولی به شما بود.

این محبوبیتی که شما می‌گویید مربوط به نتایج و نوع کار ما در طول یک‌سال و نیم اخیر است. شیوه بازی پرسپولیس و کار خوب بازیکنان طبیعتا برای مدیریت و هوادار رضایت فراهم کرد. پرسپولیس در این فصل درخشان بازی کرد. البته به نحوی که انتظار داشتیم، نتیجه هم کسب شد، اما نه تا آخرین روز ولی اثری از خودمان باقی گذاشتیم که بیانگر اقدامات زیادی که انجام داده بودیم، بود. البته این محبوبیت یک دلیل دیگر هم دارد و آن معاشرت با خبرنگاران است(خنده)

صد هزار نفر شما را تشویق کردند، حستان را نگفتید.

یک لحظه عاشقان واقعی پرسپولیس را دیدم که از فصل گذشته با اینکه سختی زیادی را تحمل کردیم، کنارمان بودند. سه هفته آخر فصل قبل پیکان را بردیم تا در لیگ بمانیم و در شروع فصل جدید تمام تلاشمان را کردیم که مبادا دوباره اتفاقی رخ دهد. اما از همان زمان با کار زیاد و تلاش بازیکنان و باشگاه به شرایطی دست یافتیم که همان زمان گفتم هدف ما قهرمانی است. ما اگرچه رسما قهرمان نشدیم، اما احساس قهرمانی داریم، این حس را هواداران پرشور و باغیرت‌مان به ما دادند.

پرسپولیس با تفاضل گل قهرمانی لیگ را از دست داد. آیا عملکرد خط دفاعی تیم پرسپولیس ضعیف بود که باعث شد این تیم گل‌های زیادی بخورد و تفاضل گلش کم شود؟

طبیعی است تیمی که می‌خواهد قهرمان شود باید در تمام خطوط قوی باشد و در تمامی بخش‌ها از کیفیت لازم بهره ببرد. ما در این فصل گل‌های زیادی خوردیم و نمی‌خواهم به فرد خاصی اشاره کنم تا مقصری اعلام کنم. نمی‌خواهم دروازه‌بان یا خط دفاعی یا خط هافبک را مقصر بدانم، اما خط دفاعی تیم هم وظیفه دارد به تیم و دروازه‌بان کمک کند تا کمتر گل بخوریم، یکی از دلایلی که ما قهرمان نشدیم همان گل‌های زیادی است که دریافت کردیم و باعث شد پایان فصل به این شکل برای ما دربیاید، به‌طور مثال در بازی با گسترش فولاد دو گل خوردیم درحالی که آنها هیچ موقعیت گلی نداشتند، نمی‌خواهم بازی با راه‌آهن را بگویم اما در بازی با سایپا آنها هیچ موقعیت گلی نداشتند و روی هیچ چیز در دقیقه ۳+۹۰ به ما گل زدند. حق دارید این سوال را بپرسید، چون ما نباید این تعداد گل می‌خوردیم، اما یک مسئله که باعث شد ما گل زیاد بخوریم بازی تهاجمی‌مان در طول فصل بود، ما در طول فصل ریسک زیادی را پذیرفتیم و ثابت کردیم که بهترین تیم لیگ هستیم. ما ۵۰ گل زدیم و اگر گل‌هایی که نزدیم را هم به آن اضافه کنیم مشخص می‌شود که چه قدم‌های مثبتی برداشتیم، اما این فوتبال است و نمی‌توان چیزی را پیش‌بینی کرد.

کمتر پیش آمده کسی نظر شما را درخصوص مشکلات اقتصادی فوتبال ایران بداند.

لیگ ایران ۱۵ سال است که لفظ حرفه‌ای را درکنار نام خود دارد، اما معنای حرفه‌ای چیزی فراتر ازآن است که درفوتبال ایران شاهدیم. حرفه‌ای گری نیاز به یک ساختار و تشکیلات منظم و منسجم دارد که در آن هم منابع مالی دیده شده است و هم امکانات سخت افزاری کامل و منابع انسانی. در ایران منابع انسانی قوی وجود دارد اما ساختار مشکل دارد. بازیکنان قرارداد حرفه‌ای می‌بندند، در نتیجه انتظار برآورده شدن تعهدات مالی را دارند اما باشگاه برای برآورده کردن آن مشکل دارد چون منابع درآمدی‌اش محدود است.اگر شما می‌خواهید حداکثر میزان رضایتمندی از فوتبال را داشته باشید باید ساختار صحیحی ایجاد کنید و بعد انتظار بیشترین و بهترین بهره برداری را داشته باشید.فوتبال ایران به یک رنسانس اقتصادی نیاز دارد.

آیا در باشگاه پرسپولیس که از مهم‌ترین باشگاه‌های قاره آسیا است، این ساختار حرفه ای است؟

پرسپولیس به‌خاطر عدم‌ثبات مدیریت طی سال‌های اخیر همیشه با چالش‌های جدی مواجه بوده است. اما طی فصل گذشته با حضور دکتر طاهری و حفظ او و انجام تلاشها برای رسیدن به منابع درآمدی مختلف ،ما فصل کم تنشی را پشت سرگذاشتیم و فکر می‌کنم ادامه حضور او بتواند به این فضا و حفظ آن کمک کند.

فوتبال ایران در یک چارچوب دولتی گرفتار شده و به‌نظر می‌رسد از دنیای حرفه‌ای دورتر می‌شود.

در تمام دنیا ابتدا این دولت‌ها بوده‌اند که فضای پیشرفت برای فوتبال را مهیا کردند. مثلا با اعطای وا‌م‌های بلندمدت و رفتن به‌سوی واگذاری باشگاه‌ها به بنگاه‌های قدرتمند اقتصادی. در غیر این صورت شما با فوتبال حرفه‌ای دنیا فاصله خواهید داشت، درضمن اینطور نیست که اگر دولت هیچ کمکی به فوتبال نکند. خوب باشد. مثال می‌زنم درمنطقه جغرافیایی که من درآن زندگی می‌کنم، یعنی کرواسی، چند صد زمین چمن فوتبال درجه یک وجود دارد. درحالی‌که باشگاه‌های بزرگ ایران از زمین خوب درمضیقه هستند. این امکانات را دولت‌ها ایجاد می‌کنند و بعد نیروی انسانی و باشگاه‌ها از آن استفاده می‌کنند.