غول‌های ایرانی در راهند
شهرام شریف دبیر گروه دیجیتال همه ما بنا به سن و سالمان درکی از جهان بازی‌های رایانه‌ای داریم. پدیده‌ای دیگرگونه که در سی سال گذشته جهان پیرامون ما را به هیبت خویش درآورده است.
رشد، نفوذ و تاثیر بازی‌های رایانه‌ای بر جامعه چنان سریع و شگفت‌آور است که فواصل نسلی کوتاه‌تری را ایجاد کرده است. کودکی که امروزه با بازی‌های فوق گرافیکی کنسول‌های قدرتمندی چون ایکس باکس و سونی رشد می‌کند و زندگی می‌گذارند با کودکی که ده سال قبل با کنسول‌های پرتابل به هیجان می‌آمد تفاوت‌های عمیقی دارد و این دو با جوانانی که سی سال پیش با رایانه‌های کومودور و قبل از آن تی وی گیم شگفت‌زده می‌شدند، بسیار فاصله دارند. در همه این سال‌ها بازی‌های کامپیوتری روز به روز رشد کرده‌اند و بزرگ‌تر شده‌اند. رشد آنها مانند رشد شخصیت‌های کارتونی ناگهانی و سریع بوده است. صنعت بازی‌های کامپیوتری حالا شبیه یکی از آن هیولاهای بزرگ با بدنی پیچیده و تو در تو و شبکه شبکه است که می‌تواند به آنی به یک سلاح فوق مخرب تبدیل شود یا در لحظه‌ای به موتورسیکلتی پیشرفته در آید. صنعتی که حالا و با معرفی برخی کنسول‌های بازی و تکنولوژی‌های پیرامون آن در حال بلعیدن تمام سیستم سرگرمی خانگی و یکپارچه کردن آن است به لایه‌های عمیق خانواده‌های ایرانی هم نفوذ کرده است. در ایران صنعت بازی‌های رایانه‌ای چیزی جدا از یک تجربه همگانی جهانی نیست. با این حال تا چند سال قبل به جز چند سی‌دی کپی شده، برخی دستگاه‌ها، لپ‌تاپ‌‌های قدرتمند و چند رویداد مسابقه‌ای چیزی در این زمینه وجود نداشت. فروش گسترده کامپیوتر طی ۱۰ سال اخیر و قدرتمند شدن روز به روز دستگاه‌ها تاثیر مستقیمی بر فراگیر شدن بازی‌های رایانه‌ای گذاشت. در واقع همپای یک توسعه همه جانبه در جهان که ناشی از سرمایه‌گذاری غول‌های تکنولوژی در صنعت بازی‌های رایانه‌ای بود، مصرف‌کننده ایرانی نیز به خرید و استفاده از این محصولات ترغیب شد. اما طی چند سال اخیر رویکرد و سمت دهی یکی دو شخصیت و نهاد دولتی و ایجاد فضایی برای توسعه کسب و کار بازی‌های کامپیوتری ایرانی عملا بازاری یکسویه را به فضایی متقابل تبدیل کرده است. هر چند بازی‌های کامپیوتری ایرانی که در این سال ها ساخته شده‌اند قدرت رقابت با غول‌های تکنولوژی را ندارند، اما فراهم کردن همین فضا به ایجاد برخی بازی‌هایی منجر شده که با روحیه و اخلاق ایرانیان همخوان است. اشتباه نکنید من شخصا یکی از طرفداران پروپاقرص کنسول‌های بازی خارجی و شیفته بازی با آنها هستم و معتقدم چنان بازی‌هایی هنوز در ایران رقیب ندارند. با این حال دامنه تاثیر ساخت بازی در ایران توسط گروه‌های جوان ایرانی چنان گسترده بوده که نمی‌توان از کنار آنها ساده گذشت. در واقع تنها فاکتورهایی که شرکت‌های بازی ساز ایرانی از آن بی‌بهره بوده‌اند پروداکشن و سرمایه‌گذاری مالی وسیع است وگرنه در تکنولوژی - در بخش نرم‌افزار - بازی‌های ایرانی چیزی از نمونه‌های خارجی کم ندارند. برخی از این بازی‌ها طی دو، سه سال اخیر در نمایشگاه‌های خارجی بسیار درخشیده‌اند و در فروش داخلی هم موفق بوده‌اند.بازار ایران حالا و با ایجاد پتانسیل‌هایی چون بازی‌های موبایل و تبلت حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. حرف‌هایی از جنس دیگر که جای خود را فضای گسترده بازی‌های رایانه‌ای در کشور باز کرده است.

آخـر هفتـه‌ها بـا «آخـر هفتـه دنیـای اقتصـاد»
شما می‌توانید از طریق شماره تلفن ۸۷۷۶۲۱۲۰ نظر خود را در مورد مطالب «آخر هفته» با ما در میان بگذارید.