محیط‌زیست ومسئولیت انسان‌ها
انتشار یک ویدئوی کوتاه از سگ‌کشی با اسید در یک شهرک صنعتی در شیراز سبب نو آرایی بیت معروف «گنه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری»، شد. در پی کشتار بی‌رحمانه سگ‌ها با روش‌های غیراصولی و غیراخلاقی در چند شهر ایران و واکنش‌های شدید و مخالفت‌های جدی که بعد از انتشار این تصاویر بروز داده شد، بر آن شدیم که پدیده برخورد با «سگ‌های ولگرد» را به طور ریشه‌ای بررسی کنیم.

از دیدگاه علم اکولوژی که روابط متقابل بین موجودات زنده و محیط را بررسی می‌کند؛ هر یک ازگونه‌های جانوری در جایگاه خود دارای ارزشی بوده و در ارتباط باهم پیوستگی زنجیره حیات را عهده دار می‌گردند. از جانبی خداوند متعال هیچ موجودی را بدون حکمت نیافریده مگر نقش و عملکردی را در چرخه حیات برای آن قائل شده باشد. در این خصوص، پریسا محسنی ،کارشناس محیط‌زیست اینگونه عنوان می‌کند که در زنجیره غذایی، فرآیندهای بیولوژیک نظیر تولید مثل، رشد و نمو، فتوسنتز، تنفس، جذب، هضم( گوارش) تعرق و دفع که بصورت زنجیر بهم پیوسته‌اند در کالبد اکوسیستم جریان می‌یابند. یا به عبارت دیگر زنجیره غذایی شاهراهی است که موجودات زنده توسط آن‌ها انرژی را کسب کرده و به مصرف رسانده و انتقال می‌دهند تا پروسه حیات را ایفا کنند در این زنجیره گیاهان به عنوان تولید کنندگان اصلی در سطوح اولیه قرار گرفته و از طریق فتوسنتز انرژی خورشید را جذب و با املاح جذب شده از خاک، خوراک خود را تهیه می‌کنند و به رشد و نمو خود ادامه می‌دهند. در حلقه‌های بعدی این زنجیره، گیاه‌خواران و در نهایت گوشت‌خواران قرار دارند. که به این ترتیب انرژی را از پایه هرم به راس آن هدایت می‌کنند.
تجزیه‌کنندگان نیز به عنوان واسط این حلقه‌ها هستند که مواد حاصل از مرگ و میر، فضولات و ضایعات گیاهان و جانوران را دوباره به اکوسیستم بازمی‌گردانند. پس در این زنجیره آنچه مهم است پیوستگی آن است. یعنی در چرخه انرژی اگر اختلالی در هر یک از مراحل رخ دهد ، به ناچار تبعات سوء آن به مراحل بعد منتقل شده و زنجیره غذایی کامل نمی‌شود. از جانبی گوشت‌خواران خصوصا خانواده سگ‌سانان ( که سگ هم به این خانواده تعلق دارد) در راس این هرم واقع شده است. این گروه از جانوران به لحاظ نوع تغذیه نقش و عملکرد بسیار حساسی را در طبیعت ایفا می‌کنند ولی متاسفانه دخالت غیرمسئولانه انسان در زنجیره و گرایش به مصرف‌گرایی و رهاسازی تلی از پسماندها در طبیعت که پدیده افزایش سگ‌های ولگرد را هم در پی داشته است ما انسان‌ها را به آن وا داشته که از طریق عملکرد غیر انسانی نسبت به معدوم نمودن آن‌ها اقدام نماییم. نمی‌دانم چه عملی باعث شده که خطا را خود کنیم و حیوان بی‌گناهی را با چنین مجازات وحشیانه از بین ببریم.
پس بهتر است که بخود بیاییم اول خطای خود را اصلاح کنیم که در راس آن پرهیز از مصرف‌گرایی و رهاسازی پسماندهای بی‌حدوحصر مواد غذایی و ضایعات گوشتی در اطراف سکونت‌گاه‌های‌مان است. این عمل علاوه بر ایجاد بستر مناسب برای رشد حشرات در تکثیر بی‌رویه سگ‌ها و گربه‌ها هم نقش اساسی را ایفا می‌کنند.
در ثانی وقتی این معضل را خود ایجاد کرده‌ایم، حق نداریم که حیوان بی‌گناهی را چنین مجازات کنیم و نقش و عملکرد آنرا در زنجیره غذایی نادیده بگیریم. حال که خطا کرده‌ایم بهتر است که از طریق راهکارهایی علمی در جبران آن بکوشیم.