رسوم غنی افغانستان تحت‌الشعاع تروریسم

افغانستان با وجود تمام آداب و رسوم و جاذبه‌های متعدد فرهنگی و طبیعی که دارد، سال‌هاست که تنها به‌دلیل حوادث تروریستی‌اش در رسانه‌ها بازنمایی می‌شود؛‌ کشوری با فرهنگی غنی که جزئی از جغرافیای وسیع نوروز است. این کشور نیز مانند دیگر کشورهای حوزه نوروز، آداب و رسوم خاص خود را برای جشن گرفتن این رویداد باستانی دارد؛ گرچه برخی از آنها نیز به نوعی با رسوم دیگر کشورها نقاط مشترکی دارند. برخی از این جشن‌ها، پیش از آغاز سال جدید و برخی دیگر پس از آن برگزار می‌شوند. در روز اول سال کشاورزان به شهرها می‌آیند و با نمایش تولیدات خود، «جشن دهقان» را برپا می‌کنند؛ جشنی که شخصیت‌های بلند پایه حکومتی نیز در تماشای آن شرکت دارند.

افغانستانی‌ها نیز همچون بیشتر کشورهای حوزه فرهنگی ایران، سفره هفت‌سین‌شان در نوروز به راه است. آنها البته «هفت میوه» نیز در آن می‌گذارند. آنها در سفره هفت‌سین پیش از هر چیز آیینه و قرآن قرار می‌دهند و بعد هفت‌سین و هفت میوه را می‌چینند. هفت میوه ترکیبی از هفت نوع میوه خشک است. این خشکبارها به طور معمول «مغز بادام»، «چهار مغز»، «پسته»، «کشمش»، «زردآلو»، «سنجد» و «قیسی» هستند؛ چیزی که در ایران، آجیل جایش را می‌گیرد. زن‌های افغانستانی برای پختن سمنک که همان سمنوی ایران است، در طول شب مراسم خاصی برگزار می‌کنند و از اواخر عصر تا صبح روز بعد، به پختن آن مشغول می‌شوند. آنها نیز مانند ازبک‌ها این شعر را کنار دیگ سمنک تکرار می‌کنند: «سمنک در جوش است، ما کفچه زنیم/ دیگران در خوابند، ما دفچه زنیم!» پختن کلوچه و شیرینی هم از دیگر رسوم خوشمره این دیار است که قبل از فرارسیدن سال نو انجام می‌شود. مسابقات «بزکشی» هم در ولایت‌های شمالی افغانستان و کابل اجرا می‌شود. افغانستانی‌ها البته یک رسم دیگر نیز مشابه بسیاری از دیگر کشورهای برگزارکننده نوروز دارند؛ آنها برای این جشن باستانی، لباس نو می‌خرند و معمولا پارچه‌هایی تهیه می‌کنند که دارای رنگ روشن و سرخ یا زرد باشد. یکی دو هفته پیش از نوروز نیز خانه‌تکانی انجام می‌گیرد تا گرد از وسایل خانه پاک شود. افغانستانی‌ها از بامداد نوروز، دید و بازدید کسانی‌ را که از نظر سن و شخصیت بر دیگران مزیت دارند، آغاز می‌کنند؛ آنها نیز به مهمانان عیدی می‌دهند. «جشن گل سرخ» یا «میله گل سرخ» نیز از دیگر مراسم مرسوم در نوروز است؛ جشنی دینی که در مزار شریف و طی ۴۰ روز اول سال به مناسبت روییدن گل‌های سرخ برگزار می‌شود. افغانستانی‌ها در جوار بارگاه منسوب به مرقد امام علی(ع) جشن‌های نوروز را با بر افراشتن علم آغاز می‌کنند و همزمان ۲۱ گلوله توپ نیز به رسم احترام شلیک می‌شود. فلسفه این مراسم مذهبی نیز این است که براساس باور عامیانه مردم افغانستان، امام علی(ع) در روز اول نوروز به امامت رسیده است. برای برپا کردن چنین جشنی، سالانه مردم از جاهای مختلف کشور به مزار شریف می‌آیند و مقیم آن حرم می‌شوند. افغانستانی‌ها نیز سیزدهمین روز نوروز را در طبیعت می‌گذرانند و مانند ایرانی‌ها معتقدند در روز سیزده حمل (فروردین) نباید در خانه ماند.