شرایط داشتن خواب آرام کودکان
آوا کشاورز گاهی برای خواباندن کودک خود مجبور می‌شویم زمان زیادی صرف کنیم و در آخر نیز از اینکه او خواب آرامی نداشته باشد، نگران هستیم. به رختخواب بردن کودک یک چیز است، خواباندن او چیز دیگر که بسیاری از خانواده‌ها درگیر آن هستند، اما راه‌هایی وجود دارد که می‌تواند به آرامش کودک و خواباندن او کمک زیادی کند. او را به حمام آب گرم ببرید
دمای بدن شما به‌طور طبیعی در شب، پایین می‌آید. بنابراین حمام کردن کودک با آب گرم قبل از خواب، دمای بدن او را افزایش خواهد داد و او را آرام خواهد کرد.
کودک را ماساژ دهید
ماساژ دادن کودکتان با روغن‌های طبیعی به خواب او کمک می‌کند. اگر این کار را هر شب انجام دهید، برای او عادت می‌شود.
اتاق را ساکت کنید
یک اتاق ساکت، کودک را پس از یک روز پر مشغله، آرام می‌کند.
از صداهای سفید (نویز سفید) استفاده کنید
اگر نمی‌توانید اتاق را کاملا ساکت کنید، از صداهای سفید یا صداهای آرام بخش کمک بگیرید تا از ورود صداهای بیرون از اتاق جلوگیری کند. صداهای سفید به دلیل اینکه شبیه به صداهای داخل رحم مادر است، به کودک آرامش و خواب او را تا ۱ یا ۲ ساعت افزایش می‌دهد.
دیوارهای اتاق را آبی کنید
تحقیقات نشان داده افرادی که رنگ اتاقشان آبی است، بیشتر از دیگران می‌خوابند. آبی رنگ آرامش است، ضربان قلب و فشار خون را نیز کاهش می‌دهد.
دمای اتاق را تنظیم کنید
دمای ۱۸ درجه سانتی‌گراد برای اتاق کودک مناسب است و موجب می‌شود که او راحت‌تر به خواب می‌رود.
غذاهای مناسب به او دهید
اگر کودک شما خوردن غذاهای جامد را آغاز کرده، اسنک‌های سالم را همراه غذا به او دهید. برای کودکان بزرگ‌تر، موز(که شامل منیزیم و پتاسیم است و عضلات را شل می‌کند) یا توت (که شامل ملاتونین است) بدهید تا به خواب او کمک کند.
کودک را چه در روز و چه در شب در تاریکی کامل نخوابانید؛ زیرا کودک تا 3 یا 4 ماهگی برای تفکیک شب و روز از یک دیگر مشکل دارد؛ به‌طور مثال شب‌ها چراغ خوابی در اتاق کودک روشن کنید.
کودک را با عجله نخوابانید، او را عادت دهید که آرام آرام به خواب برود.
قبل از خواب با کودک بازی‌هایی نکنید که موجب سرزندگی او شود.
فضای آرام و اطمینان بخشی در اتاق خواب کودک به وجود آورید.
کودک را مجبور نکنید تا بلافاصله بعد از دراز کشیدن به خواب برود.
از تغییردادن محل گهواره، اسباب بازی‌ها و تشک خواب او پرهیز کنید.
زمانی که مشاهده کردید کودک گریه می‌کند، بسیار تکان می‌خورد، خمیازه می‌کشد و چشمانش را می‌مالد، به این معناست که خسته است و وقت خواب او است.
لازم نیست زمانی که او می‌خوابد هر ۱۵ دقیقه در اتاق او را بازکنید تا از خواب بودن او اطمینان یابید؛ زیرا ممکن است این کار باعث بدخوابی او شود.
هنگامی که کودک در اتاق خوابش بیدار می‌شود و گریه می‌کند فورا وارد اتاق خواب او نشوید. چند لحظه صبر کنید تا او خود دوباره به تنهایی بخوابد.
کودک اغلب در طول خوابش، بیدار می‌شود و گریه می‌کند و سپس فورا دوباره می‌خوابد. گاهی ۸ بار در شب بیدار می‌شود: بیدار شدن او، بین ۱ تا ۱۰ دقیقه، طول می‌کشد. کودک گریه می‌کند، غرغر می‌کند و دوباره می‌خوابد؛ نباید در مدت این بیدار شدن به کودک سر زد؛ زیرا او عادت می‌کند که به تنهایی نخوابد و حتما کسی برای خوابیدن در کنار او باشد.
بهتر است سر و صدای خانه به اتاق کودک راه نیابد. لازم است کودک در سکوت بخوابد.
بین ۳ تا ۶ ماهگی نیازی نیست که نیمه شب‌ها به کودک شیر داد؛ مگر آنکه پزشک شیر دادن در نیمه‌های شب را توصیه کرده باشد.
بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که کودک در اولین هفته‌های تولد در اتاق خواب والدین بخوابد؛ اما این وضع بهتر است بیش از 6 ماه طول نکشد؛ زیرا ممکن است در آینده برای کودک مشکلات خواب و رفتاری به وجود آورد.
کودکانی که مادران آنها در دوران بارداری دچار اضطراب یا افسردگی بوده‌اند، ممکن است در خوابیدن کمی مشکل داشته باشند.
کودک باید به چه شکلی بخوابد؟
کودک باید حتما به پشت بخوابد؛ زیرا در صورتی که کودک روی شکم بخوابد با خطر جدی مرگ ناگهانی رو به رو است.
صورت کودک را باز بگذارید.
دمای اتاق نباید از ۱۸ تا ۲۰ درجه بیشتر شود. بعضی از والدین تصور می‌کنند که هرچه اتاق گرم‌تر باشد، کودک سلامتی بیشتری خواهد داشت: این فکر اشتباه باعث به وجود آمدن آلرژی‌های گوناگون می‌شود(اگزما، التهاب نایژه (برونشیت)، آسم، التهاب گلو و...).
در اتاق کودک سیگار نکشید.
از تشک مناسب برای اندازه تخت کودک استفاده کنید.