در این سال‌ها مترو مهم‌ترین اولویت مدیریت شهری در حوزه حمل‌و‌نقل عمومی بوده است. روزانه سه میلیون مسافر از متروی تهران استفاده می‌کنند که به گفته شهردار تهران در صورت تکمیل خطوط مترو، این میزان به 10 میلیون مسافر در روز خواهد رسید اما هنوز متروی تهران برای رسیدن به متروهای قدیمی دنیا، باید گام‌های بلندی بردارد.
دکتر زهیر متکی، استاد دانشگاه و کارشناس معماری و طراحی محیط به تجربه توکیو در حوزه مترو اشاره کرد و گفت: اینکه شهرداری‌ها علاقه‌ای به توسعه مترو ندارند یک علت اقتصادی دارد و آن اینکه ساخت مترو ۴ برابر هزینه حمل‌و‌نقل روی زمین است و همچنین ساخت آن هزینه‌بر است اما در دنیا، توسعه شهرها متناسب با توسعه شبکه حمل‌و‌نقل ریلی جلو می‌رود.
او معتقد است: مقایسه کمی تعداد ایستگاه‌های شهر تهران با سایر شهرهای بزرگ دنیا مقایسه درستی نیست. آنچه در حمل‌و‌نقل ریلی اهمیت دارد، ضریب نفوذپذیری، وسعت شهرها و عنصر اتصال پذیری گره‌های شهری با مترو است. جمعیت توکیو و شهرهای اطراف آن 35 میلیون نفر جمعیت است و خود توکیو 30 میلیون جمعیت دارد که جمعیت روز آن 20 میلیون نفر است. 90 درصد جابه‌جایی‌ها در توکیو توسط حمل‌و‌نقل ریلی انجام می‌شود. حمل‌و‌نقل ریلی در توکیو تنها مترو نیست؛ بلکه خطوط ریلی در رو و زیرزمین را شامل می‌شود.

به گفته متکی دو شرکت در متروی توکیو سرمایه‌گذاری کرده‌اند که یکی از این شرکت‌ها، شرکت اتوبوسرانی این شهر است زیرا به این نتیجه رسیده که برخی از نقاط کور شهری را نمی‌تواند با اتوبوس تحت پوشش قرار دهد و مترو گزینه بهتری برای حل مشکل تردد در این نقاط است.

متکی تفاوت متروی توکیو با سایر شهرهای دنیا را نگاه غیرترانزیتی به مترو دانست و گفت: مهم‌ترین تفاوت شهر توکیو از نظر برنامه‌ریزی شهری و توسعه حمل‌و‌نقلی در مقایسه با لندن و نیویورک، همین نگاه غیرترانزیتی به موضوع مترو است که فقط مترو را وسیله‌ای برای جابه‌جایی مسافر نمی‌داند. در سال 1927 که اولین خط مترو در توکیو ایجاد شد، اولین مجموعه تجاری زیرزمینی در کنار پارک اوئنو در شمال توکیو ایجاد شد؛ یعنی از همان ابتدا بخش خصوصی را درگیر سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌کند. در حال حاضر، 63 هزار منطقه در زیرزمین در توکیو خالی است که 40 درصد آن به مترو اختصاص دارد و 30 درصد فضای تجاری و فرهنگی شهر در این بخش هستند.

وی ادامه داد: در حالی که کارشناسان شهری در حال بررسی آن هستند که شهر افقی یا عمودی پیشرفت کند، تجربه توکیو نشان می‌دهد که توسعه افقی و عمودی هر دو به مشکل برخواهد خورد و توسعه زیرزمینی شهرها تجربه موفق‌تری خواهد بود.این استاد دانشگاه با بیان اینکه مترو را باید فرصتی برای ساخت شهرهایی در درون زمین تصور کرد، گفت: یکی از ایستگاه‌های متروی توکیو در طراز منفی 5 است، اما چنان نورپردازی و طراحی شده و به تهویه هوا مجهز است که گمان نمی‌شود فرسنگ‌ها در زیرزمین قرار داریم. ایستگاه شینجوو در توکیو یکی از ایستگاه‌های معروف این شهر است که 200 خروجی دارد و محل تلاقی 18 خط است برای آن که این خط دچار اصطکاک و ترافیک افزوده نشود، متصور شوید چه مدیریتی لازم است. 65 درصد فضای بیرونی این ایستگاه‌ها را مراکز تجاری اشغال کرده‌اند ما باید یک نگاه شهرسازی جدید به مترو داشته باشیم و مترو را فرصتی برای شهرسازی در درون زمین بدانیم.